حمیدرضا شکوهی
قرعهکشی جامجهانی ۲۰۱۸ روسیه که تمام شد، گری لینه کر، یکی از مجریان مراسم، اسم گروه ما را گروه مرگ گذاشت. یک لحظه فکر کنید! منظورش از توصیف این گروه به عنوان گروه مرگ، صرفا حضور پرتغال و اسپانیا نبود. چون اگر از نظر او صعود این دو تیم قطعی بود که اسمش را گروه مرگ نمیگذاشتند! گروه مرگ یعنی گروهی که تیم سید سوم آن هم شانس صعود دارد. سرمربی تیم ملی اسپانیا هم پس از مراسم قرعه کشی همین را گفت. گفت که ایران تیم قدرتمندی است. میدانید چرا؟ چون دیگر، ایران یک تیم سید چهارم جامجهانی نیست که از پیش، حذف شده باشد. فوتبال ایران با کارلوس کیروش دارای شخصیت شده است. بیایید هفت دلیل را مرور کنیم که نشان میدهد، ایران میتواند تیم صعودکننده از گروهش باشد:
1- ایران برای نخستین بار تنها تیم آسیایی بود که در سید سوم قرعهکشی قرار گرفت. البته قرار گرفتن در سید سوم از یک منظر فایده نداشت چون در سختترین گروه قرار گرفت، اما همه دنیا دیدند که ایران، از تمام تیمهای آسیایی که در سید چهارم بودند بالاتر است.
2- ایران تیمیاست که بدون باخت به جامجهانی رسید و تا قبل از بازی آخرش که تشریفاتی بود، در هیچ کدام از بازیهای مقدماتی جامجهانی گل نخورد.
3- ایران پس از برزیل، دومین تیمیبود که به جامجهانی صعود کرد. صعودی بی دغدغه. تیمهای آسیایی را یادتان بیاورید که از چه مسیر دشواری به جامجهانی رسیدند. یا تیمهایی که به جامجهانی نرسیدند. از ایتالیا و هلند گرفته تا آمریکا و شیلی. ارزش کار ایران بالا بود.
4- ایران یک مربی باتجربه روی نیمکت دارد. کارلوس کیروش بیش از هر مربی دیگری که به جامجهانی روسیه میرود در جامهای جهانی مربیگری کرده و این تجربه بزرگ که یک دوره اش هم با ایران بوده، قطعا به کار میآید.
5- ایران متکی به هیچ ستاره ای نیست. یک تیم کامل است. کیروش میتواند در یک بازی ترکیبی برای تیمش بچیند و در بازی بعدی کلا آن را دگرگون کند بدون آنکه طرفداران، کمبودی در تیم حس کنند. کیروش برای هر پست، نه دو بازیکن، که گاه تا سه یا چهار بازیکن هم سطح دارد که میتواند از بین آنها بهترینها را انتخاب کند.
6- کیروش، هم پرتغالی است و سرمربی تیم ملی بزرگسالان و جوانان پرتغال بوده، و هم مدتی سرمربی رئال مادرید اسپانیا بوده. او به شرایط هر دو رقیب اصلی ایران در این گروه اشراف دارد و این میتواند کمک بزرگی برای ما باشد.
7- قرعه کشی ما از منظر ترتیب بازیها، از دورههای قبلی جامجهانی بهتر است. در بازی اول با مراکش بازی میکنیم که البته تیم خیلی ضعیفی هم نیست. تیمیاست که بدون باخت به جامجهانی رسیده. اما قطعا بهتر از تقابل با اسپانیا و پرتغال در بازی اول است. بازی اول، کلید صعود ایران است و چه خوب که حریف اول ما مراکش است.
اینها دلایل کمینیست برای این که امیدوار باشیم برای صعود. همیشه شگفتیهای بزرگ زمانی رخ میدهد که انتظارش را نداریم. بازی با آرژانتین در جامجهانی قبل را به یاد بیاورید که فقط دو دقیقه تا خلق شگفتی فاصله داشتیم. آرژانتین در مقابل هیچ تیمیمثل ایران آزار ندید و تا فینال هم رسید. پس چرا شگفتی ناتمام ما در مقابل آرژانتین، این بار در مقابل اسپانیا یا پرتغال کامل نشود؟
ما برای صعود از گروهمان فقط به دو چیز نیاز داریم. اول، بازیهای تدارکاتی مناسب و دوم، کمیشانس. شانسی که هیچگاه با تیم کیروش یار نبوده. بازی با آرژانتین در دوره قبلی جامجهانی، نمونه ای از این بدشانسی بود. شانس همیشه بخشی از فوتبال بوده که در جامجهانی قبلی به کیروش پشت کرد. اما این بار شاید شانس هم به یاریمان بیاید. با تمام وجود میگویم که من به کیروش و تیم ایران ایمان دارم. آنقدر ایمان دارم که فکر میکنم این بار ایران میتواند شگفتی آفرین جامجهانی باشد.