برخی کارشناسان معتقدند هر چند برای ‌اشتغالزایی پایدار باید سرمایه‌گذاری خارجی جذب شود اما مهم‌تر از این موضوع، رفع موانع جذب سرمایه‌گذاری داخلی است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، علی روح‌الامین، کارشناس مسائل اقتصادی درخصوص نقش سرمایه خارجی و داخلی در ایجاد ‌اشتغال، اظهار کرد: چندی پیش، معاون اول رئیس‌جمهور در همایش اقتصاد مقاومتی عنوان کرد که ایجاد950 هزار شغل (مطابق با هدف لحاظ شده در برنامه ششم توسعه) مستلزم جذب 770 هزار میلیارد تومان سرمایه خواهد بود که باید این میزان از طریق بودجه دولت، منابع صندوق توسعه ملی، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری خارجی و... تامین شود.
این کارشناس مسائل اقتصادی عنوان کرد: با وجود ضرورت جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تلاش حداکثری برای تحقق این امر، تامین این میزان از سرمایه با تکیه سرمایه‌گذاران خارجی در شرایط فعلی بعید خواهد بود و تا حدودی آرمانگرایانه به نظر می‌رسد که البته باید تلاش شود در سال‌های آتی با بستر سازی مناسب و باور به شعار «ما می‌توانیم»، این امر محقق شود اما نمی‌توان و نباید از فاصله میان خواست‌ها، بضاعت‌ها، آرمان‌ها و اهداف غافل شد.
وی افزود: پس از توافق برجام، توفیقاتی در جذب سرمایه‌گذاری خارجی حاصل شد، اما ضریب این توفیقات با میزان ورود هیئت‌های خارجی، همسان به نظر نمی‌رسد و این موضوع موید موانعی است که در این مسیر وجود دارد که بخشی از آن معطوف به بروکراسی اداری، بخشی اقتصادی و وجهی دیگر از آن نیز سیاسی است.
حسن تقوی، کارشناس مسائل اقتصادی هم با ‌اشاره به وجود فرصت‌های سرمایه‌گذاری داخلی بسیار در کشور، عنوان کرد: برخی در شرایطی ذهن خود را به سرمایه‌گذاری خارجی متمرکز نموده‌اند که در داخل کشور با برنامه‌ریزی و تدبیر می‌توان بخش قابل توجهی از سرمایه‌ها و نقدینگی را به سمت فرصت‌های بالقوه موجود سوق داد اما به دلیل برخی غفلت‌ها، بی‌برنامگی‌ها و موانع موجود، شاهد فرصت‌سوزی‌های بسیاری هستیم. تقوی گفت: در مرتبه بعدی می‌توان به سرمایه‌گذاری خارجی به عنوان یک اصل و ضرورت اندیشید که البته این امر نیز باید توام با انتقال فناوری و تکنولوژی باشد در غیر این‌صورت سرمایه‌گذاری خارجی برای تبدیل نمودن ایران به بازار مصرفی دیگر کشورها نه تنها موفقیت محسوب نمی‌شود بلکه می‌توان آن را به عقب‌گردی ویران‌کننده برای اقتصاد کشور تشبیه کرد.
گفتنی است در این میان، پیچیدگی‌های قانونی و اداری نیز مزید بر علت شده تا امکان ایجاد ‌اشتغال واقعی و پایدار بصورت مطلوب و شایسته ضعیف و کم‌رنگ شود که با اصلاح این موارد می‌توان در جذب سرمایه‌گذاری داخلی موفق‌تر از گذشته اقدام نمود.
و سخن آخر اینکه، سرمایه‌گذاران خارجی با دقت به شرایط اقتصادی ایران می‌نگرند و در شرایطی که شاهد وجود نارسایی‌ها و موانع جدی در مسیر سرمایه‌گذاری داخلی هستند، رغبت آنها برای تزریق سرمایه در بخش‌های مورد نظر تضعیف می‌شود، این واقعیتی است که باید با تدبیر و هوشمندی در جهت اصلاح آن تلاش هر چه بیشتری شود.