خانم 'حیاة الحویک عطیة' نویسنده روز یکشنبه در این مطلب نوشت : جنگ در سوریه تمام شده یعنی امکان استمرار عملیات ها کم شده و بنابر اهداف تعیین شده و تفاهم های منطقه ای و بین المللی در خصوص مابعد جنگ، چه تفاهم هایی که بین دولت ها صورت گرفته و چه تفاهم هایی که با دولت سوریه انجام یافته است. پیش می رود.
دیدار ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه از سوریه و مواضع و واکنش های اروپا، روسیه و کشورهای عربی، بعد خطرناک فرهنگی - تمدنی را در سطح جنگ رسانه ای پیش از آنکه عملیات سیاسی آن آغاز شود، نشان می دهد.
باید دید آیا جنگ رسانه ای پیش از جنگ نظامی یا در خلال آن متوقف خواهد شد یا شاهد یک مرحله جدید با اهداف جدید و ابزارهای جدید خواهیم بود.
در شرایطی که اظهارات غربی، روسی و بین المللی بر مساله تقسیم غنیمت های اقتصادی در مرحله بعد جنگ تمرکز دارد و باید مصلحت همه طرف ها که در فعال شدن فوران آتشفشان این جنگ با ابزارها و طرق مختلف شرکت داشتند، برآورده شود ، اظهارات کشورهای عربی و فریادهای آنها از روی انتقامجویی فردی و کینه آنها است.
در مرحله اول روسیه و سوریه اعلام کردند که جنگ با تروریسم پایان یافته در حالی که رسانه های اروپایی بیشتر تصریحات امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه را تبلیغ کردند مبنی بر اینکه فرانسه به مبارزه با تروریسم در سوریه تا نیمه ماه فوریه (بهمن ماه) ادامه می دهد و پس از آن جان اف لودریان وزیر خارجه فرانسه در حاشیه گفت و گو با تلویزیون بی اف ام گفت: این جای تعجب است که روسیه شکست دادن داعش را به خودش نسبت می دهد درحالی که عقب نشینی گروههای تروریستی در سوریه حاصل عملکرد ائتلاف بین المللی است و در مرحله آخر مرهون عملیات نیروهای دولت سوریه با پشتیبانی روسیه است.
مسکو اظهارات وزیر خارجه فرانسه را بسیارعجیب وغریب دانست و وزارت دفاع روسیه در بیانیه ای اعلام کرد: شکست داعش در سوریه به کمک مسئولان سوریه و نیروهای دولت این کشور پیش از هرچیز و حمایت نیروی هوایی روسیه صورت گرفت و ارتش سوریه با این پشتیبانی موفق شد تا مناطق تحت اشغال تروریست را آزاد و آنها را به کنترل دولت مرکزی درآورد در حالی که ائتلاف بین المللی در مرحله آخر وارد شد و تنها نتیجه ای که حضور آنها داشت نابودی شهر رقه و کشتن اهالی آن بود.
این اظهارات واکنش دی میستورا نماینده سازمان ملل متحد در سوریه و طرف های نزدیک به او را در برداشت و معاونش به این سخنان پاسخ داد و اهداف پشت پرده آنها را نیز تا حدی افشا کرد و مساله باز سازی سوریه و استخراج انرژی را پیش کشید و گفت: تنها مذاکرات ژنو صلاحیت و مشروعیت برای شروع عملیات بازسازی سوریه را دارد.
روزنامه های غربی نیز به این مساله بال و پر دادند و در جزئیات این موضوع روزنامه لوموند فرانسه نوشت : بازسازی سوریه 250 تا 400 میلیارد یورو نیاز لازم دارد و روسیه این مبلغ را ندارد و درآمد ملی ناخالص آن کمتر از ایتالیا است .
این روزنامه مطلب خود را اینگونه پایان می دهد که این یک جنگ جدید در سطح رسانه ای پیش از شروع عملیات سیاسی است.
