غرفه ایران در بی‌ینال ونیز با عنوان «از بودن و سرودن» دیروز با حضور هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی، احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران و هنرمندان در میدان سن مارکو ونیز افتتاح شد. رضا لواسانی با اثر «زندگی»، سمیرا علیخانزاده با اثر «شبح صلب خاطره» و علی میرعظیمی با اثر «شاهد آواز» از ایران در پنجاه و هشتمین بی‌ینال هنر ونیز حضور دارند. تاکنون مدیران گالری‌ها، موزه‌ها و خبرنگارانی از جمله یوآخیم گیر، مدیر گالری ملی برلین، آندره آ دل گو تریکو، مدیر دپارتمان هنر معاصر دانشگاه برارا میلان، دورتو بریل، کیوریتور موزه برلین، تیم کرن ول، Art newspaper و جمعی از ایرانیان مقیم ایتالیا و خبرنگاران رسانه‌های ایتالیا پیش از افتتاحیه رسمی از غرفه ایران در بی‌ینال ونیز دیدن کردند.
پیش از این، سه هنرمند حاضر در بی‌ینال ونیز در نشستی درباره کارهای خود توضیحاتی به خبرنگاران ارائه کردند. رضا لواسانی یکی از هنرمندان حاضر در رویداد پنجاه و هشتم ونیز درباره کارش به خبرنگار مهر گفت: عنوان اثر من، زندگی است و چون در حوزه زبان فارسی و شعر سال‌ها فعال هستم و کارهایم به‌طور پیوسته در این حوزه است و بیشترین تلاش من این است که در تصاویرم شعر و زبان را به نمایش بگذارم‌. ابعاد این کار، ۱۷ متر است و پاپیه ماشه با مواد بازیافتی کار شده است. سمیرا علیخانزاده دیگر هنرمند حاضر در ونیز درباره اثرش می‌گوید: ۲ سال پیش نمایشگاهی از آثارم در گالری اثر برگزار شد و وقتی قرار شد برای ونیز کار بدهم، سعی کردم کاری ویژه انجام دهم. «شبح صلب خاطره» عنوان اثرم است که در مورد نبودن آدم‌ها در عکس‌ها است. این کار ۵ لته است که روی دیواری ۱۱ متری نصب می‌شود و به دلیل نقش بستن خاطره شبح‌وار آدم‌ها نامگذاری شده است.
چیدمان «شاهد آواز» عنوان اثر علی میرعظیمی است. او در مورد این اثر این‌گونه توضیح می‌دهد: سینما را خیلی دوست دارم و از طرف دیگر نوشتار و مدیوم هنر استعاره‌ای است که قبل و بعدش را شدت می‌بخشد. این کار به‌طور مشخص از حدود سه سال پیش آغاز شده و روی مفهومی سینمایی-ادبی کار می‌کند و شات ریورس شات را نمود می‌دهد که تأثیرگرفته از آثار ژان لوک گدار درباره بوسنی و فلسطین است. خام بودن متریال در این کار بسیار مهم است و از آهن، چوب، شیشه، سلفون، لامپ و … استفاده کرده‌ام.