شناسهٔ خبر: 23126918 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: صدا و سیما | لینک خبر

علی خوش‌لفظ به درجه والای شهادت نائل شد

«علی خوش لفظ» جانباز۷۰ درصد دفاع مقدس پس از تحمل سال ها رنج جانبازی به شهادت رسید.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما؛ «علی خوش لفظ» جانباز۷۰ درصد دفاع مقدس پس از تحمل سال ها رنج جانبازی به شهادت رسید.
این جانباز سرافراز در بیمارستان خاتم الانبیا به درجه رفیع شهادت نائل شد.
«وقتی مهتاب گم شد» عنوان کتاب خاطرات این شهید است.

متن تقریظ رهبر معظم انقلاب بر این کتاب -که روایتی عاطفی از خاطرات شهید سرافراز آقای علی خوش‌لفظ، هم‌رزم حاج احمد متوسلیان به قلم آقای حمید حسام است- بدین شرح است:

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
بچّه‌های همدان؛ بچّه‌های صفا و عشق و اخلاص؛ مردان بزرگ و بی‌ادّعا؛ یاران حسین (علیه‌السّلام)؛ یاوران دین خدا .. و آنگاه مادران؛ مردآفرینان شجاع و صبور .. و آنگاه فضای معنویّت و معرفت؛ دلهای روشن، همّتها و عزمهای راسخ؛ بصیرتها و دیدهای ماورائی .. اینها و بسی جویبارهای شیرین و خوشگوار دیگر از سرچشمه‌ی این روایت صادقانه و نگارش استادانه، کام دل مشتاق را غرق لذّت میکند و آتش شوق را در آن سرکش‌تر میسازد.
راوی، خود یک شهید زنده است. تنِ بشدّت آزرده‌ی او نتوانسته از سرزندگی و بیداری دل او بکاهد، و الحمدلله ربّ العالمین. نویسنده نیز خود از خیل همین دلدادگان و تجربه‌دیدگان است. بر او و بر همه‌ی آنان گوارا باد فیض رضای الهی؛ ان‌شاء‌الله. ۹۵/۱۰/۱۸
درباره‌ی نگارش این کتاب، آنچه نوشتم کم است؛ لطف این نگارش بیش از اینها است. مقدّمه‌ی کتاب یک غزل به تمام معنی است. ۹۵/۱۰/۱۸

شهید زنده در آغوش رهبر معظم انقلاب

mp4
<div id="video-display-embed-code_1708262" ><script type="text/JavaScript" src="http://www.iribnews.ir/fa/news/play/embed/1954530/1708262?width=400&height=300"></script></div>

یک چیزی بگویید تا دلمان آرام شود

mp4
<div id="video-display-embed-code_1708340" ><script type="text/JavaScript" src="http://www.iribnews.ir/fa/news/play/embed/1954530/1708340?width=400&height=300"></script></div>

متن دل نوشته سردار سرلشکر حاج قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پس از مطالعه این کتاب نیز به شرح زیر است:

بسمه‌تعالی
عزیز برادرم علی عزیز
همه شهداء و حقایق آن دوران را در چهره‌ی تو دیدم
یکبار همه خاطراتم را به رخم کشیدی. چه زیبا از کسانی حرف زده‌ای که صدها نفر از آنها را همینگونه از دست دادم و هنوز هر ماه یکی از آنها را تشییع میکنم و رویم نمی‌شود در تشییع آنها شرکت کنم. ده روز قبل بهترین آنها را -مراد و حیدر را- از دست دادم، اما خودم نمی‌روم و نمی‌میرم، در حالی که در آرزوی وصل یکی از آن صدها شیر دیروز له‌له می‌زنم و به درد «چه کنم» دچار شده‌ام. امروز این درد همه وجودم را فراگرفته و تو نمکدانی از نمک را به زخم‌هایم پاشاندی. تنهای تنهایم.
عکست را بروی جلد بوسیدم ای شهید آماده رفتن و دوست ندیده‌ام که بهترین دوستت را در کنارم از دست دادی. امیدوارم سربلند و زنده باشی تا مردم ایران در زمین همانند دب اکبر در آسمان نشانی خدا را از تو بگیرند و به تماشایت بنشینند.
برادر جامانده‌ات
قاسم سلیمانی
۹۶/۱/۳۰

بعدالتحریر: این نوشته در مقابل آن دستخط مخلص عارف حکیم، ولی و رهبرم و عشقم ارزشی ندارد.
قاسم سلیمانی
۹۶/۲/۱۸