سرویس فرهنگی جوان آنلاین؛ ساجده براتی: جبار آذین منتقد و مدرس پیشکسوت سینمای کشور اکران فیلم‌های سینمایی کشور را ترکیبی از کمدی‌های بی محتوا و ضعیف و همچنان یک فیلم اجتماعی خوش ساخت و فیلمی اندیشمندانه عنوان کرد.
جبار آذین منتقد پیشکسوت سینما و تلویزیون در مورد فیلم «لس‌آنجلس‌تهران» که چند روز‌ی است اکران شده به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: یکی از فیلم‌هایی که به تازگی در پرده سینما‌های کشور جلوه گری میکند؛ فیلم بی محتوایی است به نام «لس‌آنجلس‌تهران». این اثر سومین ساخته سینمایی تینا پاکروان است که نه از نظر استاندار‌های سینمایی و هنری در قالب سینما نمیگنجد و نه داستان درستی دارد و نه محتوای مناسب برای مخاطب.
جبار آذین منتقد پیشکسوت سینما و تلویزیون در مورد فیلم «لس‌آنجلس‌تهران» که چند روز‌ی است اکران شده به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: یکی از فیلم‌هایی که به تازگی در پرده سینما‌های کشور جلوه گری میکند؛ فیلم بی محتوایی است به نام «لس‌آنجلس‌تهران». این اثر سومین ساخته سینمایی تینا پاکروان است که نه از نظر استاندار‌های سینمایی و هنری در قالب سینما نمیگنجد و نه داستان درستی دارد و نه محتوای مناسب برای مخاطب.
آذین ادامه داد: به دلیل شخصیت محور بودن در این فیلم از بازیگری استفاده شده است که پیشینه مقبول در عرصه بازیگری کشور به ویژه در حوزه‌های سینمای ارزشی دارد. پرویز پرستویی بعنوان یک بازیگر توانا و خوش سابقه متاسفانه با بازی در این فیلم قابلیت‌ها و توانایی‌های خود را نادیده گرفته است. به گونه‌ای که با بازی او و حضورش در این فیلم نه تنها نتوانسته برای لس‌آنجلس‌تهران آبرو و اعتبار بخرد بلکه اعتبار خودش را نیز زیر سوال برده است.
آذین تصریح کرد: بازیگرانی مثل پرویز پرستویی باید بیش از این‌ها قدر توانایی‌های خود و اعتبار اجتماعی خویش را بدانند. چون عده‌ای از مردم باتوجه به قابلیت‌ها و سابقه هنرمندان جذب فیلم می‌شوند و این فیلم متاسفانه نه تنها در کارنامه‌ی هنری پرستویی که در کارنامه نصفه نیمه کارگردان آن و سینمای کشور اثری مطلوب تلقی نمی‌شود.
این منتقد سینما در مورد فیلم کمدی دیگری روی پرده یعنی فیلم «لازانیا» هم می‌گوید: «لازانیا» هم در واقع پیش از آنکه در چارچوب و قالب یک اثر کمدی باشد یک اثر هجو است. لازانیا به رغم برخی صحنه پردازی‌های ظاهری دلنواز، ولی از مضمون و محتوای دلپسند و منطبق با سلایق تماشاگران برخوردار نیست. این فیلم نیز مانند بقیه فیلم‌های شبه کمدی به نوعی به گیشه چشم دوخته است. «لازانیا» از نظر کارگردانی از لحاظ فیلمنامه داستان و بازیگری هیچ حرف تازه‌ای برای مخاطب ندارد.
جبار آذین در مورد فیلم «مغز‌های کوچک زنگ زده» ساخته «هومن سیدی» گفت: این فیلم اثری است که از منظر سینمایی دست برقضا از جایگاه مناسبی برخوردار بوده و فیلم قابل قبول و محکمی است. «مغز‌های کوچک زنگ زده» یک فیلم خوش ساخت اجتماعی است که برخی از مسائل تلخ جامعه را زیر ذره بین قرار داده و برای نزدیک شدن به واقع نمایی از صحنه‌ها و روابط و تلخی‌هایی استفاده کرده است.
آذین می‌گوید: اگرچه سیدی کوشیده فیلمی اجتماعی و آسیب شناسانه مسائل بسازد، اما غلظت تلخی‌ها و تباهی‌ها و سیاهی‌ها سبب شده به رغم همه امتیاز‌های خوب آن در کارگردانی و شخصیت پردازی و بازیگری، فیلم به درستی برجسته نشود و بیش از هرچیز تلخی و سیاهی این فیلم نمود کند.
آذین درباره فیلم مهجور «سوفی و دیوانه» نیز می‌گوید: سوفی و دیوانه اثر کارگردانی اندیشمند است که سعی کرده شخصیت پردازی و قصه سازی متفاوتی را روبروی مخاطب نشان بدهد. از همین رو در نگاه اول تماشاگر ممکن است با شخصیت‌ها و دیالوگ‌هایی روبرو شود که زیاد با آن ملموس نیست. دلیل عمده آن هم عادت کردن مخاطب به دیدن قصه‌های رایج است. همه تفاوت‌هایی که این فیلم با دیگر آثار دارد پس از دقایقی از شروع فیلم با ملموس شدن شخصیت‌ها مخاطب با آن‌ها و زیر و بم زندگی آن‌ها که از زوایای مختلف اخلاق مدارانه بازگو می‌شود، همراه شده و تا انتهای فیلم و قصه با شخصیت‌ها همراهی میکند. سوفی و دیوانه در میان فیلم‌های کلیشه‌ای و سطحی در حال اکران فیلم قابل و ارزشمندی تلقی می‌شود.