به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، نشست ورشو از عصر چهارشنبه (24 بهمن) به مدت دو روز در پایتخت لهستان برگزار می شود تا به گفته مقامات آمریکایی، مسائل منطقه خاورمیانه ذیل عنوان «صلح و امنیت در خاورمیانه» مورد بررسی قرار گیرد.
هر چند در عنوان نشست اشاره ای به ایران نشده اما بی تردید اجلاس ورشو با هدف ائتلاف سازی علیه تهران برگزار می شود. قدرت نظامی و نفوذ منطقه ای تهران از جمله مسائل مهمی است که دشمنان را در یک جبهه قرار داده است. پیشتر نیز برخی مقام‌های آمریکایی اذعان کرده بودند که فعالیت ‌های هسته ای، موشکی و منطقه ‌ای ایران در صدر مسائلی خواهد بود که در اجلاس ورشو مطرح می شود.
همچنی عدم دعوت از مقامات جمهوری اسلامی برای شرکت در اجلاس مذکور نیز مزید بر علت است و نشان می دهد که آمریکا و محور عبری- عربی بر ایران تمرکز کرده اند.
از همان ابتدا درک نیت آمریکایی ها از برگزاری چنین نشستی برای تخریب ایران و متحدان جمهوری اسلامی ایران دشوار نبود. بنابراین وقتی حدود یک ماه پیش «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا در جریان سفر هشت روزه به هشت کشور منطقه از نشست ورشو خبر داد، این موضوع به شدت از سوی مقامات کشورمان محکوم شد.
در دشمنی ایران و آمریکا و اینکه چرا آمریکایی ها علیه ایران دست به اجماع سازی می زنند، قضیه روشن است اما هضم پذیرش میزبانی نشست از سوی لهستان به عنوان یکی از اعضای اتحادیه آسان نبود. از این رو وزارت امور خارجه ایران در واکنش به این اقدام، با فراخواندن دیپلمات ارشد لهستان مراتب اعتراض رسمی جمهوری اسلامی ایران نسبت به اقدام طرف لهستانی اعلام کرد. پس از مدتی نیز «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان در توئیتی نوشت «این ننگ برای دولت لهستان پاک شدنی نیست در حالی که ایران لهستانی ها را در جنگ جهانی دوم نجات داد اکنون لهستان میزبان سیرک مذبوحانه ضد ایرانی است.»
موضع گیری «عباس عراقچی» معاون وزیر خارجه نیز قابل توجه بود که با انتشار توییتی آماری از درگذشتگان لهستانی در ایران ارائه کرد که همچنان آرامگاه آنان در این کشور است. وی تعداد مهاجران لهستانی‌ دفن شده در کشورمان را هزار و 892 نفر اعلام کرد و نوشت که «قبرستان‌ها در ایران بعداز 30 سال قابل جایگزینی هستند اما مردم تهران 77 سال است که احترام میهمانان خود را نگاه داشته ‌اند.»
با همه این انتقادات و حجم بالای اعتراض ها اما امروز شاهد برگزاری نشست ورشو هستیم؛ نشستی که از نگاه کارشناسان و همچنین وزیر امور خارجه ایران محکوم به شکست است و «محمد باقری» رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز تاکید می کند که «چه در نشست ورشو علیه ایران حرفی زده شود و چه حرفی زده نشود، تاثیری در اقدامات و قدرت جمهوری اسلامی ایران نخواهد داشت.»
در این که چرا نشست ورشو محکوم به شکست است باید به حاضران و غایبان نظری افکند تا در یک نگاه متوجه عدم حضور بازیگران موثر و قدرت های بزرگ جهانی شد.
همان طور که انتظار می رفت و جای هیچ تعجبی نداشت، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی از جمله افراد حاضر در اجلاس ضدایرانی ورشو است که فرصت سخنرانی نیز برای او در نظر گرفته شده است. نتانیاهو چند روز پیش نیز در جمع اعضای کابینه خود تاکید کرده بود که «محور اصلی کنفرانس در مورد ایران است؛ این که چه طور جلوی این کشور را در سوریه گرفت؛ مانع پرخاشجویی آنها در منطقه شد و در صدر همه این ‌ها مانع دستیابی این کشور به سلاح هسته ‌ای شد.»
در کنار رژیم صهیونسیتی، برخی کشورهای عربی منطقه در نشست ورشو حضور دارند؛ کشورهایی که در سفر خاورمیانه ای پمپئو از آنها برای شرکت دعوت به عمل آمده بود. آنها به دلیل اختلافات گوناگون منطقه ای با ایران، قدرت نظامی و موشک های ایران را تهدیدی علیه منافع ملی خود می دانند و از هر فرصتی برای اعمال فشار علیه تهران استفاده می کنند.
نیت کشورهای اروپایی شرقی همچون مجارستان، لیتوانی، لتونی و غیره برای شرکت در اجلاس ورشو اما متفاوت از بازیگران خاورمیانه ای است. آنها بیش از آن که به مسائل مرتبط با ایران توجه داشته باشند، نگران قدرت یابی افزون تر روسیه اند. بنابراین دلیل حضور آنها در اجلاس ورشو به رهبری آمریکا، برخورداری از حمایت کاخ سفید در مواجهه با مسکو است.
در طرف دیگر ماجرا باید به کشورهای غایب در اجلاس، نیات و اهمیت آنها اشاره کرد. عدم شرکت نمایندگان برخی کشورهای خاورمیانه همچون عراق، سوریه، ایران، لبنان و فلسطین در نشست ورشو حاکی از آن است که آمریکایی ها حتی در خاورمیانه نیز قادر به ایجاد ائتلاف علیه تهران نبوده اند.
حال این پرسش به ذهن می رسد در شرایطی که نمایندگان برخی کشورهای تاثیرگذار و درگیر در بحران خاورمیانه از دعوت آمریکا سر باز زده اند چگونه می توان«صلح و امنیت در خاورمیانه» را به عنوان شعار اصلی اجلاس تحقق بخشید؟
غایبان بزرگ اجلاس ورشو، نمایندگان روسیه و چین هستند که با سیاست های «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در زمینه های مختلف مخالف اند. «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در آستانه برگزاری اجلاس گفته بود که «حاضران در این نشست تنها نظاره گر سخنان ضد ایرانی مقامات آمریکایی خواهند بود و امکان اظهار نظری وجود نخواهد داشت»؛ اظهاراتی که از خصیصه یکجانبه گرایی و یکه تازی های امریکا در حوزه روابط بین الملل حکایت می کند.
از طرف دیگر اجلاس ورشو شکاف بین آمریکا و اروپایی ها را برجسته ساخت. «هایکو ماس» و «ژان ایو لودریان» وزرای خارجه آلمان و فرانسه در این اجلاس حضور نیافته اند و «جرمی هانت» وزیر امور خارجه انگلیس فقط در کمیته یمن این کنفرانس شرکت می کند. مهمتر از همه عدم حضور «فدریکا موگرینی» مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا است که رسما جدایی دو سوی آتلانتیک را به تصویر می کشد.
کارشناسان حوزه بین الملل بر این باورند که این اقدام مقامات بروکسل و همچنین مسوول سیاست خارجی اتحادیه بیانگر آن است که سیاست های یکجانبه گرایانه و تهاجمی ترامپ، متحدان سنتی کاخ سفید را در فضای پسابرجام به سمت حمایت از ایران سوق داده است.
پژوهش**9242**1552