دولت ترکیه به صورت ناگهانی و به بهانه منظم کردن حضور آورگان سوری اقدام به بیرون راندن آنها از استانبول کرده تا موجی از اقدامات ضد آوارگان را آغاز کرده باشد، اما چرا بعد از 8 سال این اتفاق باید بیفتد؟! چه چیزی تغییر کرده است؟
بر اساس تصمیم های اخیر دولت ترکیه، آوارگان سوری ثبت نام شده در مکان های غیر از استانبول باید به سرعت به آن مناطق بازگردند و در صورت تمکین نکردن به این مسئله ممکن است با خطر اخراج کامل از ترکیه مواجه شوند. بنا به گفته دولت ترکیه 200 هزار سوری ثبت نام شده و 500 هزار سوری فاقد هر گونه مدرک شناسایی بر اساس این قانون به خروج از استانبول پایتخت اقتصادی ترکیه منجر خواهد شد.
اقدامات اخیر اردوغان را می توان در راستای مقابله با اقدامات اکرم امام اوغلو شهردار تازه از راه رسیده استانبول دانست چرا که اردوغان به شدت از محبوبیت امام اوغلو و مشارکت احتمالی وی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2023 به شدت بیمناک است.
بازی آنکارا با کارت آورگان سوری به همینجا ختم نمی شود، اردوغان با تهدید اروپایی ها به بازگذاشتن مرزها و انتقال آوارگان به اروپا سالهاست که از این طریق کمک های مالی هنگفتی را دریافت می کند، همچنین در خصوص منطقه امن در شمال سوریه اردوغان همچنان با ابزار آوارگان سوری مشغول چانه زنی با آمریکایی هاست.
ماجرای منطقه امن در این خلاصه می شود که ترکیه به عنوان همسایه سوریه خواستار ایجاد منطقه ای به عمق 30 کیلومتر خارج از سیطره دولت مرکزی سوریه است تا آوارگان مستقر در خاک ترکیه را به این منطقه منتقل کند، این ظاهر ماجراست اما اصل ماجرا این است که آنکارا در حال مذاکره با آمریکا در خصوص مناطق غنی از نفت شرق فرات است. آمریکا در همین راستا با جمع آوری "دشمنان قدیمی ترکیه" یعنی نیروهای دمکراتیک سوریه و اعطای تابعیت به سرمایه داران صهیونیست می خواهد مردم سوریه را از ثروت های ملی شان محروم کند و این ثروت را در اختیار صهیونیست ها قرار دهد.
در پایان اینکه ترکیه سعی دارد به قول ضرب المثل سوری ها "از جشن، دست خالی برنگردد" و به هر قیمتی که شده ولو به قیمت بالا گرفتن تنش نظامی دو مسئله را برای خود حفظ کند: اول اینکه دست ارتش سوریه به ادلب نرسد دوم اینکه به آمریکا بفهماند که در صورت عدم شراکت ترک ها در فروش نفت سوریه از تحولات شرق فرات راضی نخواهند شد. این وسط فقط آوارگان سوری مانند توپ بین آمریکا و ترکیه پاسکاری می شوند و هر از چند گاهی سازمان های بین المللی آن ها را یاد می کنند و این در حالی است که دولت سوریه با این ضرب المثل آوارگان را خطاب قرار می دهد: من دلبسته فرزندانم هستم و آنها [ترکیه و آمریکا] می خواهند از فرزندانم [آوارگان سوری] سواستفاده کنند.
علاء الحلبي - العالم