فارس نوشت: غالبا از من می پرسند که چرا این «چیز» را نسبت به اسرائیل دارم. دوستانی هم هستند که می گویند اگر به جای تمرکز بر امنیت ملی و فساد سیاسی آنطور که آنها می گویند می بودم، به عنوان یک صاحب نظر بسیار بیشتر مورد احترام بودم. مشکلی که در ارتباط با این فرمول بندی وجود دارد این است که به اصطلاح «روابط خاص» با اسرائیل، خود نتیجه انتخاب های وحشتناک در زمینه امنیت ملی و سیاست خارجی است که با وجود فساد سیاسی و رسانه ای فراگیر دوام می یابد، پس هر تلاش صادقانه ای برای بررسی یکی به ناگزیر به دیگری می انجامد.  بیشتر صاحب نظرانی که تریبونی در اختیار دارند، با انتخاب نادیده گرفتن مطلق رویه تاریک اسرائیل، می کوشند از پرداختن به این معما اجتناب کنند.

اسرائیل- نه روسیه - تنها کشورخارجی است که با مصونیت کامل می تواند در روندهای سیاسی ایالات متحده  مداخله کند و با این حال از هر انتقادی مصون بماند. بعلاوه اسرائیل یگانه و مهم ترین تهدیدی است که متوجه امنیت ملی واقعی  است، چرا که این کشور و لابی داخلی قدرتمندش، مدافعان بزرگ تداوم حاکمیت جنگی مداخله گرایانه آمریکا هستند. تصمیم رفتن به جنگ علیه عراق با توسل به بهانه های دروغین، عمدتا توسط گروهی از یهودیان برجسته آمریکایی درپنتاگون و رسانه ها تبلیغ شد؛ تصمیمی که به کشته شدن 4424 آمریکایی و نیز صدها هزارعراقی انجامید و - بعد از پرداخت تمام صورتحساب ها - هزینه ای بالغ بر 7 تریلیون دلار از پول مالیات دهندگان آمریکایی خرج باقی خواهد گذاشت. همین گروه از نئوکان های عمدتا یهودی اکنون نیز کم و بیش در حال دمیدن در تنور جنگ با ایران هستند و این کار را با استفاده از یک نقشه بازی آماده شده از سوی اسرائیل انجام می دهند که هدف آن تشدید تنش هاست که بی شک حتی از جنگ با عراق نیز فاجعه آمیز تر خواهد بود.

از همین جا می توانم به ادامه مطلب بپردازم. طبق اعلام اف بی آی، اسرائیل تهاجمی ترین عملیات های جاسوسی را علیه آمریکا در میان کشورهای ظاهرا «دوست» اداره می کند و به کرات فناوری های نظامی ما را برای فروش مجدد آنها به دست تجار اسلحه خود به سرقت می برد. موفقیت قابل توجه این کشور در جاسوسی، از جمله  شامل جاناتان پولارد، مخرب ترین جاسوس در تاریخ آمریکا بوده است. تشکیلات جاسوسی این کشور در سیستم های ارتباطاتی آمریکایی نیز نفوذ کرده و به طور غیرقانونی از این طریق هم سوخت و هم ماشه های اتمی را برای زرادخانه تسلیحات اتمی سرّی خود به دست آورده است.

اسرائیل اهمیت اندکی به حق حاکمیت ملی آمریکا می دهد. آریل شارون و بنجامین نتانیاهو نخست وزیران این کشور هر دو  در این مورد که چگونه ایالات متحده را در کنترل دارند لاف زده اند. در سال 2001 اسرائیل عملیات جاسوسی سرّی گسترده ای را علیه اعراب ساکن آمریکا اداره می کرد. بسیاری از کسانی که در جوامع اطلاعاتی و مجری قانون کار می کنند، به این ظنین هستند که این کشور اطلاعات اولیه قابل توجهی در ارتباط با حملات یازدهم سپتامبر در اختیار داشته ولی این اطلاعات را با واشنگتن در میان نگذاشته است. تصاویری از «شالوم های رقصان» در دست است که در آنها اسرائیلی های شرکتی در نیوجرسی را نشان می دهد که ظاهرا از پیش اطلاعاتی درباره این حمله تروریستی داشته اند و در حالی که برج های دوقلو فرو می ریخته اند، در حال رقص و شادمانی بوده اند.

