گروه بین‌الملل،علی ودایع: وضعیت زیمباوه به تیتر یک رسانه‌های جهان تبدیل شده است. شبه کودتای نظامیان علیه «رابرت موگابه» در هراره موضوعی نیست که بتوان از کنار آن بی تفاوت عبور کرد. نظامیان از شامگاه سه شنبه هفته گذشته همه امور را به دست گرفته اند تا صدای مخالفان موگابه بلند شود. ارتش کودتا را رد می‌کند و می‌گوید که آقای موگابه «در امنیت به سر می‌برد» و فقط قصد مقابله با «مجرمانی» که دور او حلقه زده‌اند را دارد. در سال ۲۰۱۳ وقتی ارتش مصر در کودتایی قدرت را به دست گرفت، اتحادیه آفریقا آن کشور را اخراج کرد و شاید به همین دلیل باشد که ارتش زیمبابوه از توصیف اقدام خود به عنوان کودتا خودداری می‌کند.
صبح جمعه، موگابه برای نخستین بار در انظار عمومی‌حاضر شد؛ این درحالی بود که طی روزهای گذشته محل اقامت او تحت محاصره نیروهای ارتش قرار داشته و او در حصر خانگی بود. با وجود این، او روز جمعه در یک مراسم فارغ‌التحصیلی حضور یافت و مدارک دانشجویان را به آنها اهدا کرد.
شاید کسی باورش نشود که کسی عکس موگابه را در هراره به آتش بکشد اما در چند روز اخیر این اتفاق به کرات رخ داده است. هزاران نفر از مردم زیمبابوه با شادمانی در خیابان‌های هراره، پایتخت، از روی کار آمدن نظامیان استقبال کردند و خواستار کناره گیری رابرت موگابه از قدرت شدند.تظاهرات کنندگان با پاره کردن تصاویر آقای موگابه، رئیس‌جمهور ۹۳ ساله زیمبابوه، به سمت دفتر و محل اقامت وی راهپیمایی کردند.نظامیان ضمن امتناع از پذیرش کودتا و حمایت از تظاهرات مخالفان سعی می‌کنند فعلا چهره ای دموکراتیک از خود به نمایش بگذارند. 
مقدمه چینی عزل قانونی
 براساس گزارش دویچه وله، حزب حاکم زیمبابوه، زانو پی‌اف به عزل رابرت موگابه، رئیس جمهوری از رهبری حزب رأی داد و«امرسون منانگاگوا» را که هفته پیش بدست موگابه از سمت معاونت رئیس جمهور عزل شده بود، به جای او به رهبری انتخاب کرد.همسر موگابه، خانم«گریس» هم از عضویت حزب اخراج شده است. جالب اینجاست که همه دعواها هم برسر ولع ریاست جمهوری این زن شکل گرفت. 
روزنامه ایندیپندنت به نقل از «کریس ماتسوانگوا»، سخنگوی انجمن کهنه‌ سربازان جنگی زیمباوه گزارش داده «امرسون نانگاوا» معاون «موگابه» به عنوان رهبر حزب حاکم تعیین شده است. «ماتسوانگوا» همچنین گفته حزب حاکم فرایند عزل موگابه از سمت ریاست‌جمهوری این کشور را آغاز کرده است.
هدف از تشکیل نشست اضطراری حزب حاکم زیمبابوه، درخواست برای کناره‌گیری موگابه از ریاست این حزب بود. قرار است روز سه‌شنبه نیز نمایندگان پارلمان زیمبابوه، رابرت موگابه را استیضاح کنند.
«یوکای سیمبانگاوی» رئیس باشگاه جوانان حزب حاکم زیمبابوه، نیز روز یکشنبه تاکید کرده بود بهتر است موگابه استعفا کند و به عنوان یک «دولتمرد سالخورده» به استراحت بپردازد. وی نیز خواستار انتصاب دوباره معاون ریاست جمهوری شده بود.«اینوسنت گونسه» رهبر حزب اپوزیسیون «ام‌دی‌سی-تی» گفت: «اگر موگابه تا روز سه‌شنبه کنار نرود، به همان قطعیت طلوع خورشید از مشرق، روند استیضاح به‌جریان خواهد افتاد.»
