به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از استان مرکزی، دانشگاه همیشه برای پشت کنکوری‌ها یک آرمان و خیال است، فضایی که گمان می‌شود تابوهای خود ساخته و موانع آگاهی در آن برداشته خواهد شد اما این مدینه فاضله‌ خیالی هنوز نتوانسته در آگاه سازی دانشجویان نسبت به آسیب‌های اجتماعی از جمله بیماری ایدز قدم جدی بردارد.
خوشبیانه‌ترین حالت در اطلاع رسانی و پیشگیری از ایدز، نصب چند پوستر در تابلو اعلانات دانشکده‌هاست. البته کارگاه‌های آموزشی هم اخیراً در برخی از دانشگاه‌ها برگزار می‌شود اما حضور در این کارگاه‌ها خود عوامل بازدارنده‌ای دارد.
دانشکده ادبیات دانشگاه اراک، عده‌ای دانشجو در حال نگاه کردن به یک پوستر هستند و با هم نجوا می‌کنند، به محض اطلاع از حضورم نجواها قطع می‌شود، می‌پرسم چه خبر است؟ یکی خنده‌کنان می‌گوید یک کارگاه برای ایدزی‌ها گذاشته‌اند، به پوستر نگاه می‌کنم روی آن نوشته کارگاه آموزشی پیشگیری از ویروس HIV.
گفتم مگر چه اشکالی دارد؟ یکی از دانشجویان در پاسخ با خنده گفت: خدا را شکر که نه ایدزی هستیم و نه با کسی رابطه نامشروع داشتیم. پرسیدم از راه‌های انتقال این ویروس اطلاع داری که جواب داد: رابطه نامشروع یا معتاد تزریقی، بقیه راه‌هایی هم که می‌گویند کشک است می‌خواهند برچسب به آنها زده نشود.
از دانشجوی دیگری پرسیدم در کارگاه شرکت می کنی؟ که جواب داد: مگر بیکاریم؟ مطمئنا بعد از شرکت در این کارگاه، حراست بطور نامحسوس ما را زیر نظر می‌گیرد تا بفهد که معتادیم یا رابطه نامشروع داشتیم.
وارد فضای کارگاه شدم چند دانشجو حاضر بودند، گاه بی‌گاه حواسشان به عکاس بود که مبادا از چهره آنها عکسی گرفته شود. پایان کارگاه سراغ یکی از شرکت‌کنندگان رفتم و نظرش را درباره کارگاه پرسیدم که جواب داد: باورم نمی‌شد اطلاعاتم در این زمینه ناقص باشد، همیشه به این بیماری به عنوان مرگ نگاه می‌کردم اما امروز اطلاعات بسیار مفیدی به دست آوردم و برای هم اتاقی‌ها هم توضیح خواهم داد.
از او دلیل عدم حضور هم اتاقی‌هایش را پرسیدم که جواب داد: من هم نمی‌خواستم در این کارگاه شرکت کنم زیرا اکثر دانشجویان دید مناسبی ندارند به خیال خودشان کسی که در این کارگاه شرکت می‌کند یا باید معتاد باشد یا اهل رابطه نامشروع. به نظر من هنوز برگزاری این کارگاه‌ها در دانشگاه، قبح دارد اما بسیار مفید است و چه خوب است که این مباحث در یک فضای کاملا علمی ارائه شود نه در فضای مجازی.
برای بررسی اهمیت کارگاه‌های آموزشی پیشگیری از ویروس HIV سراغ حمید سپهری‌راد مدرس این کارگاه رفتم، سپهری‌راد با بیان اینکه یکی از اقشار تاثیرگذار و آموزش دهنده به دیگران، دانشجویان هستند، گفت: جدا از اینکه دانشجویان به اقتضای سن در معرض آسیب‌های مختلف هستند و باید در این زمینه آگاهی لازم داشته باشند، اگر به شیوه موثر آموزش ببیند می‌توانند به عنوان یک تسهیل‌گر در جامعه عمل کنند.
وی تاکید کرد: به طور کلی یکی از اهداف اصلی آموزش‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی همچون ایدز در دانشگاه، ایفای نقش تسهیل‌گری حداقل در خانواده و اطرافیان است به نحوی که بتوانند این آموزش‌ها را در فضای غیر آموزشی به دیگران منتقل و باورهای غلط خود و دیگران را رفع کنند.
سپهری‌راد ادامه داد: نباید هدف برگزاری کارگاه‌های پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی ارائه گزارش عملکرد باشد بلکه باید دنبال تغییر نگرش، کاهش انگ و تبعیض و پرهیز از قضاوت‌های نابجا باشیم.
مدیر مرکز کاهش آسیب باشگاه مثبت اراک گفت: آموزش‌های حوزه ایذر باید قبل از ورود به دانشگاه و در مقاطع تحصیلی پایین‌تر متناسب با سن و شرایط دانش آموزان ارائه شود اطلاعات بسیاری از دانشجویان از این بیماری بسیار سطحی است این وضعیت نشان می‌دهد سال‌ها اطلاع رسانی در حوزه ایدز هنوز نتوانسته اثر بخشی لازم را داشته باشد.
نماینده شبکه اجتماعی و اعتیاد در شورای مرکزی خانه سازمان‌های مردم نهاد استان مرکزی گفت: مستمر بودن آموزش‌ها یکی از مهمترین اصول اثر بخشی در حوزه ایدز است که متأسفانه علاوه بر عدم استمرار آموزش‌ها، تغییر جمعیت دانشجویی در هر ترم یکی از دلایل موثر نبودن برنامه‌های آموزشی پیشگیری در دانشگاه‌ است، در واقع با برگزاری یک کارگاه آموزشی ایدز در دانشگاه نمی‌توان انتظار داشت اکثر دانشجویان در این زمینه آگاهی لازم را کسب کنند ضمن اینکه این کارگاه‌ها در طول ترم یک بار برگزار می‌شود و همین امر باعث عدم استقبال دانشجویان به دلیل تداخل با ساعت کلاس یا عدم حضور در دانشگاه می‌شود.
وی ادامه داد: آسیب‌های اجتماعی در حال تغییر و پوست اندازی هستند و اگر برنامه‌ریزی صحیح در این خصوص نداشته باشیم شاهد تبعات ناخوشایندی در فضای دانشگاهی خواهیم بود. نباید فضای دانشجویی را بین پر خطر و کم خطر خط کشی کرد آنچه مسلم است اینکه دانشجویان در این مقطع سنی با توجه به شرایط اجتماعی جامعه در معرض آسیب ابتلا به ایدز هستند و باید علاوه بر تقویت دین در پیشگیری از این آسیب، مراکز پیشگیری هم ایجاد کرد.