وی افزود: تصور از تاسیس مناطق آزاد این بود مناطق آزاد خواهند توانست ارزش افزوده‌ای برای تولید داخلی از طریق جذب سرمایه گذاری خارجی و جذب توریست ایجاد کنند.
حمزه‌لو با بیان اینکه مناطق آزاد از کارکرد اصلی‌شان مبتنی بر «جذب سرمایه‌گذاری خارجی»، «گسترش و تسهیل تولید و صادرات کالا» و« انتقال فناوری‌های پیشرفته» فاصله گرفته‌اند، گفت: علی رغم اینکه حتی این مناطق تخصصی شدند، اما به هیچ کدام از اهداف اولیه به شکل مطلوب دست پیدا نکرده‌اند.
وی با اشاره به این که در مناطق آزاد عمدتا یا تجارت خرد صورت می‌گیرد یا تجارت با مقیاس متوسط اظهار کرد: منظور از تجارت خرد همان کالاهای چمدانی و مسافری است؛ به این معنا که برخی شغلشان این است از مناطق آزاد به صورت انفرادی وارداتی را به سرزمین اصلی انجام می دهند که جنبه تجاری دارد و ارزش افزوده‌ای در زنجیره تولید کالای ایرانی ندارد.
بنا به گفته حمزه‌لو یکی از کارکردهای تعریف شده برای مناطق آزاد، ایجاد درآمد ارزی برای کشور بوده که در صورت تحقق صادرات محصولات غیر نفتی از این مناطق می‌توانستیم از یک منبع درآمد ثانویه و جایگزین نفت بهره ببریم اما متاسفانه پس از ۲۵ سال از تاسیس این مناطق همه می‌دانند چنین اتفاقی نیفتاده و کارکرد اصلی این مناطق بیشتر به عنوان مبادی واردات کالا به کشور است.
حمزه‌لو در پایان گفت: مناطق آزاد با وجود در اختیار داشتن معافیت‌های گوناگون اقتصادی نتوانسته‌اند به دستاورد قابل دفاعی دست پیدا کنند. به عبارتی بود و نبود این مناطق تاثیری بر توسعه اقتصاد کشور ندارد البته کارکرد کنونی این مناطق ضد اقتصاد مقاومتی است.