در ادامه این گفت وگو می خوانیم: برخی طرح ها و لوایح هستند که سالها از طرحشان در مجلس می گذرد اما بی آنکه به نتیجه ای ختم شوند متوقف می مانند و بعضا حتی عمر یک دوره از مجلس هم پاسخگوی رسیدگی به آنها نبوده! لوایحی که قاعدتا باید حاصل ماه ها و شاید سالها مطالعه و کار کارشناسی باشند و بر اساس نیازهای روز جامعه مطرح شده باشند اما از زمانی که به مجلس فرستاده می شوند یا در راهروهای بهارستان به دست فراموشی سپرده می شوند یا در رفت و آمدهای میان مجلس و شورای نگهبان و در این میان نیازهای مردم و کشور همچنان به قوت خود باقی می ماند و چشم انتظار اراده دولتمردان و نمایندگان.

ادوار مختلف مجلس از این دست لوایح و طرح های بر زمین مانده کم به خود ندیده است، لایحه اصلاح قانون تجارت و لایحه حمایت از کودکان از این دست قوانین بلاتکلیف در بهارستان است که مورد اول قریب به دوازده سال است که در مجلس محبوس مانده، لایحه ای که پس از مدتها مطالعات کارشناسی در سال 1384 تقدیم مجلس هفتم شد و تا به امروز در میان مجلس و شورای نگهبان در رفت و آمد است. اما برخی طرح ها و لوایح نیز بی آنکه به نتیجه ای ختم شوند یا برای شورای نگهبان ارسال شوند از یک مجلس به مجلس دیگر یا از یک دولت به دولت دیگر منتقل می شوند و در این تغییر و تحول ها، گاه نگاه های سیاسی مانع از آن می شوند که مجدد در دستور مجلس قرار گیرند و بررسی شوند. با این همه بنظر می رسد یکی از نقدهای وارد بر مجلس و نمایندگان ملت بی توجهی به سرنوشت طرح ها و لوایحی است که به دلایل مختلف معوق ماندند.

دولت باید دلسوز لوایح معوقه باشد

حسینعلی حاجی دلیگانی عضو کمسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار الف علت مسکوت ماندن برخی طرح ها و لوایح در مجلس را این چنین تشریح کرد: علت اینها متفاوت است، برخی لوایح پس از تغییر دولت بلاتکلیف می مانند که قاعدتاً دولت باید دل سوز لایحه باشد، معمولا اگر یک دولت اعتقاد چندانی به لایحه مسکوت مانده از دولت قبل نداشته باشد آن را دنبال نمی کند و وقتی هم دنبال نشود ممکن است دبیر یا کمسیون مربوطه هم آن را فراموش کند. درحالی که خلاف قواعد و قوانین آیین نامه عملکرده است. اما این اتفاق می افتد چون کسی دنبال نمی کند خود به خود هم گذر زمان موجب فراموشی آن می شود.

این نماینده مجلس بی انگیزگی برخی نمایندگان از پیگیری برخی طرح ها را یکی دیگر از عوامل توقف طرح ها مطرح می کند و می گوید: ممکن است طرحی بوده که نماینده مجلس دنبال می‌کرده که یا فراموش می کند یا انگیزه اش را از دست می دهد، اگر هم طرح برای مجلس قبلی بوده و در فرایندی قرارداشته که نیاز به طرح مجدد هم نباشد اما کسی آن را پیگیری نمی‌کند، معاونت قوانین هم ممکن است وظایفش را از این بابات که تعیین تکلیف بشود درست دنبال نکند بنابراین طرح ها هم ممکن است بماند.

عده ای نمی خواهند برخی طرح ها و لوایح دنبال شوند

حاجی‌دلیگانی به سیاسی کاری های برخی و اعمال نفوذ گروه های فشار هم گریزی می زند و بر این باور است که «بعضی وقتها طرح ها و لوایح متاثر از مواضع سیاسی قرار می‌گیرند، بگونه ای که در مواقعی برخی به دنبال مسکوت ماندن آن باشند و نخواهند که دنبال شود، در این میان گروه های فشار را هم نمی شود از یاد برد، مثلا در خصوص موضوع وکالت یا مسائلی که موجب رفع انحصار موجود در کانون های وکلا در استان ها می شود تلاش های زیادی صورت گرفته، ولی شاهد هستیم که کانون وکلا هم در مرکز و هم در استانها به شدت با حساسیت نسبت به این موضوع رفتار می کنند، و هرجایی که ببینند قرار است در این خصوص گشایشی صورت بگیرد به سرعت به آن نقطه هجوم می برند و برای نفع صنفی خود تلاش می کنند»

عضو فراکسیون ولایت مجلس شورای اسلامی در خصوص مکانیزم انتقال طرح ها و لوایح معوقه از یک دوره به دوره دیگر از مجلس گفت: ماده 141 آیین نامه می‌گوید در ابتدای هر دوره قانونگذاری، هیأت رئیسه فهرستی از طرح‌ها و لوایحی را که معوق مانده به وسیله معاونت قوانین تهیه می‏ کند و در اختیار نمایندگان می‏ گذارد و فهرستی نیز برای دولت ارسال می‏ دارد.
هر یک از طرح‌ها و لوایح معوقه که لزوم رسیدگی به آن به وسیله بیست و پنج نفر از نمایندگان یا از طرف دولت تقاضا شود، طبق آیین‏ نامه به کمیسیون‌های مربوطه ارجاع می‏ شود و کمیسیون‌ها رسیدگی را به ترتیب مندرج در این آیین‏ نامه انجام می‏ دهند و در صورت تغییر دولت، چنانچه دولت جدید رسماً استرداد لوایحی را اعلام کرده باشد، آن لوایح از جریان خارج خواهد شد.
*منبع: پایگاه خبری الف/ 21 آذر 96
** اول ** 1337- انتشار دهنده: خداوردی اسدی