صاحب‌خبر - محمد آگاهی- حدود هفت ماه از زلزله سهمگین 5.7 ریشتری 23 اردیبهشت در بجنورد و بخش مانه در استان خراسان شمالی می گذرد. ظهر دوشنبه به میان روستاییان زلزله زده می رویم. زندگی در میان آن ها در جریان است اما سخت تر از گذشته. کودکان پس از پایان زنگ مدرسه خندان رهسپار خانه های نیمه مخروبه یا چادرهای شان در روستای «فخرالدین» می شوند. یک خانواده زلزله زده پس از هفت ماه تازه شروع به ساخت و ساز کرده اند. زن و شوهر فخرالدینی هر چند شب ها مهمان فرزندان شان هستند اما روزها را در چادرشان سر می کنند. یکی دیگر از روستاییان، همسر و فرزندانش را به شهر فرستاده اما خودش در روستا مشغول ساخت و ساز است تا در آینده فرزندانش را از حاشیه شهر به روستا بازگرداند. هفت ماه از روزی که زلزله آمد و خانه بر سرشان خراب شد می گذرد اما زوج «تراقانلو»یی همراه با خانواده هنوز در چادر زندگی می کنند و ساعت 12 ظهر روز یک شنبه آماده خوردن ناهار زیر چادر می شوند. ظهر دیروز پیرزن تنهای «قصر قجر»ی به دلیل بیماری راهی شهر شد و اطرافیانش مدعی هستند سرمای طاقت فرسای چادر او را بیمار و راهی بیمارستان کرده است. هوای روز یک شنبه کمی گرم تر شده و آب برف های قصر قجر به چادرهای شان نفوذ کرده است اما گویی کودک 10 ساله به زندگی زیر چادر عادت کرده است. هفت ماه از زلزله می گذرد اما شکل ظاهری برخی روستاهای زلزله زده بجنورد از جمله فخرالدین پس از زلزله چندان تغییری نکرده، همان طور که تصاویر آن در قاب سرد دوربین عکاس ما نقش بسته است.∎​