آنچه باید از بودجه برداشت کرد این است که دولت قصد دارد بیشتر در چه حوزه‌هایی بهره‌برداری و هزینه کند و چه حوزه‌هایی مورد علاقه دولت است و چه سیاست‌های پولی و ارزی می‌خواهد پایه‌ریزی کند.
یکی از اصلی‌ترین شاخص‌های بودجه وجود اوراق بدهی متعدد است که پیش‌بینی می‌شود سال ۹۷ هم شاهد انتشار اوراق بدهی به شکل‌های مختلف در بازار باشیم. برخی شرکت‌های بورسی از دولت طلب دارند و همین موضوع باعث شده در موضوع سرمایه در گردش مشکل داشته باشند. اگر این طلب‌ها به نوعی تهاتر شده یا پرداخت شود و این تامین مالی که در بودجه محقق شده است، اجرا شود و در کنار آن بازار کشش این حجم از تامین مالی از طریق اوراق بدهی را داشته باشد، می‌توان گفت سال ۹۷ سال خوبی برای تولید و خدمات در کشور خواهد بود. از سوی دیگر این موضوع بیانگر این مطلب است که اگر رونقی در بازار بدهی ایجاد نشود، دولت به اهداف و بودجه پیش‌بینی شده، نخواهد رسید. مهم‌تر از تمام پارامترهایی که در بودجه دیده شده، احتمال محقق شدن آنهاست. این در حالی است که گاه بودجه قابل قبولی در نظر گرفته شده، اما به‌دلیل اینکه اجرایی نمی‌شود اتفاق خاصی هم روی نخواهد داد. در همین حال، بودجه باید نشان‌دهنده جهت‌گیری کلی دولت در اقتصاد کشور باشد، چراکه این نکته یکی از مهم‌ترین عوامل در بودجه خواهد بود. با توجه به میزان بودجه عمرانی در نظر گرفته شده به نظر می‌رسد نسبت به سال‌های گذشته توجه بیشتری به اشتغال و تولید شده است، اما با وجود پروژه‌های ناتمام فعلی احتمال اینکه هزینه‌های عمرانی در نظر گرفته شده در لایحه بودجه ۹۷ منجر به افزایش اشتغال شود و در نهایت سطح درآمدی شرکت‌ها را افزایش دهد، بعید به نظر می‌رسد. درباره تاثیر دلار ۳ هزار و ۵۰۰ تومانی و نفت ۵۵ دلاری در بازار سرمایه باید گفت، دولت با این اعداد بیشتر به دنبال نشان دادن این موضوع است که تمایلی به افزایش قیمت‌ها ندارد. با توجه به نرخ ارزی که در بازار وجود دارد، نرخ ارز تعیین شده در بودجه (۳۵۰۰ تومان)، خیلی منطقی نیست. دلار درحال‌حاضر در بازار ۴ هزار و ۲۰۰ تومان در حال معامله است و بسیاری از فعالان اقتصادی کشور بازگشت نرخ ارز به کانال ۳ هزار تومان را بعید می‌دانند.
حامد ستاک - کارشناس بازار سرمایه