صاحب‌خبر - خیلی ها چشم به راه و دیده به در دارند شب یلدا را تا صدای پایی، در راه نفس بدمد و دستی زنگ در خانه را به صدا در آورد در شب یلدا. پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، کلی امید دارند برای این شب تا مثل نوروز، همه فرزندان و نوه ها را دور یک سفره جمع کنند و از مهربانی های قدیم بگویند که درمان درد های هجران امروز هم هست ، پس این فرصت را از بزرگ تر ها نگیرید تا بزرگی شان را به رفتار زیبا، درسی برای ما کنند. این فرصت را از خودمان نگیریم تا از نعمت نگاه مهربان آنان محروم نشویم. این یک شب را بگذاریم برای آنان که همه چیز را برای ما گذاشته اند و آرزوهاشان به اندازه یک شب دور هم بودن خانواده، محدود شده است. بگذاریم همان طور که در آموزه های دینی و فرهنگ ملی هست، رحم ها به وصل برسد تا صله حضرت خداوند هم در زندگی ها جاری شود. وصل که باشد، صله رحم که انجام شود، حضرت خداوندگار، به آنانی که زندگی را چنین شاعرانه نگاه می کنند و از نگاه شان غزل می بارد و از لبانشان، باغ باغ، لبخند برمی خیزد، قطعا صله رحمت و نعمت عطا خواهد فرمود تا بعد آنان را در زلال مغفرت خویش، بشوید. از این منظر شب یلدا، یک فرصت است. یک فرصت ناب برای صله رحم، برای مهربانی، برای خلق خاطرات ناب، برای تشکیل آلبوم تصاویر که هم در دیده و دل، نقش می بندد و هم به مدد فناوری های نوین، در گوشی ها و سیستم ها به یادگار می ماند برای فرداها که برای دیدن یک جلوه از گذشته های زیبا، دل مان تنگ می شود. خب، فرصتی چنین را نباید با برگزاری مراسم آن چنانی ، از دست داد. این چه معنا دارد که فلان گروه و تشکیلات بخواهد مراسم برگزار کند ؟ چه معنا دارد همه آداب و سنت ها را قربانی اجرای برنامه با حضور فلان بازیگر و فلان خواننده کنیم؟ چه معنا دارد لطافت و زلالی یک رسم خوب را به زبری تکلف ها، زخم زنیم؟ یلدا، شب مهربانی و همنشینی است، فرصت لبخند و همدلی است، فصل انار و هندوانه و آجیل است، باید نشست برسفره هایی که اصالت مهر دارد و نجابت مهربانی. هیچ سفره ای، با هزار تاکید می گویم؛ هیچ سفره ای در شب یلدا، سفره مادر و مادر بزرگ نمی شود. برای رفتن به فلان تالار و فلان باغ و فلان رستوران و دیدن فلان بازیگر و خواننده ، همیشه وقت هست اما برای درک محضر بزرگان، ساعت شنی زمان، می گوید زیاد وقت نداریم. دیده ایم که گاهی خیلی زود، دیر می شود و حسرت ها چنان بر دل می نشیند که جز غم ، برنمی خیزد، پس هشدار که دم، غنیمت دانیم و شب یلدا را با حضور در منزل بزرگان فامیل، گرامی بداریم. باغ و تالار و محافل آن چنانی که با پول برگزار می شود، هرگز طعم نگاه منتظر مادر را ندارد. آن باشد برای کسانی که در غربت اند و فرصت زیارت پدر بزرگ را ندارند. یلدا، شب خانواده است، شب پر خاطره و خوش خاطره ای که دور هم، شکل می گیرد پس قدر بدانیم یلدا را....∎​