به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، توجه به نشاط در محیط های مختلف بر عملکرد و بهره وری افراد تأثیر مثبت دارد . در این زمینه «روت ونهوون» جامعه شناس دانشگاه «روتردام» هلند معتقداست شادی فعالیت فرد را بر می انگیزد و روابط اجتماعی و سیاسی را تسهیل می کند.
دانشگاه به عنوان محیطی پذیرای نسل جوان نیازمند ایجاد نشاط می باشد. زمانی که این نشاط در محیط دانشگاهی نهادینه شود دانشجو در مدت طولانی علم آموزی نه تنها احساس خستگی نخواهد کرد بلکه از حضور در آن لذت خواهد برد و به فضای علمی علاقه‌مند می‌شود.
در اهمیت نشاط دانشجویی و محیط دانشگاهی رهبر معظم انقلاب در یکی از ضیافت افطار با تشکل های دانشجویی فرمودند: در دانشگاه ها شور و نشاط یک امر لازم است.... دانشگاه باید در زمینه مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به بررسی و تحقیق بپردازد و همین عرصه بحث و بررسی، شور و نشاط و تحرک به وجود می‌آورد.
در این زمینه روز دانشجو بهانه ای شد گروه گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، برای واکاوی نشاط دانشجویی به عنوان یکی از ضرورت های علم اموزی، با «عبدالله ناصری» استاد دانشگاه و فعال سیاسیِ اصلاح‌طلب « اقبال ولد بیگی» دانشجو و فعال اجتماعی و به گفت وگو بنشیند

** ناصری: نشاط سیاسی در دانشگاه افول کرده است
اگر خواهان ایجاد نشاط اجتماعی و سیاسی در دانشگاه هستیم باید نخست دانشگاه و دانشجو بتواند مستقل از نهادهای بیرونی فعالیت کنند. یکی از مهمترین نمود های نشاط دانشجویی برگزاری نشست و میتینگ سیاسی در چهارچوب کلی قوانین دانشگاهی است که در کنار بحث های علمی می تواند نشاط سیاسی و اجتماعی را به دانشجو تزریق کند. این نشست ها مصداقی از اصل سوم قانون اساسی هستند.
این مهم در سال های پس از انقلاب در دولت های هفتم و هشتم تا حدودی تحقق پیدا کرد در دولت اصلاحات چهره های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی از طیف های مختلف سیاسی در دانشگاه حضور یافتند. اما پس از پایان دولت هشتم روند برگزاری چنین نشست هایی با افول مواجه شد. اگر بخواهیم در دوران کنونی این افول را مورد بررسی قرار دهیم سال 1384 سرآغاز افول در نشاط دانشجویی محسوب می شود.رویکرد قالب در این دوران هماهنگی کامل ساختارهای درون دانشگاهی با گفتمان حاکم بر دولت «محمود احمدی نژاد» بود.
مرور دستاوردهای این رویکرد پس از چند سال از پایان عمر دولت دهم بیانگر آن است که این شیوه برخورد با دانشگاه و دانشجو، نه تنها هیچ دستاوردی در زمینه نشاط اجتماعی نداشت بلکه خسارت های فراوانی نیز به بار آورد .
این دوران تشکل های دانشجویی فعالیت آنچنانی نداشته و فعالیت های آنها نیز تحت نظارت نهادهای بیرون از دانشگاه بود؛ نهادهایی که نباید هیچ گونه دخالتی در امور دانشگاه و فعالیت های دانشجویی داشته باشند. فعالیت های کنترل شده تشکل های دانشجویی در این زمان به حذف یا انتخاب سخنران همایش منجر شد و اکنون نیز به صورت جسته و گریخته ادامه دارد. کنترل نهادهای غیر دانشگاهی در محیط دانشگاه در برخی مواقع به برخورد فیزیکی با سخنرانان ختم شد.

** ولد بیگی: عملکرد دولت کنونی در زمینه نشاط اجتماعی مناسب نیست
نشاط دانشجویی همان بحث کیفیت در محیط دانشگاه است که نمودهای آن در بخش اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و رفاهی قابل مشاهده است. نخستین مولفه ای که موجب شده تا شاهد کاهش میزان نشاط در زمینه مختلف در دانشگاه باشیم چشم انداز مبهم پیش روی دانشجویان است؛ دانشجویی که نسبت به آینده شغلی خود هیچ اطمینانی ندارد معمولا در سال های آخر تحصیل با مشکلاتی مانند افسردگی و خمودگی مواجه می شود و این نمی تواند برای فضای دانشجویی مناسب تلقی شود.
کیفیت پایین خوابگاه دانشجویی دیگر عامل کاهش نشاط اجتماعی در بین دانشجویان است. این مشکل در نتیجه پذیرش کمی دانشجویان به وجود آمده است .در این خوابگاه ها اتاق های هفت و هشت نفره وجود دارد که دانشجویان با حداقل امکانات در آنها زندگی می کنند. در بعد اجتماعی و فعالیت تشکل های مختلف سخت گیری های فراوانی پیش روی دانشجویان وجود دارد.
دانشگاه ترکیبی از قومیت های مختلف است که هر کدام دوست دارند به نوعی فرهنگ خود را در دانشگاه حفظ کنند. اما برخی سختگیری ها موجب شده تا فعالیت تشکل های اجتماعی در دانشگاه با محدودیت های فراوانی روبرو باشد.
در این زمینه برخی مدعی اند که دولت نهم و دهم سبب این انسداد در محیط دانشگاه است. اما باید گفت برخلاف این نظریات، دولت کنونی در زمینه فشار به تشکل های اجتماعی و سیاسی عملکردی بدتر از دولت قبلی دارد.
راهکار برون رفت از این مشکل تزریق نشاط به دانشگاه است که باید به دور از تصمیمات غیر دانشگاهی باشد زیرا در شرایط کنونی دخالت در امور دانشگاه و محدودیت تشکل های دانشجویی سخت تر از گذشته است.
در پایان باید گفت نشاط دانشجویی حالتی است که فرد در آن به این احساس و باور می رسد که زندگی او درمسیری صحیح و خوب جریان دارد.
اما با وجود اهمیت نشاط در محیط دانشگاهی، همچنان با برخورد های سلیقه ای در این زمینه مواجه ایم.عدم ثبات در مدیریت دانشگاهی در دو دهه گذشته موجب شده تا سطح نشاط اجتماعی پائین بیاید و با روی کار آمدن هر مدیر، برخی از روش‎های ناکارآمد اجرایی شود.

پژوهشم**2052*1601***خبرنگار: غفار میرزایی**انتشار: شهناز حسنی
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.