صاحب‌خبر - یازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت، دوشنبه شب به پایان رسید. امسال برای دومین سال پیاپی پردیس سینمایی چارسو، به مدت یک هفته محفل علاقه‌مندان سینمای مستند بود. این تصور وجود داشت که به دلیل حضور کمرنگ آثار مستندسازان بنام در بخش ملی جشنواره، استقبال مردم نسبت به دوره گذشته کمتر باشد؛ اما وقتی به سالن‌های شلوغ سینمایی پردیس چارسو سر می‌زنید با مخاطبانی مواجه می‌شوید که گاهی پشت در سالن نشسته‌اند. محل برگزاری جشنواره سینما حقیقت جدا از نمایش فیلم‌ها، به محلی برای تبادل‌نظر فیلمسازان با هم و فراهم شدن بازارهای کاری برای همدیگر تبدیل شده بود. با محمد‌مهدی طباطبایی‌نژاد دبیر یازدهمین جشنواره سینما حقیقت، در مورد فضای جشنواره‌ای که پشت سرگذاشتیم و برنامه‌های آتی جشنواره گفت‌وگو کرده‌ایم که آن را می‌خوانید: جشنواره امسال سینما حقیقت در حالی پایان یافت که اکران بعضی فیلم‌ها با استقبال بسیار زیاد مخاطبان روبه‌رو بود؛ به‌گونه‌ای که حتی قبل از شروع سانس ظرفیت آن تکمیل می‌شد. برای دوره‌های بعدی چه تمهیدی در نظر گرفته‌اید تا با این مساله مواجه نشویم؟ بسیاری از پردیس‌ها در تهران هستند که شاید ظرفیت و گنجایشی به مراتب بیشتر از پردیس چهار‌سو دارند اما آن‌طور که باید فضای آنها متناسب با کاخ جشنواره سینما حقیقت نیست. ما به دنبال فضایی هستیم که در ایام جشنواره، فیلمسازان بتوانند با هم تبادل نظر و گفت‌وگو کنند. در این میان چون خیلی از فیلمسازان از استان‌ها می‌آیند بیش از همه چیز؛ توجه به محوطه‌های بزرگ و دارای امکانات رفاهی برای ما اهمیت دارد. مشکل دیگری که در پردیس‌های دیگر شاهد آن هستیم، نبود پارکینگ است که نمونه آن را در برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران در پردیس ملت دیده‌ایم که بارها با اعتراض مخاطبان روبه‌رو بود. به همین خاطر خواستیم این امکانات رفاهی بیش از همه چیز برای مخاطبان در نظر گرفته شود. البته باید بگویم یکی از گزینه‌های ما پردیس سینمایی باغ کتاب است که هنوز آماده نیست. البته مدیران پردیس چارسو اعلام کردند که برای سال بعد در نظر دارند، سالنی با ظرفیت 250 نفر ایجاد کنند که اگر این امر محقق شود، دیگر شاهد ترافیک مخاطبان در بعضی سانس‌ها نیستیم. حضور میهمانان خارجی این دوره از جشنواره که شامل مدیران جشنواره‌ها و شبکه‌های معتبر جهانی، خریداران و پخش‌کننده‌های فیلم مستند و... می‌شوند بر چه مبنایی صورت گرفته بود؟ واحد بین‌الملل مرکز گسترش سینمای مستند در طول سال ارتباط‌های مستمری را با فستیوال‌های کشورهای دیگر دارد و با حضور در هفته‌های فیلم و بازارهای جهانی آنها، به تعامل با فیلمسازان مستند و انیمیشن و پخش‌کننده‌ها می‌پردازد. این دعوت‌ها حاصل یک کار تیمی و در مجموع زحمات یک ساله واحد بین‌الملل است که سعی شده گلچینی از بهترین فیلمسازان، مدرسان و داوران بین‌المللی را در جشنواره گرد‌هم آوریم. دوره یازدهم در مقایسه با دوره گذشته چقدر رضایت شما را جلب کرده است. میزان رضایت مخاطبان‌تان را چطور ارزیابی می‌کنید؟ به زعم خودم، امسال یکی از بهترین دوره‌ها از نظر کارگاه‌های آموزشی، حضور فیلم‌های خوش‌ساخت و با‌کیفیت و مدعوان بین‌المللی بود. همچنین بازار فیلم در کنار بخش‌های دیگر جشنواره فضای مناسبی را برای گفت‌وگو و ارتباط‌های کاری میان فیلمسازان و تولیدکنندگان داخلی با عرضه‌کنندگان خارجی فیلم مستند فراهم کرده بود. البته در زمینه پژوهش و اطلاع از نظرات مردم باید بگویم مجموعه پژوهشی وزارت ارشاد، نظر‌سنجی را از حضور فیلمسازان و مخاطبان در جشنواره انجام دادند که تا چند روز آینده خروجی آن به دست ما می‌رسد و می‌توان آمار قابل قبولی را ارائه کرد ولی در مجموع و آن چیزی که به صورت میدانی شاهد بودم و از بازخوردهای فیلمسازان و مردم می‌دیدم، فکر می‌کنم امسال سینما حقیقت بسیار متفاوت با دوره‌های گذشته بود. برای مستندهای برتر جشنواره چه برنامه‌های حمایتی‌ای دارید؟ ما علاوه‌بر حمایت مادی از مستندهای ساخته شده در مرکز گسترش، سعی داریم با افزایش کمک‌های مادی از برگزیده‌های سینما حقیقت در ساخت آثار بعدی آنها مشارکت داشته باشیم. علاوه‌بر آن در ترتیب پخش از شبکه‌های سیما هم سعی می‌کنیم زمان مناسبی را برای آنها در نظر بگیریم. داستان انتشار خبر رفت وبرگشت فیلم «بانو قدس ایران» که توسط تهیه کننده آن مطرح شد، چه بود؟ فیلم «بانو قدس ایران» که به کارگردانی مصطفی رزاق‌کریمی ساخته شده است بعد از ارزیابی و انتخاب توسط هیأ‌ت داوران در جدول برنامه‌های ما قرار گرفته بود. اما روز افتتاحیه، تهیه‌کننده فیلم که موسسه فرهنگی و هنری عروج فیلم است، خواستار خارج شدن اسم آن از جدول اکران شد. طبق پرس‌و‌جوهای ما گویا تهیه‌کننده در‌صدد اصلاح قسمت‌هایی از فیلم و ارائه نسخه کامل‌تر آن برای پخش بود که با توجه به بسته شدن جدول اکران و حضور در بخش رقابتی جشنواره از تهیه‌کننده آن خواستیم اصلاح نهایی را بعد از پایان جشنواره انجام دهد که او نیز پذیرفت و دوباره فیلم در مرحله اکران قرار گرفت. حتی در جشنواره بعد از اکران اولیه و با توجه به استقبال زیاد مردم دوباره برای آن نمایش ویژه گذاشتیم. اکران‌های ویژه تنها برای بعضی فیلم‌ها در نظر گرفته می‌شد؛ نه برای همه فیلم‌های پر‌مخاطب؛ دلیل خاصی داشت؟ همکاران من در طول روز با رصد سانس‌ها و ظرفیت سالن‌های مختلف فیلم‌هایی را که متقاضی حداکثری داشت و با تکمیل‌ظرفیت زودهنگام روبه‌رو می‌شدند، در قالب یک باکس پخش مجدد دوباره و در سانس شب به نمایش می‌گذاشتند که هفت فیلم را در مدت جشنواره به صورت اکران مجدد پخش کردیم و این موضوع تقریبا برای همه فیلم شرایط مساوی داشت و هیچ فیلمی، برتری بر فیلم دیگر نداشت. سطح کیفی فیلم‌های بخش شهید آوینی را چطور ارزیابی می‌کنید و آیا به صرف حضور در بخش خارج از مسابقه، نظارت کمتری نسبت به آنها اعمال شده است؟ در این بخش 30 فیلم با موضوع انقلاب و دفاع مقدس به نمایش در‌آمد که از این تعداد 13 فیلم علاوه‌بر حضور در این بخش در بخش مسابقه ملی نیز حضور داشتند. در میان آنها می‌توان به فیلم‌هایی اشاره کرد که حائز رتبه‌های خوبی نیز از جشنواره‌های مختلف بودند. حتی بسیاری از این فیلم‌ها به خاطر استقبال زیاد مردم به نمایش دوم نیز رسیدند. آیا برای گزارش‌هایی که به صورت روزانه از شبکه‌های مختلف سیما پخش می‌شد هزینه‌هایی را به صدا وسیما پرداخت می‌کردید؟ باید بگویم تا این لحظه که با شما صحبت می‌کنم حتی یک ریال هم برای پخش گزارش‌ها به هیچ کدام از شبکه‌ها ندادیم. مدیران صدا‌وسیما آنقدر فهیم هستند و نسبت به سینمای تجربی آگاهند که از‌ جایگاه بالای فیلم‌های مستند در کشورمان خبر دارند و حمایت از اعتلای فرهنگ جامعه را وظیفه خود می‌دانند. با قاطعیت می‌گویم سینما حقیقت یکی از فرهنگی‌ترین بخش‌های کشور است و هیچ کجا مثل این جشنواره با این حجم از فیلم‌های فرهنگی روبه‌رو نیستید. به نظرم تمام مدیران باید از سینما حقیقت حمایت کنند. به نوبه خودم هم از همکاری مجدانه مدیران صدا‌وسیما سپاسگزاری می‌کنم.∎​