قدرت یهود هم از نظر مالی و هم دسترسی به افراد و مکانیسم هایی که به راستی واجد اهمیت هستند، در این است که به اسرائیل اجازه می دهند با مصونیت عمل کند و ایالات متحده را هم فقیرتر کند و هم ناامن تر. یک کارزار لابی گری گسترده و برخوردار از امکانات مالی مکفی از طریق صدها گروه و هزاران فرد در داخل آمریکا فعال است که در راستای زیان رساندن به منافع واقعی آمریکا عمل می کند. یک نمونه از این زیان ها، در نظر گرفتن یک هدیه دائمی سالانه میلیاردها دلاری برای اسرائیل است، بی آنکه هیچ دلیلی برای این کار وجود داشته باشد، جز اینکه اسرائیل بدون هیچ مخالفتی از سوی رسانه های تحت کنترل خود، می تواند هر چیزی را که از یک کنگره و کاخ سفید مطیع می خواهد به دست آورد و به دست نیز می آورد.

همچنین اسرائیل این اختیار تام را به دست آورده که از سوی آمریکا  در نهادهایی چون سازمان ملل مورد حفاظت سیاسی قرار گیرد، سیاستی که به شهرت و منافع واقعی آمریکا لطمات جدی وارد می کند. این حفاظت هم اکنون گسترش یافته و به  مستقر کردن سربازان آمریکایی در اسرائیل نیز انجامیده است. هدف از این کار این است که دست آمریکا زیر ساطور قرار گیرد و اسرائیل این تضمین را داشته باشد که اگر اسرائیل مورد حمله قرار گرفت یا حتی خود اسرائیل جنگی را آغاز کرد، واشنگتن در دفاع از این کشور وارد عمل خواهد شد. نیکی هیلی سفیر فعلی آمریکا در سازمان ملل چیزی بیشتر از یک همدست برای اسرائیل است، در حالی که دیوید فریدمن سفیر آمریکا در این کشور یکی از حامیان علنی ساخت یهودی نشین های غیرقانونی اسرائیل است که آمریکا با آن مخالف است و بیشتر وقتش را صرف دفاع از جنایات جنگی اسرائیلی ها می کند.

و اینجا در داخل کشور، جبهه اسرائیل لطماتی را وارد می کند که باید آن را حتی به عنوان آسیبی ترسناک تر دید. منظور اقدام سناتور بن کاردینگ برای سلب حقوق مبتنی بر متمم اول آمریکاییان با غیر قانونی ساختن هر گونه انتقادی از اسرائیل است. جنبش غیرخشونت آمیز بایکوت اسرائیل تاکنون در بسیاری از  ایالت ها تحریم شده که نتیجه لابیگری فشرده و موفق دولت اسرائیل و دوستان قدرتمند آن در اینجاست.

پس اگر از نظر آسیب های واقعی که یک قدرت خارجی به کشور وارد می کند یک دشمن واقعی برای ایالات متحده وجود داشته باشد، آن دشمن اسرائیل است. در تحقیقات اخیر راشاگیت فاش شد که این اسرائیل بوده و نه روسیه که به دنبال طرفداری از مایکل فلین و دولت آینده ترامپ بوده، با این حال رابرت مولی کنسول ویژه، ظاهرا در تحقیقات خود برای پای گذاشتن در این مسیر انتخاب نشده بود که نباید کسی را شگفت زده کند.

نوآم چامسکی این روشنفکر مترقی نمادین سرانجام وارد موضوع اسرائیل و معنایی که برای آمریکا  دارد شده است. او همیشه حرف های غیرمنسجمی را دراین باره که سوء رفتار اسرائیل ناشی از نقش آن به عنوان ابزاری برای امپریالیسم و کاپیتالیسم آمریکایی بوده بر زبان می آورد. ولی او در سن 89 سالگی سرانجام دریافته است که در واقع این تمام چیزی است که اسرائیل با موجودیت انگل وار خود می خواهد، بدون هیچ احترامی به میزبان آمریکایی خود.

سیاستمداران  هراس دارند که با بر زبان آوردن نکته ای منفی درباره اسرائیل، لابی اسرائیل را عصبانی کنند و این بدان معناست که بنجامین نتانیاهو نخست وزیر این کشور، همیشه یک مجوز از طرف دولت آمریکا دارد، حتی زمانی که  به غیرنظامیان در غزه گرسنگی می دهد و بیمارستان ها و مدارس را بمباران می کند. نتانیاهو از تک تیراندازان برای کشتن تظاهرکنندگان غیرمسلح استفاده می کند و خود تک تیراندازان درباره کشتارهایشان بدون کمترین انتقادی از سوی واشنگتن که خود را «رهبر جهان آزاد» می داند، شوخی می کنند.

