داستان این سریال در فضای پیش از انقلاب جریان دارد و روایت جوانی به نام فرهاد معنوی با بازی کوروش تهامی است که از دانشگاه فارغ التحصیل شده است و فعالیت خود را به عنوان یک معلم آغاز می کند و پس از مشکلاتی که در حیطه کاری ‌اش پیدا می کند به عنوان خواننده و بلیط فروش در تائتر لاله زار مشغول به فعالیت می‌شود و در کافه‌ها با نام مستعار آشوب، مشغول خوانندگی می‌شود. داستان این سریال روایت زندگی فردی است که بهره‌گیری از فضای فساد حاکم بر جامعه در طول حیات کاری‌اش دچار پیشرفت‌های شگفت‌آوری می‌شود.
مهم‌ترین شاخص این سریال استفاده از موسیقی و کمدی است که برای بسیاری از بینندگان جذاب است اما کمدی به کار رفته در این سریال از نوع کمدی سخیف است که گاهی ذهن مخاطب را به سمت شوخی هایی مبتذل سوق می‌دهد و توزیع این دست سریال‌ها با دورن مایه طنز سطحی در نبود کمدی فاخر ممکن است برخی ببیندگان را به خود جلب کند اما تاثیر مثبتی از خود برجای نخواهند گذاشت. استفاده از آوازهای نوستالوژیک تنها نقطه عطف این سریال است که با صدای وحید تاج در بخش‌های مختلف این سریال بیننده را با خود همراه می‌کند.

پرداخت این سریال به شخصیت‌ها بسیار ضعیف است و یک پرش داستانی در سیر داستان مشاهده می‌شود و گاهی به نظر می‌رسد که بازیگران مطرح در جایگاه خود قرار نگرفته اند و انتظاری که مخاطب از روند فیلم دارد در بخش‌های عمده این فیلم برآورده نمی‌شود.

نگاه ابزاری به زن عامل انزجار مخاطب

استفاده ابزاری از زن یعنی از نکات منفی این سریال است که گاهی مخاطب را تا سطح انزجار پیش می‌برد و در سینمایی که استفاده ابزاری از زنان را محکوم می‌کند بازی بازیگران این سریال مخاطب را تا حد ابتذال و انزجار پیش می‌برد. با نگاه به این سریال این سوال برای مخاطب پیش می‌آید که آیا ظرفیت سینمای ایران در همین حد است و آیا نباید از سینمایی که روزگاری نام‌های فاخر را با خود به یدک می‌کشیده انتظار نگاه عمیقی تری به زنان داشت. مقایسه نقش زن و مادر در سینمای ایران و مقایسه با نقش زن در فیلم‌های امروزی تنها بیانگر افول شدید جایگاه زنان در سینما است.

این سریال که به عنوان پر ستاره‌ترین فیلم لقب گرفته است نتوانسته از ظرفیت چهره‌های دعوت شده به نحو شایسته‌ای استفاده کند و بازیگرانی که از آنها انتظار یک بازی خوب و ماندگار دیده می‌شود عمدتا نتوانسته اند حتی در حد معمولی در این سریال ظاهر شوند و حضور ستارگان در این سریال تنها توانسته است مخاطبان را به خرید قسمت‌های اولیه این سریال ترغیب کند اما نتوانسته انتظارهای اولیه مخاطبان را برطرف کند.

شاید کارگردانان سینما و به خصوص محصولاتی که قرار است در سینمای خانگی و برای خانواده‌ها اکران شود بهتر است به این نکته توجه کنند که مخاطب امروز سینما و تلویزیون یک مخاطب ناآگاه نیست و تنوع آثار ارائه شده در سینما سبب شده است ذائقه مخاطب به دلیل تعدد آثار تغییر کند و نیاز است که محصولاتی درخور و شایسته برای مخاطبان ساخته و ارائه شود.

نگاهی به پیشینه کارگردان
کاظم راست گفتار مدرك كارشناسي سينما خود را از دانشكده سينما تئاتر و در دانشگاه هنرکسب کرد و سپس مدرک كارشناسي ارشد خود را در ضمینه پژوهش هنر از دانشگاه هنر بدست آورد. وي فعاليت خود را با ساخت فيلم هاي مستند و تبليغاتي آغاز كرد و در سال ۱۳۸۱ نخستين فيلم بلند خود را با نام عروس خوش قدم نوشته و كارگرداني كرد. دیگر آثار این هنرمند در مقام کارگردانی شامل: آشوب (۱۳۹۴), چك (۱۳۹۰) ,زنان ونوسي، مردان مريخي (۱۳۸۹) ,پسر تهروني (۱۳۸۷) و نقاب (۱۳۸۳) است. راست گفتار سابقه نویسندگی,طراحی صحنه و تهیه کنندگی را نبز در کارنامه خود دارد.

به قلم؛ مینا حیدری