شناسهٔ خبر: 23067640 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: راه دانا | لینک خبر

ضرورت مطالبه و حرکت مردم برای حل یک بحران؛

می‌خواهیم زیر دود و آلودگی هوا خفه شویم؟!

سوال جدی امروز ما این است که کجای راه را اشتباه رفته‌ایم که آلودگی هوا گریبان ما را گرفته و چنین شده مهم‌تر اینکه امروز برای رهایی از این بلا چه باید بکنیم؟

صاحب‌خبر -

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ رضا کهولی در تبریزبیدار نوشت: روزی روزگاری شهر تبریز به عنوان باغ شهر شناخته می‌شد و هوای پاک و سالم آن موجب رفع بیماری و فرح‌بخشی مردمانش می‌شد اما دهه‌ها گذشت و در سایه رشد بی‌رویه صنعتی،عدم رعایت موازین زیست محیطی و عدم توجه به توسعه پایدار، امروز در حسرت هوای پاک روزهای گذشته هستیم و با معضلی جدی به نام آلودگی هوا دست به گریبان شده‌ایم.

 

سوال جدی امروز ما این است که کجای راه را اشتباه رفته‌ایم که چنین شده و امروز برای رهایی از این بلا چه باید بکنیم ؟ آیا باید بمانیم و خفه شویم یا راه مقابله‌ای هم هست؟! آیا اصلاً آلودگی هوا مهم است؟ وظیفه تک تک ما در مقابله با آلودگی هوا چیست و دولت چه وظایفی دارد؟

 

با شروع فصل زمستان، دوباره آلودگی هوا مهمان ناخوانده ما شده و نفسمان را بریده و سینه‌هایمان را آزرده و جانمان را به خطر انداخته،دیگر بحران‌های محیط زیستی مثل خشک شدن دریاچه ارومیه را به حاشیه برده است.

 

معضل آلودگی هوای تبریز وقتی نگران‌کننده‌‌تر می‌شود که بدانیم بنابه بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی، آلودگی هوا یکی از عوامل موثر افزایش مرگ و میر و سرطان در جهان است و سالیانه نزدیک به ۷ میلیون نفر در جهان براثر آلودگی هوا جان می‌دهند و اگر امروز اقدام فوری، دقیق و جامعی برای کاهش آلودگی هوا نکنیم، در آینده‌ای نزدیک با سونامی سرطان در تبریز مواجه خواهیم شد. 

 

در مقابله با این بحران باید مدنظر داشته باشیم که آلودگی هوای امروز تبریز یک شبه به وجود نیامده که انتظار داشته باشیم با اقدامت مقطعی و مسکن‌وار حل شود و مدیریت این بحران نیازمند عزم همگانی مردم و دستگاه‌های دولتی است و بدون همکاری همه‌جانبه مردم، سمن‌های محیط زیستی و دستگاه‌های دولتی غیرقابل حل است. باید تصمیمی سخت بگیریم و برای حل این بحران در کنار هم تلاش کنیم .

 

همه ما - مردم و مسؤولان - باید در نظر داشته باشیم که حل معضل آلودگی هوا با امید به باد، برف و باران تحقق نمی‌یابد، باید برنامه‌ریزی جامع، منطقی و پیوسته‌ای برای مقابله با آن داشته باشیم. 

 

با توجه به انسجام و همراهی که بین تیم جدید مدیریتی استان وجود دارد، پیشنهاد می‌شود که با همراهی شورای شهر تبریز، سمن‌های محیط زیستی، دانشگاه، صاحبان علم و دستگاه‌های دولتی با استفاده از تجربیات سایر کشورها، برنامه جامع اجرایی هوای پاک تبریز ۱۴۰۰ با هدف افزایش روزهای پاک تبریز تدوین و به اجرا درآید.