بنابراین این مرحله ای جدید است همانطور که رسانه های جنگ سرد نسبت به رسانه های جنگ جهانی دوم تازه تر عمل می کردند. اشخاص و سیاسیون و ابزار رسانه همان طرف های سابق هستند اما با طرح های جدید و نظریات و عملکردهای جدید عمل می کنند.
مساله بدیهی و واضح این است که درگیری قدیم و جدید همه بر سر تقسیم غنیمت هایی است که بعد جنگ باقی مانده و خود این غنایم عامل شعله ور شدن آتش جنگ بوده اند اما این بار از طریق اعلام اینکه چه کسی در شکست دادن تروریسم نقش بیشتری داشته است.
موضوع تقسیم غنایم باعث شده که طرف ها در سخنرانی های سیاسی و رسانه ای که در حال حاضر به راه است چه در خصوص نشست آستانه یا پیرامون راه حل های مطرح شده برای سوریه ، شخص بشار اسد و یا پیرامون مذاکرات ژنو صدای خود را بالا و پایین ببرند.
اما موضع اردوگاه عربی در این میان چیست؟ اهتمام برنامه عربی و نمایندگان گروههای مخالف این بود که دیدار پوتین از سوریه را دیداری از پایگاه نظامی حمیمیم روسی و نه دمشق معرفی کنند و روسیه را امر و نهی کننده اصلی و قدرت قیم معرفی کنند و نشان دهند که آمریکایی ها پوتین را باور ندارند و وی به بسط نفوذ خود ادامه می دهد تا زمانی که به او اعلام شود که باید متوقف شود و آمریکا خطوط قرمزی مانند حضور نظامی آمریکا در شمال سوریه در مناطق کردنشین
دارد. اسرائیل نیز ار خطوط قرمز آمریکا است و واشنگتن اجازه نمی دهد که از مساله به رسمیت شناختن قدس بعنوان پایتخت اسرائیل، سو استفاده شود.
موضوع آخر در خصوص قدس مطلبی از روزنامه لوموند فرانسه را یاد آوری می کند تحت این عنوان که 'اروپا از بازگشت نفرت و انزجار بیم دارد' و در این مطلب تصویر یک مرد با پرچم اسرائیل و در پشت سر آن پرچم اتحادیه اروپا نشان داده شده و در برابر اینها شخص سیاه پوشی است که آنها را تهدید می کند این مقاله شایسته بررسی دقیق و ویژه است پیرامون اینکه چگونه از موضوع انزجار، رسانه هایی که لابی های صهیونیست و تایید کننده اسرائیل بر آن نظارت دارند استفاده می کنند و از صفحه تلویزیون ها برای بیان مواضع خود و ابراز احساسات بدون هیچ گونه موضعگیری درباره قدس استفاده می کنند.
این هذیان رسانه ای از هرگونه موضعگیری ملی و قومی و راهبردی خلی است و تنها نشان دهنده انگیزه و اندیشه قبیله ای و تنگ نظرانه آنها برای انتقامجویی ولو به دست دشمن اشغالگر است که همه مقدسات را زیر پا گذاشته و نیز حاصل اندیشه طرف های ترسو و ضعیفی است که تنها به قدرت آمریکا و اسرائیل مباهات می کنند و نشان دهنده رفتارهای زمان جنگ است.
این امر ناشی از دو تفکر مختلف و دوگانگی در تفکر و رفتار است. برداشت مختلف از مفهوم دولت و مصالح آن و آنچه از این مفهوم درخصوص مصلحت افراد و نسل ها در بطن آن وجود دارد، مطرح است و انتقال مستقیم این تفکر در حالی که این کشورها هنوز سلوک قبیله ای دارند و هنوز این کشورها اولین سلوک یعنی سلوک قبیله ای را طی نکرده سراغ دومی رفته اند و همین باعث شده که جهان هنوز دست به قتل و کشتار و سرقت از آنها می زنند.
خاورم**9366** 1064
مترجم:صغری رحیمی