به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا طه ایزن در گفتگو با خبر نگار کوردپیام ، با تاکید بر اینکه این محققان پس از اقامت چند روزه در منطقه برای ادامه تحقیقات خود به ترکمنستان می روند، افزود: این گروه ها شامل ۶ نفر از محققان سازمان ملل هستند.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست پیرانشهر گفت: تعیین مسیر مهاجرت ‘اردک پیشانی سفید کوچک’، نحوه لانه گذاری پرندگان و محل زندگی آنها از محورهای پژوهش این گروه بوده است.
وی اظهار کرد: این محققان عضو کارگروه جهانی حفاظت از این پرنده از زیرمجموعه های سازمان ملل هستند اما در تحقیقات چند روزه خود پرنده اردک سرسفید کوچک را در تالاب ها و سد مهاباد نیافتند.
ایزن تصریح کرد: پرنده کمیاب و مهاجر اردک ‘سرسفید بزرگ’ در منطقه رصد شد ولی پرنده مد نظر آنان در منطقه وجود نداشت.
رئیس اداره حفاظت از محیط زیست پیرانشهر گفت: تعداد اردک ‘سرسفید کوچک’ در سطح جهانی، کاهش چشمگیری داشته و در زمره پرندگان در خطر انقراض قرار گرفته است؛ بر این اساس اجرای برنامه ویژه حفاظتی در زیستگاه هایی که دیده می شود ضروری است.
غاز پیشانی سفید در ایران، در فصل زمستان، با مهاجرت به‌طور منظم در منطقه آذربایجان دیده شده و از پراکندگی فراوانی برخوردار بوده است، اما و به رغم شکارهای بی رویه و نابودی مناطق زیستی، تعداد آنها رو به کاهش نهاده و در سالیان اخیر تعداد انگشت شماری از غاز پیشانی سفید کوچک به صورت اتفاقی و مهاجر عبوری به چشم می خورند.
غاز پیشانی سفید کوچک ۵۳ تا ۶۵ سانتی‌متر است؛ از لحاظ شکل ظاهری شبیه غاز پیشانی سفید ؛ ولی کوچکتر از آن است و با سفیدی بیشتر پیشانی که تا قسمتی از تارک پیش رفته و منقار خیلی کوچکتر و صورتی رنگ‌تر از آن تشخیص داده می شود . ضمنا نوک بال‌هایش در حالت بسته از حد دم تجاوز می کند ، معمولا پررنگ‌تر از غاز پیشانی سفید به‌نظر می آید ، از نزدیک حلقه چشمی زرد رنگ و متورم بهترین نشانه تشخیص آن است ، پرنده نابالغ فاقد پیشانی سفید و راه‌راه عرضی تیره‌رنگ روی شکم است ولی حلق زرد رنگ چشم را دارد .
رفتار و پرواز این پرنده شبیه غاز پیشانی سفید است ولی سریع‌تر بال می زند و هنگام تغذیه فعالیت بیشتری نشان می دهد.
انتهای پیام/