شناسهٔ خبر: 22567674 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا | لینک خبر

باید زندگی با زلزله را یاد گرفت

تهران- ایرنا- پس از زلزله کرمانشاه نگرانی‌ها در مورد وقوع اتفاق مشابه در شهرهای بزرگ‌تر رو به فزونی گذاشته است. در این میان اما متاسفانه همه تمرکزها فقط بر تهران است، در حالی که غیر از تهران، شهرهای دیگری هم با خطر زلزله مواجه هستند که جمعیت بسیار بالایی هم دارند.

صاحب‌خبر -

عباس مهدویان زلزله‌شناس و استاد دانشگاه در سرمقاله ای در روزنامه آرمان، نوشته است: تمام نقاط ایران در معرض خطر زلزله هستند و شهرهایی مانند مشهد، تبریز و ... وضعیت نگران‌کننده‌ای دارند. ما در منطقه‌ای لرزه‌خیز قرار داریم که با توجه به وضعیت ساخت‌وساز در سال‌های اخیر خطر بیشتری آن را تهدید می‌کند. پوسته زمین حرکت می‌کند و این حرکت باعث تجمع انرژی‌ای می‌شود که به‌مرور آزاد خواهد شد. این انرژی ممکن است به مرور و به‌صورت زلزله‌های کوچک آزاد شود یا سنگ در مسیر آن آن‌قدر مقاومت داشته باشد که بتواند انرژی بیشتری در خود ذخیره کند و یکباره قطعه بزرگی را بشکند و موجب زلزله‌هایی مانند رودبار و منجیل یا زلزله اخیر کرمانشاه شود.

اینکه از زلزله هر 150 سال یک بار در تهران سخن گفته می‌شود، دقیق نیست، اما زلزله‌ها دارای دوره بازگشت معینی هستند که وقایع این‌چنینی به‌طور کلی به‌صورت دوره‌ای تکرار می‌شود. هیچ‌کسی نمی‌تواند جلو زلزله را بگیرد، اما می‌توان در برابر آن اقدامات مقاومتی انجام داد. زلزله امری طبیعی است که باید با آن کنار بیاییم و موقعی باید نگران شد که ساخت‌وساز غیراستاندارد باشد. تنها راه تقلیل خطر خسارت‌های زلزله استانداردسازی ساخت‌وساز ساختمان‌ها در کشور است. اگر ساخت‌وساز‌ها، مهندسی و نظارت به شیوه استاندارد اجرا شود، مشکل خاصی نخواهیم داشت.

برخی کشورهای آسیایی با وجود اینکه به کرات با زلزله‌های سنگین مواجه هستند، تدابیری اندیشیده‌اند که آسیب‌های بسیار کمتری از کشور ما می‌بینند. آنان ساخت‌وساز را به بهترین شکل انجام می‌دهند و نظارتی قوی را در این مورد حاکم کرده‌اند. متاسفانه در کشور ما با اینکه استانداردهای لازم وجود دارد، اما به آن عمل نمی‌شود. پیمانکاران و مهندسان عمدتا قواعد را رعایت نکرده و ایمنی را اولویت نمی‌دانند. در بازدید اخیر نگارنده از مسکن مهر کرج هیچ‌گونه مقاومتی در ساختمان‌ها دیده نمی‌شد و کیفیت ساخت‌وساز بسیار پایین آن تاسف‌برانگیز بود. ساختمانی که هنوز به اتمام نرسیده بود، سنگ‌های آن کنده می‌شد و بتون‌های ساختمان پوک بود.

تا زمانی که چنین ساختمان‌هایی در کشور ما وجود دارد، باید انتظار کشته شدن هزاران نفر را در حوادث غیرمترقبه مانند زلزله داشته باشیم. اگر می‌خواهیم جلو این روند را بگیریم، باید رویکرد مدیریتی تغییر کرده و استانداردسازی در بنا‌ها را جدی بگیریم. امید است روزی برسد که حوادث طبیعی ملت ما را این‌چنین عزادار نکند.

*منبع:روزنامه آرمان،1396،8،27
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده: شهربانو جمعه

انتهای پیام /*

نظر شما