احمد حاجیشریف، معاون سابق نظارت بر چاپ و نشر قرآن سازمان دارالقرآن الکریم در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، درباره کتابت قرآن روی موادی غیر از کاغذ عنوان کرد: در قدیم قرآن را بر روی تخته نیز مینوشتند و اکنون برخی از افراد خوشذوق متخصص با استفاده از لیزر، آیات قرآن را روی تخته مینویسند که حالت کندهکاری دارد.
وی با بیان این مطلب افزود: همچنین کتابت قرآن روی پوست و در قالب بافت قالیچه از دیگر موارد موجود در این حوزه به شمار میآید. همچنین نمونهای را دیدهام که قرآن را روی برزنت و به صورت بزرگ در طول و عرض 130، 140 سانتیمتر و دو متر و بیست سانتیمتر ارتفاع نوشتهاند.
حاجیشریف با اشاره به اینکه کتابت قرآن روی موادی غیر از کاغذ از گذشته انجام میشد، اظهار کرد: نمونهای از قرآن کتابت شده روی برزنت که به صورت کامل نوشته شده، در ورودی کتابخانه ملی نصب شده است. بیشتر این قرآنها توسط مردم نگاشته شده و به موزهها هدیه داده شده است.
وی همچنین از کتابت قرآن روی پوست یاد کرد و ادامه داد: در همین راستا نمونهای از قرآن را دیدم که روی پوست نوشته شده و کامل بود. همچنین نمونهای از کتابت قرآن روی پوست گاو را در قم مشاهده کردم. کاتبی از زنجان نیز نمونه مشابهی را روی پوست خوشنویسی کرده که کامل است.
به گفته حاجیشریف، اکنون برخی از خوشنویسان که هزینه کتابت روی موادی غیر کاغذ برای آنها تامین میشود، اقدام به چنین کارهایی میکنند. البته این کار دشوار است که بخواهند شش هزار آیه را که روی کاغذ کتابت میشود، روی پوست و ... با خط درشت بنویسند.
این کارشناس قرآنی همچنین از کتابت قرآن بر روی این مواد با قلم حدود 10 میلیمتری یاد کرد و افزود: کتابت با چنین قلمی سبب میشود که تعداد صفحات قرآن بسیار زیاد شود که هزینههای بسیاری را نیز به همراه دارد و تاکنون این اقدام به صورت شخصی انجام میشد.
وی با اشاره به اینکه سازمانهای دولتی از جمله دارالقرآن امکان و توانایی هزینهکرد در این حوزه را نداشتهاند، ادامه داد: سازمانهای قرآنی بودجه خود را در کارهای ضروری هزینه میکنند.
نظر شما