همین اخیرا اسرائیل خود را دولتی یهودی با تمام کاربست های آن اعلام کرد. مطمئن باشید مسیحیان و مسلمانان اسرائیلی که تاکنون هدف قوانین و مقرراتی قرار داشته اند که به بهای ضعف آنها به یهودیان قدرت می بخشید، اکنون باید آگاه باشند که از این پس اسرائیل  صرفا و صرفا به نفع یهودیان است که کار می کند و بس. با این حال این کشور همچنان دوست دارد خود را یک «دمکراسی» بنامد.

در یک برنامه تلویزیونی که اخیرا پخش شد، این مسئله به خوبی به تصویر کشیده می شود که رهبران منتخب آمریکا تا کجا مقهور اسرائیل هستند. ساشا بارون کوهن کمدین انگلیسی در برنامه جدیدی به نام «آمریکا کیست؟» ظاهر می شود که در آن با استفاده از تغییر پوشش و اسامی مستعار، سیاستمداران و دیگر چهره های معروف روشنفکری را در مصاحبه هایی بدون متن از پیش تهیه شده درگیر می کند که در آنها فاش می کنند به واقع چه اندازه جاهل یا ناراست هستند. چند قسمت اخیر این برنامه برایم یادآور یکی از برنامه های «هجویه زنده سه شنبه شب»  فوریه 2013 در مورد تایید قریب الوقوع چاک هاگل به عنوان وزیر دفاع بود.

در آن برنامه یک سناتور از هاگل پرسید: «فرض کنید این مسئله برای امنیت اسرائیل حیاتی است  که در تلویزیون ملی حضور پیدا کنید و یک سکس دهانی با یک الاغ را به نمایش بگذارید... آیا شما این کار را برای اسرائیل انجام خواهید داد؟» البته جوابی که از هاگل انتظار می رفت یک «بله» قاطع بود .پس از اعتراضاتی که از طرف مظنونان همیشگی مطرح شد، برنامه هجویه دیگر هرگز روی آنتن نرفت.

بارون کوهن که در کسوت سرهنگ اران مراد یک کارشناس امنیتی اسرائیلی با چند تن از کله گنده های جناح راست مواجه شده بود، چندین سرنخ را در این مصاحبه خود ارائه کرد که باید موجب شرمساری می شد، اما هیچ یک از طعمه های او به اندازه کافی با هوش نبودند که این سرنخ ها را بگیرند. کوهن که یونیفرم ارتش اسرائیل را بر تن داشت و خود را یک سرهنگ می نامید، آشکارا  نوارهای گروهبانی را روی لباسش به نمایش گذاشته بود. از قراین اینطور برمی آمد که در واقع  کوهن باید یک عامل موساد باشد، همچنین تی شرتی را بر تن داشت نشان داد که جمله ای عبری روی آن نوشته شده بود و ادعا می کرد که شعار سازمان جاسوسی اسرائیل است: «اگر می خواهی برنده شوی، کمی از جاهای نادیده را نشان بده.»

کوهن از دیک چنی با عنوان «پادشاه تروریست کشان» ستایش کرد و سپس گفت «همسایه ام در تل آویو به خاطر قتل یا آنطور که ما می گوییم به خاطر قلقلک تقویت شده زندانی است.» مراد در ادامه گفت که چنی یک بار همسرش را به خاطر چک کردن هویتش مورد شکنجه از طریق القای حالت خفگی با آب قرار داده و بعد معاون رئیس جمهور پیشین را متقاعد می کند که یک «کیت شکنجه با آب برای القای حالت خفگی» را امضا کند که قبلا امضاهای بنجامین نتانیاهو، آریل شارون و دمی لواتو را نیز روی خود داشت.

در یک قسمت تماشایی تر این برنامه، سناتور ایالت جرجیا جیسون اسپنسر نشان داده می شود که متقاعد می شود به عنوان بخشی از ویدئویی که ادعا می شد برای مبارزه با تروریسم تهیه شده، یک کلمه ناهنجار را با فریاد بر زبان بیاورد. بعد از آنکه کوهن به اسپنسر گفت که این کار برای برانگیختن ترس در جهادی های آدمکش لازم است، اسپنسر  لباس ها و لباس زیرش را در آورد و پشتش را به او نشان داد، در حالی که فریاد می زد «یو اس ای!» و «آمریکا!» اسپنسر همچنین  با لهجه من درآوردی یک آسیایی صحبت کرد، در حالی که استفاده از یک  پایه سلفی گیر را برای  کار گذاشتن محرمانه یک گوشی دوربین دار در درون برقع یک زن مسلمان شبیه سازی می کرد.

