علي‌اكبر صالحي، رئيس سازمان انرژي اتمي كشورمان روز گذشته با اعلام اين خبر تأكيد كرد كه با دستيابي به اين فناوري، ايران در ميان كشورهاي آمريكا، فرانسه، روسيه و انگليس جاي مي‌گيرد. باتري اتمي يا باتري هسته‌اي شبيه يك رآكتور مينياتوري است كه در آن، انرژي اتمي به انرژي الكتريكي تبديل مي‌شود. در اين سيستم، بر اثر تشعشع يك عنصر راديواكتيو مثل پلوتونيوم انرژي لازم براي كار كردن بسياري از دستگاه‌هاي الكتريكي فراهم مي‌شود؛ هرچند امكان استفاده از اين سيستم در سامانه‌هاي پزشكي - ازجمله باتري قلب انسان - نيز فراهم است اما دانشمندان ناسا از اين روش عمدتا براي تأمين انرژي كاوشگرهاي فضايي‌شان استفاده مي‌كنند. با اين شيوه، يك كاوشگر مي‌تواند تا مسافت‌هاي طولاني بدون نياز به انرژي خورشيدي به راهش ادامه دهد.

اين ماده‌ راديواكتيو است كه از مدت‌ها قبل به‌عنوان يك منبع انرژي بلندمدت شناخته مي‌شد. پلوتونيوم238 تا به حال در پروژه‌هاي فضايي مثل وويجر، كنجكاوي، «افق‌هاي تازه» در باتري‌هاي اتمي استفاده شده است.

توان توليدي اوليه باتري‌هاي اتمي اين كاوشگرها 125وات است كه بعد از 14سال كار بي‌وقفه به 100وات مي‌رسد.

چالش ناسا درباره كم كردن مصرف پلوتونيوم در باتري‌هاي اتمي است كه روي كاوشگرهايش نصب كرده است. در تازه‌ترين برنامه، ناسا قرار است روي كاوشگري كه قرار است سال2020 به مريخ بفرستد، 2نمونه باتري اتمي جديد نصب ‌كند كه يك‌چهارم كمتر پلوتونيوم مصرف مي‌كنند.

هر يك باتري اتمي به اندازه يك ميليون باتري عادي عمر مفيد دارد.

اين مسافتي است كه يك خودرو با باتري اتمي مي‌تواند طي كند، اين عدد را با باتري‌هاي خودروهاي برقي امروز مقايسه كنيد كه حداكثر هر 300كيلومتر يك‌بار بايد شارژ شوند.

اينها كاربردهاي عمده باتري اتمي هستند اما اندازه‌هاي كوچك‌تر اين باتري در دنياي پزشكي كاربرد زيادي دارد.