گروه سیاسی آناج: این روزها صدای اختلاف اصلاحطلبان با حسن روحانی بلندتر از قبل شنیده می‌‌شود، این اختلاف از حد زمزمه گذشته و به تنش لفظی رسیده است. ماه عسل دولت و اصلاحطلبان به پایان خط رسیده و چهرههای شاخص اصلاحات دیگر از علنی کردن منازعه‌‌هایشان با رئیس دولت دوازدهم ابایی ندارند.
همین چند روز پیش محمدرضا خاتمی در مراسم 16 آذر دانشگاه تهران با لحنی تند خطاب به روحانی گفت: «آقای روحانی خلاف قانون و قول و قرارهایی که مردم با شما گذاشتند عمل نکنید، همه این‌ها در اختیار وزارت علوم و وزارت اطلاعات شماست، به چه حقی دانشجویان را محروم و ستاره‌دار می‌کنید.»
همزمان علی شکوری راد در دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: «روحانی "کاندیدای مطلوب" اصلاحطلبان نبود.»
قبل از این دو، بودند و هستند کسانی که از اختلاف بین روحانی و اصلاحطلبان گفته و نوشته‌‌اند. برخی از اصولگرایان نیز از این شکاف ایجاد شده استقبال کرده و سعی دارند اختلاف رئیس جمهور با اصلاحطلبان تقویت شود.
سوال اساسی اینجاست؛ آیا اختلافات آن‌ها جدی است یا تاکتیکی می‌باشد برای آینده؟ آیا توافقی پشت پرده بین دولت و اصلاحطلبان وجود دارد و یا اینکه اصلاحطلبان خودشان به این نتیجه رسیده‌‌اند که رشته رفاقت با دولت را بگسلند؟
یک نکته مهم وجود دارد و آن اینکه اصلاحطلبان نمی‌‌خواهند در کارنامه ضعیف دولت شریک شوند و یک نکته مهم‌‌تر اینکه؛ اصلاحطلبان چه بخواهند و چه نخواهند حافظه ملت، حمایت تمام قد اصلاح‌طبان و چهرههای شاخص این جبهه از روحانی را فراموش نمی‌‌کنند، گو اینکه بدنه دولت را عموماً چهرههای اصلاح‌طلب شکل داده‌‌اند.