در ارتباط با یک مجموعه افراد دیگر، کوهن در نقش مراد، کاری کرد تا اعضای جمهوریخواه فعلی و سابق کنگره– از جمله ترنت لات رهبر پیشین اکثریت در سنا - در یک برنامه خیالی اسرائیلی از مسلح کردن کودکان دبستانی برای دفاع از خودشان حمایت کنند.

ویدئوی کوهن شامل یک سناتور پیشین ایلی نویز و یک مجری رادیویی به اسم جو والش بود که می گفت:«دوره سه هفته ای فشرده «کودکستانی» برای آشنا کردن یک گروه منتخب مخصوص از کودکان 12 تا 14 ساله با هفت تیر، تفنگ، سلاح نیمه خودکار و دانشی اطلاعاتی جامع درباره خمپاره اندازه ها. در کمتر از یک ماه - کمتر از یک ماه- یک کلاس اولی می تواند به یک نارنجک انداز اول تبدیل شود.»

هم قاضی مجادله برانگیز آلاباما روی مور و هم والش گول این پیام کوهن را خوردند و در یک کنفرانس مدافع اسرائیل که وجود خارجی نداشت، برای دریافت جایزه ای به خاطر «همکاری های تحسین برانگیز در جهت حمایت از دولت اسرائیل» شرکت کردند. در همین حین دانا رورابچر نماینده  نیز مورد مصاحبه قرار گرفت و گفت که «شاید واداشتن جوان تر ها به آموزش دیدن و آشنایی با چگونگی دفاع از خودشان و مدرسه شان، واقعا بتواند ما را در اینجا ایمن تر کند.» و جو ویلسون سناتور چنین گفت که «یک کودک 3 ساله نمی تواند با پرتاب یک جامدادی «سلام پیشی جان» به سمت مهاجم دربرابر یک تفنگ تهاجمی از خودش دفاع کند.»

اجرای کوهن ویرانگر است. مردی در یونیفرم ارتش اسرائیل نشان داده می شود که ادعا می کند یک کارشناس تروریسم یا حتی یک عامل موساد است و به آمریکاییان ذی نفوذی دسترسی پیدا می کند که  تمایل دارند هر چه را که او می گوید انجام دهند. چگونه می شود که کوهن این همه حرف را درباره حمایت انعطاف پذیر و به کلی غیرانتقادی از اسرائیل بزند و خیلی از سیاستمداران آمریکایی – به خصوص جمهوری خواهان- آن حرف ها را دربست بپذیرند. این  وضعیت نشانگر آسیبی است که اسرائیل و لابی آن به ایالات متحده وارد آورده اند. اسرائیل همیشه برای بسیاری از سیاست سازان حق مطلق است و حتی احتمالا یهودیان تقلبی چون سرهنگ مراد نیز فورا باهوش تر از بقیه ما فرض می شوند، پس بهتر است هر کاری را که آنها می گویند انجام دهیم. همین طرز فکر بود که ما را به عراق، لیبی و احتمالا چیزی بسیار بدتر از آنها با ایران کشانده و خواهد کشاند.

اسرائیل مرتبا  در سیاست های آمریکا مداخله می کند و نهادهای ما را بدون هیچ هزینه ای برای خودش به فساد می کشاند. به همین دلیل است که من مکرر در ارتباط با خطری که این کشور متوجه جمهوری ما می کند می نویسم و سخن می گویم. اسرائیل حق دارد که از خودش دفاع و از منافعش حفاظت کند، اما نباید ایالات متحده را در این کار دخالت دهد. فقط می توان امیدوار بود که در نهایت اکثریتی از هم وطنان آمریکایی من نیز این را بفهمند. این کار مدتی طول خواهد کشید، ولی شیوه بی رحمانه و علنی عمل کردن اسرائیل بی آنکه جز خودش نگران هیچ کس دیگری باشد، این خوش بینی را به وجود می آورد که آن روز قطعا از راه خواهد رسید.

نویسنده: فیلیپ جیرالدی (Philip M. Giraldi) مدیر پیشین شورای منافع ملی
منبع: yon.ir/Fo1PK