برانکو یک بازی ساده را در جام حذفی به حریف واگذار کرد؛ حریفی که هشت روز قبل در همین ورزشگاه آزادی 2 بر صفر شکست خورده بود. برانکو باید به این بپردازد که چرا در مدت هشت روز دستش این‌گونه برای حریف رو شد که از بازی 20 آذر در لیگ برتر که صنعت نفت یک مغلوب به تمام معنا بود، به بازی 28 آذر رسیدیم که صنعت نفت یک تیم برتر بود. برانکو باید به این پاسخ دهد که چرا در بازی با صنعت نفت از دو هافبک دفاعی استفاده کرد؟
برانکو که بالاترین مدرک مربیگری دنیا را دارد، باید به این سوال پاسخ دهد که با علم به این‌که بازیکنانش بدنسازی مناسبی ندارند، چرا پنج روز قبل از بازی با الهلال آن بازی سنگین را مقابل سپاهان برگزار کرد؟ برانکو باید به این سوال پاسخ دهد که اگر به علم ریکاوری آشناست، چرا پنج روز بعد از بازی با سپاهان، چهار گل از الهلال خورد و دو گل آن بازی را در زمان ده نفره شدن الهلال پذیرفت؟
برانکو باید به این پرسش پاسخ دهد که چرا در انتخاب‌زنندگان ضربه پنالتی مشکل دارد و چه در زمان هدایت تیم ملی در جام ملت‌ها مقابل چین و چه در زمان هدایت پرسپولیس، همه ضیافت‌های پنالتی را به حریفان می‌دهد؟ پرسپولیس در بازی با صنعت نفت هم با ضربه پنالتی مغلوب شد، چون برانکو اولین و پنجمین پنالتی تیمش را که حساس‌ترین پنالتی‌های بازی هستند، به بدترین بازیکنان آن روز تیمش داد. برانکو بلافاصله بعد از حذف از جام حذفی، باز هم با فرار رو به جلو، کی‌روش را هدف قرار داده تا ذهن هواداران پرسپولیس را منحرف کند و آنها را رودرروی کی‌روش و تیم ملی قرار دهد.
او دو بار این تلاش را داشته و باز هم می‌کوشد تا در حساس‌ترین روزها برای تیم‌ملی، آرامش تیم ملی را هدف قرار دهد. از سرمربی محترم پرسپولیس می‌خواهیم به تیم ملی رحم کند. با قرعه نامناسبی که نصیب ما شده، بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به آرامش و اتحاد داریم و متاسفانه برانکو فقط به خودش فکر می‌کند و اهدافی که در سر دارد.
مرتضی رضایی
جام‌جم