ساغر شمسی

این روزها ساختمان بهشت، میزبان شهردار جدید تهران «پیروز حناچی» است. «حناچی» با رای حداکثری اعضای شورای شهر تهران به عنوان شهردار جدید ‌انتخاب شد و این در حالیست که کلانشهر تهران سالهاست با معضلات لاعلاجی از جمله آلودگی هوا که حاصل احتراق و ترافیک شدید اتومبیل‌های شخصی که بنظر می‌رسد از گنجایش خیابان‌های تهران بیشترند دست به گریبان است.
«حناچی» برخلاف شهردارهای پیشین که تمام ایام هفته را با اتومبیل در محل کار خود حاضر می‌شدند روزهای سه شنبه مسیر خانه تا محل کار و بالعکس را با دوچرخه یا مترو طی می‌کند. او به عنوان کسی که باید گرهی از مسائل شهری بگشاید، برای ترویج کنار گذاشتن اتومبیل شخصی از خودش شروع کرده است. پیوستن «حناچی» به پویش سه شنبه‌های بدون خودرو دیدگاهها و اظهار نظرهای مختلفی را چه از جانب مردم و چه از جانب برخی دولتمردان، ‌از جمله «غلامحسین کرباسچی» شهردار پیشین تهران بدنبال داشته است. وی در صفحه اینستاگرام خود از دوچرخه سواری حناچی انتقاد و وی را به عوامفریبی متهم کرده است. برخی از مردم نیز در فضای مجازی دوچرخه سواری وی را یک «شو» برای کسب محبوبیت عمومی و شهرداری را یک سکوی پرتاب برای بدست آوردن موقعیت‌های بهتر عنوان کرده‌اند. در ادامه لازم است تا چشم انداز پیش رو و تفسیر قضاوت‌ها در مورد عملکردی با گرایش سبز و محیط زیستی شهردار تهران را مورد بررسی قرار دهیم.
1- این ادعا در مورد  تهران دروغ نیست که این شهر تبدیل به دریاچه عظیمی از اتومبیل‌های تک سرنشین شده و در حال بلعیدن و غرق کردن سلامت شهروندان خود است. هوای آلوده تهران که همیشه چشم به راه وزش نسیمی برای جابجایی است سالانه قربانیان زیادی می‌گیرد و همچنان چاره‌ای اساسی برای خروج از این بحران اندیشیده نشده است.
حمل و نقل عمومی نیز با نقطه ضعف‌های فراوان به تنهایی قادر به پاسخگویی برای نیاز به جابجایی مردم نیست زیرا به دلیل وسعت جغرافیایی رو به رشد شهر، ‌نیاز مردم برای رسیدن به مکان‌های مورد نظرشان را تامین نمی‌کند. ‌همچنین عملا دسترسی شهروندان به حمل و نقل عمومی با مشکلات زیادی همراه است و در این بین بازار ساخت و فروش اتومبیل‌های اقساطی نیز به تبع آن بسیار داغ و پر رونق شده تا حدی که استفاده از اتومبیل شخصی برای مسیرهای درون شهری گزینه اول و مورد علاقه مردم است.
به گفته برخی از کاربران دنیای مجازی، دوچرخه‌ای که این روزها شهردار تهران با آن طی مسیر می‌کند برقی و گران قیمت است (برخی به خاطر تهیه چنین دوچرخه‌ای با این قیمت به او خرده گرفته‌اند) اما باید به این نکته نیز توجه داشت که قیمت این دوچرخه‌ها معادل یک هفتم قیمت اتومبیل ارزان قیمتی ‌است که تقریبا اکثریت قشر ضعیف جامعه اقدام به تهیه آن به صورت نقد و اقساط می‌کنند و بازار فروش آن بسیار پر رونق است.
اگر فروش دوچرخه‌های برقی نیز مانند اتومبیل‌هایی که هوا را به شدت آلوده می‌کنند همراه با تسهیلات باشد مطمئنا این وسیله کارآمد طرفداران بسیار زیادی پیدا خواهد کرد و صد البته تاکید بر این نکته نیز خالی از لطف نیست که همچنان برای تقویت حمل و نقل عمومی در کنار فروش این دوچرخه‌ها باید جدیت بیشتری باشد. تغییر سیاست‌های دولت برای تغییر مسیر سرمایه گذاری‌ها به سمت حمل و نقل پاک با قابلیت دسترسی مطلوب برای شهروندان به جای حمایت از تولید اتومبیل‌های ارزان قیمت و بی‌کیفیت و همچنین مصرف بنزین بیشتر، ‌بسیار ضروری به نظر می‌رسد .
2- چندی پیش تصویری از از باربارا هندریکس وزیر محیط زیست آلمان در حالیکه قصد سوار شدن به اتوبوس بدون حضور محافظانش را داشت در فضای مجازی منتشر شد که عکس‌العمل‌های جالبی را در داخل کشور برانگیخت و صد البته همه ما با حسرت فراوان به تفسیر این عکس پرداختیم که ای کاش در کشور ما هم مسئولان چنین کنند و چنان شود اما در حال حاضر حمایت «حناچی» از پویش سه شنبه‌های بدون خودرو نوعی عوامفریبی و نمایش و سوء استفاده از موقعیت قلمداد شده است. این همه بی‌اعتمادی به دولتمردان از کجا آب می‌خورد و چرا ذهن مردم برای تفسیر یک حرکت سبزاندیشانه سیاستمدار اروپایی شفاف و بدون دروغ و برای همان حرکت مسئولان داخلی یک حرکت پوپولیستی به شمار می‌آید؟ شاید این ذهنیت مردم با مشاهده شفافیت و صداقت در عملکرد مسئولان باید تغییر کند!