وی همچنین گفت حزب متبوعش با حزب حاکم زانو-پی اف در تماس است.پیشتر حزب «ام‌دی‌سی-تی» تلاشی ناکام برای استیضاح موگابه داشت اما اکنون حزب متبوع موگابه علیه رهبر خود، شورش کرده است.
پای یک زن در میان است
منهای کودتایی که رخ داده است؛ رابرت موگابه در دوران مبارزه با استعمار یک قهرمان بود اما سالیانی است که یک دیکتاتور محسوب می‌شود.رئیس جمهوری زیمباوه 38 سال قدرت را در دست داشت اما استبداد و فساد خاطره خوبی از وی نساخته است. 
می‌توان گفت که ماجرای کودتا ریشه در خواسته گریس، همسر52 ساله رئیس جمهوری 92 ساله زیمباوره داشته است. برخی از گریس به عنوان عامل اصلی جاه طلبی‌های موگابه یاد می‌کنند. دویچه وله می‌نویسد، رئیس جمهوری زیمباوه زمانی که مبارزی سرسخت بود، اولین همسر او به نام سالی مثل خودش مبارز بود. زنی با تعهد و مسئولیت بالا که تا امروز در زیمبابوه محبوبیت زیادی دارد.
موگابه با همسر اولش سالی در غنا آشنا شد. در آن روزگار میهن آنها رودزیای جنوبی خوانده می‌شد و آنها در کنار هم برای آزادی کشور از زیر یوغ استعمار انگلستان مبارزه می‌کردند.در سال ۱۹۸۰ زیمبابوه به استقلال دست یافت و حاکمیت به دست اکثریت سیاه‌پوست افتاد. موگابه به ریاست جمهوری رسید و همسر اول او «سالی» در امور نیکوکاری و رسیدگی به محرومان جامعه به فعالیت پرداخت. او به ویژه به خاطر خدماتش به نظام آموزشی و پزشکی کشور تا امروز محبوبیت دارد.
سالی موگابه به سال ۱۹۹۲ در ۶۰ سالگی درگذشت. پس از مرگ او آشکار شد که موگابه از سال‌ها پیش با منشی خود گریس رابطه برقرار کرده و از او صاحب بچه شده است.آن دو در سال ۱۹۹۶ ازدواج کردند و گریس که سخت مال‌دوست و جاه‌طلب است، جشن ازدواج شکوهمند و پرخرجی به راه انداخت. گریس نه تنها با زندگی مجلل و خریدهای دیوانه‌وارش مورد نفرت جامعه است، بلکه داستان‌های زیادی از فساد اخلاقی و معاملات قاچاق او بر سر زبان‌ها بود.
موگابه به ویژه در دهه ۱۹۹۰ به رهبری مستبد و خودکامه تبدیل شد و پایه‌های حکومت خود را بر سرکوب و اختناق بنا نهاد. او که مانند تمام دیکتاتورها، خود را در همه کارها و دانش‌ها صاحب صلاحیت می‌دانست، ظرف چند سال کشور را در انبوه بحران‌های اقتصادی و اجتماعی غرق کرد.
گریس به امور سیاسی علاقه‌ای نداشت تا این که از سال ۲۰۱۴ «مهارت و استعداد» خود را در عالم سیاست کشف کرد: نخست از دانشگاه زیمبابوه در رشته جامعه‌شناسی عنوان دکترا کسب کرد و بعد هر روز بیشتر در مجامع عمومی‌ظاهر شد و ریاست سازمان زنان حزب حاکم را به دست گرفت تا آن که ولع ریاست جمهوری باعث شکل گیری اختلافات شد.
در ماجرای شبه کودتای زیمباوه، کهنه سربازان نقش مهمی‌داشتند. آنها کسانی هستند که در جریان مبارزات استقلال از استعمار در کنار موگابه مبارزه می‌کردند. نگرانی‌هایی جدی درباره آینده زیمباوه وجود دارد زیرا نیروهای ارتش تا همین دیروز شریک دیکتاتور بودند اما رفتار آنها برای انتقال قدرت و ترس از عنوان کودتا این امید را ایجاد می‌کند که حداقل‌های دموکراتیک در این کشور آفریقایی حاکم شود.