به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس، تیم ملی فوتبال به دلیل شرایطی که همه می دانند، نتوانست آن طور که کی روش می خواهد و در نظر دارد برای جام جهانی آماده شود و از این نظر وجود بازی هایی مثل دیدار دوستانه با ترکیه مستقل از نتیجه ای که در آن به دست می آید، برای ملی پوشان یک غنیمت به شمار می رود. شکست برابر ترکیه نیز هرچند به مذاق فوتبال دوستان ایرانی خوش نیامد اما حداقل توانست ضعف های دفاعی را آشکار کند.

اما مساله ناراحت کننده تر این است که در شرایطی که تیم ملی به گواه و اذعان تمام کارشناسنان، ویترین فوتبال کشور است و هویت و ملیت ایران و ایرانی را یدک می کشد هنوز مباحث رنگی در بین مردم و هواداران دیده می شود.

بخشی از هواداران دو تیم پرسپولیس و استقلال، هنوز کل کل های بیهوده و رنگ آمیزی شده خود از لیگ برتر را از یاد نبرده اند. استقلالی ها از یک سو در هر گل دریافتی تیم ملی، به حضور بیرانوند درون دروازه اعتراض می کنند و از سوی دیگر پرسپولیسی ها اشتباه مدافعانی مانند روزبه چشمی را عامل شکست تیم ملی می دانند.

چند دستگی به نوعی به خود بازیکنان هم سرایت کرده است. به گونه ای که پس از دریافت گل اول که روی غفلت چشمی و دریبل خوردن او به ثمر رسید، او بی توجه به وظایف دفاعی اش به بیرانوند خرده گرفت که چرا دروازه اش فرو ریخته است. در صحنه گل دوم نیز هر چند باز هم روزبه چشمی در دفاع جا ماند اما بیرانوند در صورت عدم خروج از دروازه احتمالا می توانست دروازه اش را بسته نگه دارد.

هوادارانی که به این دست از مباحث می پردازند احتمالا فراموش کرده اند که روزبه چشمی دیگر پیراهن آبی به تن ندارد و بیرانوند هم از دروازه آبروی فوتبال ایران دفاع می کند و نه پرسپولیس.

حق سید جلال تیم ملی بود یا نه دیگر گذشته و اکنون تیم ملی با همین نفرات پای به بزرگ ترین رویداد فوتبال جهان می گذارد. آنهایی که این کل کل های رنگی و کاملا بیهوده را انجام می دهند بدانند که اگر 1% در افت روحی روانی بازیکنان ملی پوش از باشگاه رقیب مقصر باشند در ناکامی تیم ملی به همان اندازه سهیم هستند.