به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست نقد و بررسی کتاب «یک بعلاوه پنج» خاطرات آزاده «قاسم قناعتگر» عصر امروز (دوشنبه 27 آذر96) با حضور امیرمحمد عباس نژاد منتقد ادبی، جلال توکلی نویسنده و قاسم قناعتگر راوی کتاب در موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان برگزار شد.

 در ابتدای این مراسم قاسم قناعتگر راوی کتاب «یک بعلاوه پنج» به بیان خاطرات خود از دوران دفاع مقدس و اسارت پرداخت و پس از آن در خصوص نوشتن خاطرات خود گفت: پس از آزادی و بازگشت به ایران چندین بار قصد نوشتن خاطراتم را داشتم اما هر بار به دلایلی امکان نوشتن آن فراهم نمی شد. تا اینکه حضرت آقا در خصوص ضرورت نوشتن خاطرات رزمندگان دوران دفاع مقدس تاکید کردند و من بعد از آن عزم خود را برای نوشتن خاطراتم جزم کردم.

وی ادامه داد: در حین نوشتن کتاب با آقای توکلی از همرزمانم که نویسنده خوبی هم هستند در خصوص نوشتن خاطراتم صحبت کردم و  حدود سه سال کار نگارش کتاب طول کشید. در نوشتن خاطراتم به شدت به دنبال نوشتن واقعیت ها بودم و نمی خواستم بزرگ نمایی کنم. برای مستند کردن خاطراتم به چندین استان سفر کرده و با همرزمانم صحبت کردم و بیش از 150 ساعت تلفنی با آزادگانی که با هم در استارت بودیم صحبت کردم تا اتفاقات و تاریخ ها را نیز توسط آنها تایید شود.

در ادامه جلال توکلی نویسنده کتاب «یک بعلاوه پنج» در سخنانی گفت:کار تخصصی من در حوزه ادبیات مربوط به داستان کوتاه و رمان است. کتاب «یک بعلاوه پنج» اولین تجربه ام در زمینه خاطره نگاری است و همیشه از نوشتن چنین آثاری فراری بودم چون در خاطره نگاری محدودیت و چارچوب های خاصی وجود دارد و امکان دخل و تصرف در خاطرات وجود ندارد.

 وی ادامه داد: پس از آنکه آقای قناعتگر در خصوص نوشتن خاطراتشان با من صحبت کردند در مرحله اول گفتم تمام خاطرات را روی کاغذ بنویس و  نیتم از این کار این بود که شاید نویسنده دیگری کار را انجام دهد اما وقتی خاطرات قناعتگر نوشته شد و من آن را خواندم از خاطرات خوشم آمد.

 توکلی گفت: مشکلات ما در نگارش کتاب این بود که راوی بخشی از خاطرات را فراموش کرده بود به همین خاطر ما از لحاظ زمانی، تقویمی را تنظیم کردیم و زمان هایی که در خاطرات گم شده بود را بازنویسی کردیم و این کار باعث شد خاطرات فراموش شده یادآوری شود.

 این نویسنده بیان کرد: در هر خاطره یک نخ نامرئی وجود دارد که نویسنده باید آن را پیدا کند و در طول نگارش خاطره آن را برجسته کند. توکل به خدا توسط حاج قاسم در جای جای خاطرات دیده می شد که به نظرم نخ نامرئی خاطرات بود. در خصوص انتخاب نام کتاب نیز پنج مرحله که راوی کتاب در آن قرار گرفته دلیل اصلی عنوان کتاب بود در حالی که مذاکرات 1+5 نیز که نماد مذاکرات هسته ای بود در این نام گذاری بی تاثیر نبود.

در ادامه این نشست امیرمحمد عباس نژاد نویسنده و منتقد ادبی با بیان اینکه ادبیات اسارت از دوران امام موسی کاظم (ع) به وجود آمده است، گفت:  این ادبیات به دلیل ارتباط راوی با خود، دشمن، تاریخ، خدا و دیگران یک ادبیات تجربی است. آغاز ادبیات اسارت در دوران معاصر نیز مربوط به دفاع مقدس است.

وی ادامه داد: انسانی ترین ادبیات جنگ، ادبیات اسارت است  زیرا روابط انسانی این ادبیات را تشکیل می دهد.خاطرات اسرا و آزادگان مانند نفت خام است. این سوژه ها منابع غنی برای داستان نویسی و فیلم سازی است. عدم شادی و خندیدن ویژگی مشابه تمام اسیران در اسارت است اما اسیران ایرانی طنز در اسارت را حفظ می کردند. کاغذ در ادبیات اسارت ایران بسیار مهم است. کاغذ سیگار در اسارت باعث شد کتاب هایی مانند «پایی که جا ماند» خَلق شود.

عباس نژاد نامه های مبادله شده بین اسیران و خانواده هایشان را نیز یکی دیگر از گنجینه های باقی مانده از دوران دفاع مقدس عنوان کرد و گفت: نامه هایی که توسط اسیران ایرانی نوشته شده نیز موضوع مهمی است که بحث روابط عاطفی خانوادگی را نشان می دهد. نامه های دوران اسارت برای دانشجویان و پژوهشگران یک منبع غنی است. ادبیات اسارت ما مغفول مانده است در حالی که نزدیک به 6 هزار نامه بین اسیران ایرانی و خانواده هایشان مبادله شده است.

منبع: تسنیم

مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.