هدایت‌الله خادمی در گفت‌وگو با مهر با اشاره به جزئیات این قرارداد گفت: به طور معمول، متن اصلی قرارداد منتشر نشده و جزئیاتی از آن در اختیار نیست؛ ولی به این دلیل که قرارداد براساس ابلاغیه وزیر نفت در مهر ماه سال جاری منعقد شده، امکان بررسی جزئیات بیشتری از آن، طبق ابلاغیه وجود دارد. وی با بیان این که به نظر می‌رسد مهم‌ترین محوری که باید در نوع عقد این قرارداد به آن توجه کرد، شیوه قیمت‌گذاری گاز طبیعی یا فرمول تعیین قیمت گاز تحویلی به این شرکت نروژی است، افزود: طبق این فرمول، در قیمت‌های فعلی نفت یعنی نفت 40 تا 70 دلاری، قیمت گاز طبیعی تحویلی به این شرکت معادل 7 تا 13 سنت تخمین زده می‌شود که طبق گفته وزیر نفت، زیرقیمت تمام شده تولید یک مترمکعب گاز طبیعی است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی، قیاس قرارداد اخیر با نروژ با قیمت قرارداد صادراتی گاز به ترکیه را، نوعی فرار به جلو دانست و گفت: قیمت گاز صادراتی به ترکیه، اکنون مطابق قیمت صادراتی گاز منطقه است. قرارداد صادرات گاز ایران به عراق و پاکستان، نزدیک به این قیمت هستند، البته قیمت صادراتی گاز روسیه به ترکیه هم‌اکنون، از قیمت گاز ایران بیشتر است. حتی قیمت صادراتی گاز آذربایجان به ترکیه هم، در همین حدود است؛ بنابراین مقصود از مقایسه، مقایسه با قیمت ترکیه نیست؛ بلکه مقصود، قیمت گاز منطقه است.
به گفته خادمی، در همین بازه قیمت کنونی نفت، قیمت گاز صادراتی منطقه حداقل 20 سنت است و در نظر گرفتن گاز هشت سنتی برای این شرکت نروژی، به معنای یارانه 60 درصدی برای این شرکت خارجی، به مدت 20 سال است که رقمی معادل 6000 میلیارد تومان است. طبق گفته‌های وی، یکی دیگر از انتقادات وارد بر این قرارداد آن است که از مدت‌ها قبل، وزارت نفت اعلام کرده بود به منظور جلوگیری از هدر رفت گاز مشعل‌های دریایی میادینی چون فروزان، این گازها را به شرکت‌های خصوصی برای تبدیل به گاز مایع می‌فروشد؛ اما در این قرارداد، برخلاف ادعاهای قبلی، گاز طبیعی پالایش شده از پالایشگاه هفتم پارس جنوبی به فروش رفته است.
گاز زیر 13 سنت، رانت است
اگر بخواهیم درباره قیمت گازی که به شرکت ایرانی ـ نروژی داده شده است قضاوتی کنیم، بهترین شاخص برای آن اظهارات و دیدگاه وزیر نفت نسبت به قیمت گاز است. وزیر نفت که بارها اعلام کرده، قیمت تمام شده تولید یک متر مکعب گاز طبیعی 15سنت است، در قرارداد اخیری که امضا کرده، هر متر مکعب گاز طبیعی شیرین و پالایش شده را هشت سنت قرار داده و در پاسخ انتقادات نسبت به این رانت هفت سنتی می‌گوید، اگر رانت است، بقیه هم بیایند با همین قیمت قرارداد ببندند.
به سه سال پیش برمی‌گردیم. روزهایی که قیمت نفت دیگر سه رقمی نبود و مهندس زنگنه، عزم خود را جذب کرده بود تا برای افزایش درآمد وزارت نفت، قیمت گاز را برای پتروشیمی افزایش دهد. زمانی که منصور معظمی، معاون برنامه ریزی وزارت نفت بود، تصمیم وزیر نفت برای افزایش قیمت خوراک به پتروشیمی‌ها اعلام شد و در جلسه‌ای که میان مسئولان وزارت نفت و چند شرکت پتروشیمی در هتل اوین تهران برگزار شد، قیمت 22 سنت اعلام شد که واکنش شدید پتروشیمی‌ها را به دنبال داشت.
وزارت نفت با اعلام این رقم قصد داشت، قدرت چانه‌زنی خود را افزایش دهد، اما در نهایت به 15 سنت رضایت داد که این رقم پس از ورود سایر نهادها به 13 سنت رسید. وزیر نفت، در سیمای جمهوری اسلامی ایران نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: در حالی که قیمت تمام شده یک مترمکعب گاز طبیعی 15سنت است، چرا باید پتروشیمی‌ها از چنین رانتی برخوردار باشند.
وزیر نفت به صورت پیوسته از ارزان فروشی گاز به پتروشیمی‌ها به عنوان رانت یاد می‌کرد و مثلا در تاریخ 29 اردیبهشت 94 در دانشگاه امیر کبیر رسما از رانت خوراک پتروشیمی‌ها انتقاد کرد و گفت: وزارت نفت مخالف رانت پتروشیمی‌‌هاست. وی سال گذشته در مجلس گفت: هیچ‌کس در منطقه غیر از ایران گاز اضافه برای فروش ندارد، کاهش قیمت خوراک پتروشیمی‌ها رانت و ضرر است. باید برای فعالیت این صنعت رقابت وجود داشته باشد و بخش خصوصی به این قیمت راضی است. وی خطاب به نمایندگان اظهار کرد: بهشت مالی و پولی برای یک عده درست نکنید که سر و ته آن مشخص نیست.
وزیر نفت در شرایطی از ارزان بودن قیمت خوراک پتروشیمی‌ها به عنوان رانت یاد می‌کرد که اصرار زیادی داشت تا بهای یک مترمکعب گاز طبیعی برای این بخش اقتصادی 13 سنت باشد و قیمتی کمتر از آن را رانت یاد می‌کرد و در برخی سخنرانی‌ها آن را یارانه می‌نامید.