پشيماني ابتدا در بين برخي حاميان دولت سربرآورد و بعد از آن گسترده شد. آنها براين باورند که روحاني براصولي که وعده داده بود پايبند نبوده و مسيري ديگر انتخاب کرده است. البته به يمن شفاف سازي هاي شبکه هاي مجازي بلافاصله جريان "پشيمان نيستم" شکل گرفت و واقعيت هايي به شکل موضوعات منطقي در رسانه مطرح گرديد.

واقعيت هايي که بيان گر اين موضوع است که بايد يک رئيس جمهور را نقد کرد و به آن اعتراض کرد و اين حق اساسي تمام مردم کشور است، چه به او راي داده باشند و چه از مخالفانش قلمداد گردند. محور پشيمان ها عدم تحقق وعده ها بود و محور بحث آنها که پشيمان نبودند، پاي فشاري بر دلايلي بود که در دوران انتخابات و فضاي موجود، موجب انتخاب روحاني گرديد. دلايلي که هريک براي حمايت از روحاني ادله سياسي و اقتصادي و فرهنگي به دنبال داشت.

دراينباره با حجت الاسلام محسن غرويان از اصلاح طلبان حامي مشي اعتدال گفتگو کرديم تا پيرامون وضعيت فعلي دولت و چرخش سياسي حاميان و يا تغيير رويه رياست جمهوري نظرات ايشان را جويا شويم.

حجت الاسلام غرويان پيرامون مسئله مطرح شده براين باور است که چرخش يک امر مبهمي است که نمي توان آن را پذيرفت. البته يک سري تغييرات ديده مي شود اما اينکه بخواهيم آن را چرخش سياسي و فکري تعبير کنيم، امر درستي نيست. چون يک شخصيتي که شاکله فکريش در طول سال هاي متمادي شکل گرفته، به اين سادگي چارچوب فکري خود را عوض نمي کند.

اين مسائل بيشتر اقتضائات و شرايطي است که بعضاً موجب تغيير تاکتيک هاي يک سياستمدار همچون آقاي روحاني خواهد شد. اما اين موضوع را نمي توان به عنوان چرخش از اصلاح طلبي و اعتدال گرايي به سمت اصول گرايي سنتي قلمداد کرد.

اين شخصيت سياسي اصلاح طلب در مورد توضيح جنس نارضايتي هاي جامعه به نوع بيان توقعات اشاره داشت و گفت: مردم توقعاتي داشتند که آقاي روحاني يکسري وعده ها و اقدامات را خيلي سريع تر انجام بدهند، اما در شرايط فعلي سير اجراي اين وعده ها کند است و مردم بعضاً چنين استنباط مي کنند که چرخشي رخ داده است اما درحقيقت چنين نيست و حرکت به سمت ايده آل هاي مطرح شده کند گرديده وگرنه مسير تغييري نکرده است.

طي ايام اخير به کررات ديده ايم که برخي اصلاح طلبان به دولت گلايه دارند که نقش مورد انتظار را درمورد حاميان اصلي خود به خوبي ايفا نمي کند و حتي شاهد گسترش اين انتقادها به پويش هاي "من پشيمانم" يا "پشيمان نيستم" در فضاي مجازي گرديد.

دکترغرويان در اين باره معتقد است: وضعيت آقاي روحاني در چهارسال دوم با وضعيت ايشان در چهارسال قبل تفاوت دارد و برخي از موضوعات و گلايه هاي مطرح شده از اين جهت است. برخي مي گويند آقاي روحاني ديگر نگراني از بابت رياست جمهوري ندارند و تا1400 برسرقدرت هستند و نگران مردم نيستند.

برخي همين موضوع را چنين تعبير مي کنند که چون آقاي روحاني نيازي به راي مردم ندارد، عجله اي هم براي تحقق وعده ها ندارند. اما نظر خود ايشان خلاف اين است و معتقدند که به تمام وعده ها پايبند خواهند بود و پشتوانه جايگاه خود را راي مردم مي داند.

اما بحث ديگر اين است که خط فکري آقاي روحاني پس از پايان مدت رياست جمهوري توسط چه کسي و چه جناحي ادامه پيدا خواهد کرد. به نظر مي رسد بسياري از اين بحث ها از بابت تعيين شدن خط فکري بعد از روحاني مي باشد که رياست جمهوري به چه وجهي اداره خواهد شد. روي افراد مختلفي اين مسئله دور مي زند اما درحال حاضر لازم به ذکر مصاديق نيست. اما به هرحال اين تحليل ها ناشي از دغدغه هايي است که سياسيون روي وضعيت رياست جمهوري آينده دارند.

برخي براين باورند که ايشان جاده سازي ميکنند براي يک جريان خاصي تا پس از پايان رياست جمهوري قدرت به دست آنها سپرده شود، اما از سوي ديگر برخي اصلاح طلبان نيز معتقدند آقاي روحاني بايد همين خط مشي را که موجب به قدرت رسيدن ايشان در انتخابات گرديد را حفظ کنند و درآخر نيز راه را براي ادامه اين نگرش باز بگذارند. از سوي ديگر منتقداني هم هستند که معتقند آقاي روحاني درحال جاده سازي براي اصولگرايان اعتدالي هستند.

به نظرمن طبيعي است که هر سياستمدار و نخبه سياسي تلاش خواهد کرد تا خط فکري خود را همچنان در قدرت حفظ کند. اقاي روحاني نيز همينطور به دنبال آن هستند که بتوانند خط فکري خود را که همان خط فکري و انديشه آيت الله هاشمي است را حفظ کنند و نگاه اعتدالي و روشن بيني ديني در چارچوب قانون اساسي محفوظ بماند، اما مصاديق قطعاً تغيير خواهند کرد.