 

این برنامه باید شامل اقدامات مشخصی در حوزه بهبود و افزایش ناوگان حمل و نقل عمومی تبریز، مدیریت و روان‌سازی ترافیک تبریز،گسترش فضای سبز شهر تبریز، آموزش و اطلاع‌رسانی به مردم،گسترش فرهنگ استفاده از دوچرخه، افزایش کیفیت بنزین مصرفی و... باشد و طبق زمان‌بندی مشخص و سنجش‌پذیر تا سال ۱۴۰۰ اجرایی شود تا  شاهد افزایش روزهای پاک در تبریز باشیم.

 

لازم به ذکر است که اولین  برنامه در زمینه کاهش آلودگی هوا در کشور برای کلان‌شهرها در سال ۱۳۷۹  توسط  سازمان محیط زیست نوشته شده که متاسفانه به دلایل مختلف اجرایی نشده و با وجود وعده‌های مختلف مسؤولان به دلیل نبود عزم لازم،اقدام جدی در این زمینه صورت نگرفته و امروز اکثر کلان‌شهرهای کشور با پدیده آلودگی هوا مواجه هستند.

 

در همین جا از مردم دعوت می‌کنم که کمپین «درخواست تدوین و اجرای برنامه جامع هوای پاک تبریز از مسؤولان» را راه اندازی کنند و این مطالبه جدی را به هر شکلی که می‌توانند به گوش مسؤولان برسانند و از اقدامات مثبت که در این زمینه صورت می‌گیرد، حمایت کنند.

 

مطالبه مردم از مسؤولان و همراهی آنها با برنامه‌های اجرایی دولت و شهرداری در این زمینه کلید حل مشکل آلودگی هوای تبریز است.

 

بررسی سابقه مقابله با آلودگی هوا در کشور و تبریز نشان می‌دهد که نقش مردم و سمن‌های محیط زیستی در مقابله با این بحران مغفول مانده و طی سال خبری از آموزش و اطلاع‌رسانی به مردم در خصوص آلودگی هوا و لزوم عدم استفاده از خودروهای شخصی نیست و متاسفانه با وجود پیگیری‌های متعدد سمن‌های محیط زیستی هم جایی در کمیته آلودگی هوا ندارند.

 

برای رفع این معضل در اولین گام به استاندار محترم آذربایجان‌شرقی پیشنهاد می‌شود که ضمن دعوت از سمن‌ها به این کمیته، راه را برای همکاری فی‌مابین دولت و سمن‌های محیط زیستی در استان باز کنند.

 

تجربیات سایر شهرهای جهان در مکزیک، هند، چین، انگلیس،آمریکا و .. در مقابله با آلودگی هوا نشان می‌دهد که کاهش آلودگی هوا شدنی است و این طور نیست که مدیریت این بحران نیازمند اقدامی فرازمینی باشد.



در این زمینه بد نیست اشاره‌ای داشته باشیم به داستان مقابله مکزیکوسیتی با آلودگی هوا، این شهر در  سال ۱۹۹۹ آلوده‌ترین شهر جهان محسوب می‌شد و فقط هشت روز در سال هوای سالم داشت و در این شهر مصطلح بود که اگر پرنده در مکزیکوسیتی پرواز کند از آلودگی هوا می‌میرد و به زمین می‌افتد اما آنها با عزمی جدی و همگانی و با تدوین قوانین مناسب،بهینه‌سازی ناوگان حمل و نقل عمومی، فرهنگ‌سازی و افزایش کیفیت بنزین کاری کردند که در سال ۲۰۱۲ ، ۲۳۷ روز در سال هوای سالم داشتند! 

 

امروز چه دوست داشته باشیم و چه نه؛ تبریز با معضل آلودگی هوا مواجه شده و نوبت ماست که تصمیم بگیریم چه می‌خواهیم بکنیم.می‌خواهیم هوای سالم داشته باشیم یا زیر دود و آلودگی هوا خفه شویم؟

انتهای پیام/