آریا رهنورد
برزیل و پرو، کوپاآمه‌ریکا را در یک گروه مشترک آغاز کردند. سلسائو به عنوان تیم اول این گروه با هفت امتیاز راهی مرحله حذفی شد و پرو به عنوان تیم سوم، خودش را به دور حذفی رساند. در واقع اگر قانون صعود بهترین تیم‌های سوم به مرحله بعد وجود داشت، پرو خیلی زود ناچار به ترک کوپا می‌شد. از سه دیدار مرحله گروهی، پرو تنها در یک مسابقه موفق به گل‌زنی شده بود. قرمز و سفیدها در یک‌چهارم نهایی با قرعه اروگوئه روبه‌رو شدند. تصور می‌شد این تیم خیلی زود از جدول بازی‌ها خارج خواهد شد اما آنها 90 دقیقه مقابل اروگوئه مقاومت کردند و سرانجام در ضربه‌های پنالتی، موفق به شکست دادن حریف بزرگ‌شان شدند. لوئیس سوارز، تنها بازیکنی بود که در جریان پنالتی‌ها، ضربه‌اش را از دست داد. پرو در میان ناباوری، توانست خودش را به نیمه نهایی جام ملت‌های آمریکای جنوبی برساند. در یک‌چهارم نهایی، اوضاع برای برزیل چندان خوب پیش نرفت. آنها با وجود همه انتظارات، نتوانستند دروازه پاراگوئه را باز کنند و جدال‌شان با این تیم با تساوی بدون گل به پایان رسید. با این وجود زردها در نهایت با درخشش آلیسون بکر، راهی نیمه‌نهایی تورنمنت شدند. در این مرحله، برزیل در یک جدال جنجالی آرژانتین را کنار زد و با بردن رقیب حیثیتی‌اش، بعد از مدتها راهی دیدار فینال شد. عجیب‌ترین مسابقه جام اما بین شیلی و پرو برای صعود به فینال برگزار شد. انتظار می‌رفت شیلی بعد از شکست دادن کلمبیا، به سادگی هرچه تمام‌تر از سد پرو بگذرد اما به نظر می‌رسید ستاره‌های شیلی حریف را به شدت دست‌کم گرفته‌اند. پرو به لطف غافلگیر کردن تیم مقابل و البته درخشش خیره‌کننده دروازه‌بانش، توانست به فینال رقابت‌ها برسد. هنوز هم هیچ‌کس باور نمی‌کند پرو توانسته باشد در 90 دقیقه، سه بار توپ را از خط دروازه شیلی عبور بدهد.
برزیلی‌ها در مجموع هشت بار قهرمان جام ملت‌های آمریکای جنوبی شده‌اند اما این تیم در سه دوره قبلی، حتی از یک‌چهارم نهایی نیز عبور نکرده بود. تصور می‌شد از دست دادن نیمار، یک شوک بزرگ برای سلسائو باشد اما آنها بدون مرد شماره 10، یکدست‌تر و هماهنگ‌تر شدند
پرو دو بار در سال‌های 1939 و 1975 قهرمان جام ملت‌های آمریکای جنوبی شده است. آنها در 44 سال گذشته، هرگز نتوانسته‌اند بخشی از فینال رقابت‌ها باشند. این تیم پیشرفتش را با رسیدن به نیمه نهایی در سال‌های 2011 و 2015 به نمایش گذاشت اما هیچ‌کس تصور نمی‌کرد این تیم در سال 2019 یکی از دو تیم راه یافته به فینال تورنمنت باشد. قهرمانی در این جام حتی برای برزیل نیز یک دستاورد ویژه به شمار می‌رود. چراکه این تیم از سال 2007 به بعد، هرگز نتوانسته روی سکوی اول تورنمنت قرار بگیرد. برزیلی‌ها در مجموع هشت بار قهرمان جام ملت‌های آمریکای جنوبی شده‌اند اما این تیم در سه دوره قبلی، حتی از یک‌چهارم نهایی نیز عبور نکرده بود. تصور می‌شد از دست دادن نیمار، یک شوک بزرگ برای سلسائو باشد اما آنها بدون مرد شماره 10، یکدست‌تر و هماهنگ‌تر شدند. این تیم هم در دفاع مهره‌های فوق‌العاده‌ای دارد و هم در خط حمله، پرمهره‌ترین تیم کوپا بوده است. پدرو گایسه، کلیدی‌ترین ستاره پرو در این تورنمنت به شمار می‌رود. بازیکنی که روی خط دروازه این تیم، عامل اصلی رسیدن آنها به فینال بوده است. این تیم بر اساس یک دروازه‌بان درخشان بنا شده و گل نخوردن را مهم‌ترین اولویتش می‌داند. هر چند که تجربه بازی با شیلی، نشان می‌دهد که آنها در گل زدن هم استعدادهای فوق‌العاده‌ای دارند. پابلو گررو در خط حمله، پرتجربه‌ترین بازیکن تیم ملی پرو محسوب می‌شود. آندره کاریو، کریستین کوئوا، ادیسون فلورس و یوشیمار یوتون چهره‌های دیگری هستند که می‌توانند در جمع بهترین‌های این تورنمنت قرار بگیرند.
در دور گروهی، برزیل پنج بار دروازه پرو را باز کرد و توانست این تیم را به سختی تحقیر کند. حالا اما شاید زمانی برای انتقام گرفتن از میزبان باشد. در جام جهانی سوئیس، آلمان در دور گروهی هشت گل از مجارستان دریافت کرد اما در فینال معجزه‌وار آن جام، توانست حریفش را شکست بدهد. حالا پرو همین سرنوشت را دنبال می‌کند و امیدوار است که «معجزه برن» را در برزیل بازسازی کند. قهرمانی برزیل، شکل منطقی فینال جام ملت‌های آمریکای جنوبی خواهد بود و قهرمانی پرو، رنگ و بویی از شگفتی خواهد داشت. هر دو تیم یک بار تبحرشان در ضربه‌های پنالتی را نشان داده‌اند و در صورت کشیده شدن فینال به پنالتی، رقابت نزدیک و حساسی بین آنها شکل خواهد گرفت. هر دو تیم نیز حریفان‌شان در نیمه نهایی را با قدرت از پیش رو برداشته‌اند و حالا، همه چیز برای یک فینال تماشایی آماده به نظر می‌رسد.
نظر شما