به گزارش صبحانه،حسن حسینقلی، با اشاره به وضعیت قیمت سرب و روی در بازارهای جهانی در سال ۲۰۱۷ اظهار کرد: قیمتها در سال گذشته میلادی روند افزایشی خوبی داشته است اما نه به اندازهای که بتواند از پس تورم داخلی برآید.
وی افزود: این افزایش قیمت، ارزش سرب را تاکنون به ۲۵۰۰ دلار در هر تن و قیمت روی را به ۳۴۰۰ دلار در هر تن رسانده است که همین افزایش قیمت موجب شده وضعیت تولید کنندگان نسبت به قبل بهبود پیدا کند ولی همچنان موضوع قیمت دلار برای تولیدکنندگان داخلی معضل آفرین است.
رئیس هیات مدیره انجمن صادرکنندگان سرب و روی ایران با بیان به اینکه رشد نامتوازن تورم و قیمت دلار باعث شده است هزینههای تولید نسبت به درآمد تولیدکنندگانِ صادرات محور افزایش پیدا کند، اظهار کرد: زمانی یک تولیدکننده سرب و روی محصول خود را ۱۰۰۰ دلار تولید میکرد و ۲۰۰۰ دلار می فروخت. این در حالی است که اکنون هزینههای تولید محصول به ۲۰۰۰ رسیده و ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ دلار به فروش میرسد.
وی افزود: علت این افزایش هزینه این است که پنج سال پیش قیمت دلار حدود ۳۷۰۰ تومان بود و تا چند هفته پیش هم همین قیمت باقی مانده بود، این در حالی است که تورم داخلی هر روز رو به افزایش است و افزایش تورم، هزینههای ما را برای تولید محصول بالا برده اما ثابت ماندن قیمت دلار درآمدها را ثابت نگه داشته و حتی کاهش داده است که همین باعث شده در بسیاری از مواقع مجبور شویم محصولات خود را زیر هزینه تمام شده تولید محصول بفروشیم.
حسینقلی در ادامه با اشاره به اینکه افزایش قیمت فعلی دلار تاثیر چندانی نخواهد داشت، گفت: اکنون هیچ تاجر و تولیدکنندهای نمی تواند پیشبینی کند که چه اتفاقی برای قیمت دلار خواهد افتاد و در شرایطی که مرتبا کاهش قیمت ارز مطرح می شود نمی توان روی قیمت فعلی برنامه ریزی کرد.
این تولید کننده سرب و روی درباره نحوه قیمت گذاری ارز اظهار کرد: روشی که می تواند به نفع تولید و صادرات باشد این است که قیمت دلار همراه با تورم رشد کند تا بتوان نسبت درآمد بر هزینه تمام شده را به شکل صحیح حفظ کرد.
وی با اشاره به این که این افزایش قیمت دلار خود به تورم دامن میزند یا نه؟ گفت: با مطالعه منحنی تورم و قیمت دلار میتوان دید که در بسیاری از جاها این دو یکدیگر را به صورت متقاطع رد کردند. از طرف دیگر ارزبری یک واحد تولیدی مانند سرب و روی یک تا دو درصد است، در صورتی که افزایش قیمت دلار همگام با تورم میتواند تا ۴۰ درصد به درآمدهای صادراتی واحد های تولید کننده بیفزاید./ایسنا
وی افزود: این افزایش قیمت، ارزش سرب را تاکنون به ۲۵۰۰ دلار در هر تن و قیمت روی را به ۳۴۰۰ دلار در هر تن رسانده است که همین افزایش قیمت موجب شده وضعیت تولید کنندگان نسبت به قبل بهبود پیدا کند ولی همچنان موضوع قیمت دلار برای تولیدکنندگان داخلی معضل آفرین است.
رئیس هیات مدیره انجمن صادرکنندگان سرب و روی ایران با بیان به اینکه رشد نامتوازن تورم و قیمت دلار باعث شده است هزینههای تولید نسبت به درآمد تولیدکنندگانِ صادرات محور افزایش پیدا کند، اظهار کرد: زمانی یک تولیدکننده سرب و روی محصول خود را ۱۰۰۰ دلار تولید میکرد و ۲۰۰۰ دلار می فروخت. این در حالی است که اکنون هزینههای تولید محصول به ۲۰۰۰ رسیده و ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ دلار به فروش میرسد.
وی افزود: علت این افزایش هزینه این است که پنج سال پیش قیمت دلار حدود ۳۷۰۰ تومان بود و تا چند هفته پیش هم همین قیمت باقی مانده بود، این در حالی است که تورم داخلی هر روز رو به افزایش است و افزایش تورم، هزینههای ما را برای تولید محصول بالا برده اما ثابت ماندن قیمت دلار درآمدها را ثابت نگه داشته و حتی کاهش داده است که همین باعث شده در بسیاری از مواقع مجبور شویم محصولات خود را زیر هزینه تمام شده تولید محصول بفروشیم.
حسینقلی در ادامه با اشاره به اینکه افزایش قیمت فعلی دلار تاثیر چندانی نخواهد داشت، گفت: اکنون هیچ تاجر و تولیدکنندهای نمی تواند پیشبینی کند که چه اتفاقی برای قیمت دلار خواهد افتاد و در شرایطی که مرتبا کاهش قیمت ارز مطرح می شود نمی توان روی قیمت فعلی برنامه ریزی کرد.
این تولید کننده سرب و روی درباره نحوه قیمت گذاری ارز اظهار کرد: روشی که می تواند به نفع تولید و صادرات باشد این است که قیمت دلار همراه با تورم رشد کند تا بتوان نسبت درآمد بر هزینه تمام شده را به شکل صحیح حفظ کرد.
وی با اشاره به این که این افزایش قیمت دلار خود به تورم دامن میزند یا نه؟ گفت: با مطالعه منحنی تورم و قیمت دلار میتوان دید که در بسیاری از جاها این دو یکدیگر را به صورت متقاطع رد کردند. از طرف دیگر ارزبری یک واحد تولیدی مانند سرب و روی یک تا دو درصد است، در صورتی که افزایش قیمت دلار همگام با تورم میتواند تا ۴۰ درصد به درآمدهای صادراتی واحد های تولید کننده بیفزاید./ایسنا
نظر شما