به گزارش روز دوشنبه ایرنا، 'شرمینه نروانی' استاد سابق دانشگاه سن آنتونی و همکار فعلی راشاتودی در یادداشتی با عنوان 'راه حل صلح خاورمیانه دیگر در دست آمریکا نیست' در نشریه آمریکایی کانزروتیو نوشت: در سال 2017، احزاب مخالف سوریه در حال نزدیک شدن به توافق هستند اما ایالات متحده در میان آنها نیست. داعش تماما شکست خورده است، ارتش سوریه و متحدانش در حال نزدیک شدن به معدود مناطق باقی مانده در دست افراط گرایان است و ایرانیان، روس ها و ترک ها در حال طرح ریزی نقشه صلح منطقه هستند.
دونالد ترامپ هم ممکن است مدعی شود که طرح جدیدی برای صلح منطقه در آستین دارد، اما در واقع او هم حرف جدیدی برای گفتن ندارد و همانند روسای جمهوری پیشین خود عمل می کند.
پیش از روی کار آمدن دونالد ترامپ، کاخ سفید تصمیم گرفته بود با کنار زدن بشار اسد از سمت رئیس جمهوری سوریه، ابزاری برای تضعیف ایران بدست آورد و باردیگر هژمونی منطقه ای آمریکا را بر منطقه حاکم نماید؛ لذا دو راهبرد برای رسیدن به این هدف تعیین کرد: 1) یک استراتژی نظامی برای کنترل سوریه و رهایی از دست رژیم اسد و 2) میانجیگری حمایت شده از سوی سازمان ملل متحد و حمایت آمریکا در ژنو برای انتقال قدرت از اسد.
اما واشنگتن، زمانی که نیروی هوایی روسیه در سپتامبر وارد جنگ سوریه شد، کنترل منطقه را از دست داد. بنابراین، ایالات متحده خود را از روند صلح ژنو، برای ایجاد یک توافق سیاسی علیه اسد کنار کشید. امروزه ایران، ترک ها و روس ها تلاش های صلح آمیزی را از طریق نشست 'آستانه' و در هفته گذشته در 'سوچی' و نه در 'ژنو' ادامه دادند. سه کشور، در حال پایان جنگ در سوریه با نابودی داعش و دیگر افراط گرایان، آتش بس و مذاکره برای حفظ صلح، هستند.
هیچ کس از این روند که چرا آمریکایی ها در این مسیر نقشی ندارند، شگفت زده نشده و این در حالی است که تلاش های سازمان ملل متحد پس از هشت دور مذاکرات در ژنو، نتوانسته است دو طرف درگیر در سوریه را به صورت چهره به چهره پای میز مذاکره بیاورد.
به طور خلاصه، تلاش های ایالات متحده در سوریه 'آب در هاون کوبیدن است'، در حالیکه کارگزاران جدید منطقه ای و بین المللی گام های مهمی در این راستا برداشته اند.

***آتش بس 'در آستانه
پیشرفت در سوریه در اواخر سال 2016 صورت گرفت. ترکیه، دولت اصلی دشمن سوریه که از طریق این کشور سلاح و جهادی ها به سوریه وارد می شدند، راهبرد خود را در قبال سوریه با چرخشی 180 درجه تغییر داد. 'رجب طیب اردوغان' رییس جمهور ترکیه، تعاملات تاکتیکی با روسیه و ایران را آغاز کرد و این حرکت ها توازن قدرت در میدان جنگ را تغییر داد و سبب شد ارتش سوریه و متحدانش بتوانند 'حلب' را آزاد کنند و مبارزه نهایی خود علیه داعش را آغاز کنند.
اندکی پس از آن، نمایندگان دولت سوریه و چندین حزب شورشی مخالف در 'آستانه' قزاقستان برای گفتگوهای غیرمستقیم با حمایت ترکیه، ایران و روسیه روبروی هم قرار گرفتند.
در اوایل ماه مه، این سه کشور یادداشتی برای ایجاد ثبات در نواحی اشغال شده توسط شورشیان سوری امضا کردند. این مناطق نقاط کلیدی را در شمال 'حمص' جنوب سوریه، شرق 'غوطه' و استان 'ادلب' تشکیل می داد که در فواصل شش ماهه قابل تجدید هستند.
علاوه بر این، با توجه به اینکه بیش از دو میلیون نفر در این مناطق ساکن هستند، روند آستانه دسترسی های بشردوستانه و پزشکی، بازگشت آوارگان به شهرها و خانه هایشان، بازسازی زیرساخت های حیاتی و سایر منافع را هم تضمین می کند.
در ماه سپتامبر ایران، روسیه و ترکیه همچنین توافق کردند که منطقه چهارم و نهایی در 'ادلب'، که گروه تروریستی وابسته به القاعده النصره در آنجا مستقر بود را آزاد سازند. به طور خلاصه، در عرض هشت ماه، چهار منطقه کلیدی سوریه توسط سه کشور از نیروهای مسلح پاکسازی شد.
در نهایت تصور می شود یک راه حل سیاسی نهایی سوریه بسیار شبیه به اصلاحاتی است که اسد در سال های 2011 و 2012 ارائه داد؛ پیشنهادی که هرگز فرصت تکمیل را پیدا نکرد و در آن زمان به طور کامل توسط دولت های خارجی و مخالفان سوری رد شد.
اما مهمتر از همه، اگر سوچی بتواند چیزی را که ژنو هرگز نتوانست به پایان برساند، خاتمه دهد، ما به یک دوران پسا آمریکا وارد خواهیم شد که بازیگران منطقه ای جایگزین، قادر به انجام معاملات صلح در سطح جهانی خواهند بود. حل و فصل منازعه این چنینی خارج از چتر سازمان ملل متحد یا ایالات متحده، با این فرض که راه حل های عمده ژئوپلیتیکی باید توسط امریکا ارائه شود، در تضاد است.
در حال حاضر مهمترین پیامی که خاورمیانه پرآشوب برای دیگر نقاط جهان می فرستد اینست: 'آمریکایی ها مناقشه را حل نمی کنند بلکه آن را اداره می کنند'.
این هفته ترامپ با به رسمیت شناختن اورشلیم (قدس) به عنوان پایتخت اسرائیل (رژیم صهیونیستی)، برای همیشه ثابت کرد که آمریکا یک میانجی صادق برای صلح در خاورمیانه نیست. تعجب آور نیست که سعودی ها، اردنی ها، قطری ها، سودانی ها، مصری ها و دیگران، مسکو را برای ایجاد تفکری تازه در نظر گرفته اند.
'امریکن کانزروتیو دوماهنامه‌ای است که توسط مؤسسهٔ ایده‌های آمریکایی منتشر می‌شود. این نشریه به طور کلی، نماینده یک صدای ضد جنگ و سلطهٔ نیروی نومحافظه‌ کار است. این نشریه در سال 2002، توسط 'اسکات مک کانل'، 'پاتریک بیوکنن' و 'تاکی تئودوراکوپولوس' در مخالفت با جنگ عراق تاسیس شد'.
اروپام**7276
ناشر: فریبا مدنی

برای دریافت تازه ترین خبرهای بین المللی از ایران و جهان با استفاده از لینک زیر وارد کانال تلگرام ما شوید.
https://t.me/joinchat/AAAAAEAtzWzGcxcKfBowN