حسین امیری‌خامکانی - عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی: عراق در ماه‌های گذشته اقدام به افزایش تولید نفت از میدان‌های مشترک کرده است. این موضوع علاوه بر اینکه می‌تواند بر شرایط بازار منطقه تاثیر داشته باشد، از میزان ذخایر مشترک نیز کم می‌کند.
یکی از نکاتی که در افزایش تولید نفت عراق اهمیت دارد این است که عمده مشتریان نفتی ایران و عراق، در یک منطقه هستند. در این شرایط زمانی که عراق افزایش تولید داشته باشد، سهم بیشتری از بازار منطقه را به خود اختصاص می‌دهد و این ظرفیت وجود دارد که در ادامه این سیاست، سهم ایران از بازار منطقه کاهش یابد.
همچنین باید در نظر داشت با احتساب مشترک بودن بخش عمده‌ای از مشخصات نفتی ایران و عراق به‌دلیل برداشت از میدان‌های مشترک، پالایشگاه‌های منطقه که خریدار نفت ایران هستند می‌توانند با نفت عراق نیز به راحتی تنظیم شوند. در این شرایط با توجه به ثبات کشورها در انتخاب شریک نفتی، این احتمال وجود دارد که بخشی از بازار ایران برای مدت قابل‌توجهی از دست برود.
بر این اساس به نظر می‌رسد بهترین راه‌حل برای فاصله گرفتن از این مشکلات، افزایش برداشت از میدان‌های مشترک است. البته باید این موضوع را در نظر داشت که مهم‌ترین میدان‌های مشترک دو کشور میدان‌های نفتی آزادگان، یادآوران و هویزه است. بنابر توافق‌هایی که پیش از این بین ایران و عراق وجود داشته دو کشور در توسعه این میدان‌های با یکدیگر همکاری می‌کنند.
در این شرایط ایران دو راه دارد که شامل افزایش برداشت و مذاکره یا توافقی دیگر می‌شود. نفت ایران و عراق شباهت‌های بسیاری دارد که این موضوع علاوه بر مزیت‌های موجود دارای معایبی است که مهم‌ترین آن بازار مشترک و پالایشگاه‌های تنظیم شده است. اکنون که ایران و عراق از جمله کشورهای عضو اوپک هستند که پس از توافق فریز نفتی می‌توانند افزایش ظرفیت تولید داشته باشند، باید به موضوع‌های اینچنینی توجه ویژه‌ای شود.