تورج عاطف


سلطاني فر  وزير ورزش و جوانان  در  نشستي مي گويد: "موفقيت در ورزش باعث شور و شعف ملت و يکپارچگي اقوام مي شود. دو باشگاه استقلال و پرسپوليس با هزينه جاري حدود 80 ميليارد تومان، اوقات فراغت 40 الي 50 ميليون نفر را پر مي کنند و البته يک ريال از اين هزينه ها را هم دولت نمي دهد. در کدام حوزه ديگر چنين ابزار ارزاني با اين برد قوي وجود دارد؟"
وقتي به اين جملات مي نگريم تعجب مي کنيم و  مي پرسيم
1/ اگر دولت هزينه هاي اين دو باشگاه را نمي پردازد پس چرا متولي اين دو باشگاه وزارت ورزش و جوانان است ؟
2/ اگر متولي پرداختي هاي اين دو باشگاه  اسپانسرها و پخش تلويزيوني ( کمي رويا پرداز باشيم !!
) هستند پس چرا مديران دولتي بر اين دو باشگاه حضور پيدا مي کنند و ماحصل کار مديريتي اين مديران محروميت و جريمه و بي آبروئي براي فوتبال ما است ؟
3/مي پرسيم آِيا به واقع  بيش از نيمي از جميعت کشور با پرسپوليس و استقلال سرگرم مي شود  و مخاطب اين دو تيم 40 ميليون تا 50 ميليون نفر است ؟ و اصولا اگر 50 ميليون يک کشور  با اين دو تيم سر گرم مي شوند پس چرا  براي اين سرگرمي هر روز بيش از پيش با مشکلاتي چون خريد بليط و حضور در استاديوم ها و عدم امکانات رفاهي و بي برنامگي ... مواجه هستند ؟ اصولا در حالي که اين دو باشگاه قادر به حل مسائل جاري خود نيستند چه اصراري است که به اين سرگرمي 50 ميليون جميعت ايراني جنگ اعصاب و استرس  مبني بر سو مديريت وارد شود ؟
آقاي وزير  سوالاتي از اين زمينه بسيار است و همه مي دانيم که دو باشگاه استقلال و پرسپوليس کاملا از بودجه دولت تزريق مي شود همان طوري که صنايع خودرو ملي ايران به سايپا و پيکان و صنايع فولاد و فلزي ما به ذوب آهن و سپاهان و فولاد اهواز  سازمان هاي نظامي به تراکتور سازي ... کمک مي کنند و صنايع نفت و گاز به پارس جم و... در اين ميان سر بي نوا تيمهائي چون سپيد رود رشت و استقلال خوزستان .. است که گوئي در آمار ها نيستند  اما به واقع خروجي اين باشگاه ها براي مردم خشنودي و سر گرمي به ارمغان مي آورد ؟ مي پرسيم اگر ورزش تجارت پر سود است پس چرا تا اين اندازه مورد بي توجهي است ؟ورزش ما که باعث غرور و تحکم ملي است چرا  اين گونه با روزمرگي دست به گريبان است ؟ آقاي وزير آيا بهتر نيست کمي از خيال پردازي ها دست برداريم و ببينيم چرا در امارات ...فوتبال واقعا مردم را سرگرم مي کند؟