موسيقي مي‌تواند به رشد مغز نوزادان نارس کمک کند

پژوهشگران سوئيسي در بررسي جديدي دريافتند که مي‌توان با موسيقي، به رشد مغز نوزادان نارس کمک کرد.

به گزارش ايسنا، بخش قابل توجهي از رشد عصبي نوزاد، طي سه ماه آخر بارداري صورت مي‌گيرد. اگر اين فرآيند به خاطر نارس بودن نوزاد مختل شود، شبکه‌هاي عصبي، به اندازه کافي رشد نمي‌کنند و نهايتاً نوزاد به اختلالات مربوط به رشد عصبي مانند دشواري يادگيري دچار مي‌شود. پژوهش جديدي که در "دانشگاه ژنو" (University of Geneva) سوئيس انجام شده، نشان مي‌دهد نوع خاصي از موسيقي مي‌تواند به رشد مغز نوزادان نارس کمک کند تا رشد عصبي آنها مانند نوزادان سالم باشد.

پژوهشگران، بررسي خود را با تحليل صداها و ابزار موسيقي آغاز کردند که به نظر مي‌آمد براي نوزادان نارس، مناسب باشند. فرضيه آنها اين بود که صداهاي آرامشبخش و خوشحال‌کننده، مناسب‌ترين نوع موسيقي هستند و مي‌توانند تجربه‌هاي استرس‌زا را در نوزادان رفع کنند. عقيده پژوهشگران اين بود که استرس و اضطراب پيش از تولد، با نقص‌هاي عصبي پس از تولد که در نوزادان نارس ديده مي‌شوند، در ارتباط است.

"آندرياس والنويدر" آهنگسازي است که در اين پروژه به کار گرفته شده تا موسيقي مناسبي را براي درمان بسازد. او با همکاري پرستاران، صداهاي گوناگون را روي نوزادان تازه متولد شده آزمايش مي‌کند.

نکته مهم اينجاست که اين محرک‌هاي موسيقي، بر اساس شرايط نوزاد انتخاب شده‌اند. هدف ما اين است که بر اساس هر مرحله از خواب نوزاد، موسيقي مناسبي ارائه دهيم؛ يک موسيقي براي بيدار شدن، يک موسيقي براي خوابيدن و يک موسيقي براي پخش شدن طي زماني که نوزاد در خواب است.

پژوهشگران پس از کامل شدن هر سه موسيقي که مدت زمان هر کدام هشت دقيقه بود، تصميم گرفتند قدرت هر موسيقي را آزمايش کنند. آنها گروهي از نوزادان نارس را در نظر گرفتند

مغز کودکان، در 40 هفته با استفاده از "تصويرسازي تشديد مغناطيسي کارکردي" يا "اف‌ام‌آرآي" (fMRI) اسکن شد و پژوهشگران، اسکن‌ها را با اسکن مغز نوزادان سالم مقايسه کردند و دريافتند که مغز نوزادان نارسي که درمان نشده بودند در مقايسه با مغز نوزادان سالم، به نقص‌هاي قابل توجهي دچار شده است.

لوردير ادامه داد: شبکه‌اي که بيش از همه قسمت‌ها تحت تأثير قرار دارد، شبکه سالينس (Salience Network) مغز است که اطلاعات را شناسايي و ارتباط آنها را با زمان‌هاي خاص ارزيابي مي‌کند و سپس آنها را به شبکه‌هاي ديگر مغز مرتبط مي‌سازد. نقش شبکه سالينس علاوه بر ارتباطات اجتماعي و عاطفي، هم براي يادگيري و هم براي کارهاي مرتبط با عملکرد شناختي بسيار مهم است.