به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) از خراسان جنوبی، امروزه آب از هر چیزی ارزشمندتر و گرانبهاتر از هر گنجی است که روی زمین داریم.

فرایند تصفیه آب، بسیار هزینه‌بر و مشکل است، وقتی یک لیوان آب را روی زمین می‌ریزیم، باید فکر کنیم که در شرایطی که حرف از خشکسالی است و کمبود آب، افراد بسیاری هستند که آب‌های ناسالم آب انبارها را می‌نوشند و روستاهای زیادی وجود دارد که براثر خشکسالی متروک شده و زمین‌های کشاورزی که براثر نبود آب خشک و نابود شده است.

آب از اساسی‌ترین عناصر زیست محیطی محسوب می‌شود و هیچ جامعه‌ای بدون برخورداری از آن نمی‌تواند ادامه حیات خویش را تضمین کند و به شکوفایی دست یابد.

از آنجا که آب جایگاه ویژه‌ای در زندگی و حیات بشر دارد، آموزه‌های دینی و فرهنگی نیز می‌تواند نقش مهمی در تبیین فرهنگ مصرف بهینه آب ایفا کند.

 امروز کشور ما با بحران جدی آب مواجه شده و لازم است مردم به کمک روحانیون و ائمه جماعات مساجد راهکارهای اصلاح الگوی مصرف را فراگرفته و به اجرای صحیح و نهادینه کردن فرهنگ صرفه جویی در جامعه کمک کنند.

حرف از وقف که به میان می‌آید اذهان ناخودآگاه سمت وقف‌های قرآنی، مشارکتی، وقف زمین برای مسجد، مدرسه و یا...می‌رود.

مساله‌ای که در این یادداشت به آن پرداخته می‌شود به مساجد و متولیان آن و حتی مسئولین مربوطه در حوزه آب برمی‌گردد.

سوالی که مطرح است اینکه در خصوص عدم اسراف آب، چه میزان به نحوه مصرف آن در بین مساجد یا اماکن مذهبی از جمله بقاع متبرکه و یا وضو خانه‌های بین راهی توجه شده است؟

کسانی که آب آشامیدنی به این ارزشمندی را باز می‌کنند و ساعت‌ها با فشار زیاد مشغول وضو گرفتن هستند، چگونه پاسخ از بین بردن حق دیگران برای استفاده از آب را خواهند داد؟

پیامبر اسلام (ص) فرمود: «مقدار آب وضو یک مد است و مقدار آب غسل یک صاع است. بعد از من مردمی می‌آیند که این مقدار آب را برای وضو و غسل کم می‌شمارند! این مردم بر خلاف سنت من هستند و کسی که بر سنت من ثابت باشد، در بهشت قدس با من است».

امام صادق (ع) در ارتباط با اسراف آب هنگام وضو می‌فرماید: «خداوند فرشته‌ای دارد که اسراف در وضو را می‌نویسد، همان طور که نقصان و کم گذاشتن آن را می‌نویسد».

در آموزه‌های زندگی‌ساز اسلام، اسراف ممنوع و حرام است، این ممنوعیت همه ابعاد زندگی انسان را فرامی‌گیرد. یعنی همه مردم در تمام شئون و در هر زمان و مكان موظفند اصل عدم اسراف را رعایت كنند.

مساجد و مراکز دینی نقش غیرقابل انکاری در شکل‌گیری باورها و ارزش‌های آحاد مردم دارند و بستری مناسب برای آموزش و اطلاع‌رسانی هستند.

متولیان فرهنگی مساجد، به ویژه ائمه جماعت باید عامل به باورها و احکام شرعی و اخلاقیات شرعی باشند.

بر اساس بخشنامه‌های وزارت نیرو مساجد از پرداخت هزینه آب و برق مصرفی معاف شده‌اند، اما این موضوع در برخی موارد منجر به مصرف بی‌رویه این دو نعمت حیاتی در مساجد شده و انتظار می‌رود مسئولان و متولیان این اماکن مقدس، فرهنگ‌سازی را از خود شروع کرده و با جلوگیری از هدر رفت بی‌مورد آب و برق نسبت به این موضوع احساس مسئولیت بیشتری از خود نشان دهند.

یک مساله درست و البته مهم وقف درحوزه آب است، اینکه به این بیاندیشیم مسافری که از شیرآب شرب برای وضو استفاده می‌کند، «آن هم در استانی چون خراسان جنوبی که با کمبود آب روبه رو است»، چه میزان آب برای وضو گرفتن هر مسافر استفاده می‌شود؟.

 آن هم در شرایطی که حتی دیده می‌شود زمان زیادی برای هدر رفتن آب از بین رفته و چه افرادی که غیر عمد و یا از روی عادت شیرآب وضوخانه یا مسجد را بازگذاشته‌اند.

راه حلی که می‌توان در این خصوص عملی و یا به آن توجه کرد، اینکه به متولیان امر پیشنهاد می‌شود، شیرآلات تمامی مساجد و وضو خانه‌های بین راهی و یا حتی در سح شهر به شیرآلات مدرن و چشمی تبدیل شود تا از این پس شاهد ذخیره زیاد آب باشیم که باید دید در این خصوص چه میزان توجه صورت گرفته و یا چه اقداماتی انجام شده است.

تصور بر این باشد هر مسافر همان میان آب مصرف می‌کند که در لحظه وضو گرفتن به آن احتیاج است، اما متاسفانه باید گفت این مهم در بین مساجد و بقاع متبرکه بین راهی و یا حتی در سطح شهر دیده نشده است.

توجه به این امر  قطعا می‌تواند به یک فرهنگ و فکر نیک تعبیر شود و امید است برای کسانی که متولیان در حوزه آب هستند نیز حساسیت کافی ایجاد شود و متولیان وقف نیز که وقف‌های نیاز روز جامعه را بررسی کنند.

یادداشت از سپیده قلندری اسفدن