صاحب‌خبر - روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم نادر مازوجی، نوشت: اما وجه تمایز استعفای حریری با دیگر استعفاهای سیاسی این است که این سیاستمدار جوان لبنانی، شب قبل از استعفا راهی عربستان شد و از تلویزیون رسمی سعودی‌ها کناره‌گیری‌اش را اعلام کرد. بدتر اینکه او که در پی توافق با حزب‌الله و همپیمانانش در لبنان، به مقام نخست‌وزیری رسیده بود، بلافاصله در بیان علت استعفایش، انگشت اتهام را به سوی حزب‌الله و سپس ایران نشانه گرفت. اما اینکه چرا حریری از عربستان استعفایش را اعلام کرد، شاید بتوان آن را با توطئه‌ای مرتبط دانست که به گفته کارشناسان، دیر یا زود گریبان لبنان را خواهد گرفت؛ توطئه‌ای که حامی مالی آن عربستان و مجری‌اش رژیم صهیونیستی خواهد بود. وضوح در توطئه عربستان علیه لبنان و محور مقاومت تا آنجاست که گفته می‌شود حتی نزدیکان حریری از سفر ناگهانی او به ریاض یک شب قبل از استعفا، خبر نداشتند. حتی هنگام قرائت متن استعفا، می‌شد به‌راحتی نشانه‌های استرس و نگرانی را در چهره او دید و این استرس از منظر آگاهان سیاسی یعنی اینکه او به تمایل و تشخیص خود اقدام به کناره‌گیری نکرده و متن استعفا هم، دستنوشته‌ خود او نبود. اقدام عربستان در فراخواندن حریری که به نوعی گروگان‌‌گرفتن اوست، نشانه‌های توطئه و مداخله آشکار در لبنان را عیان ساخته است. این جمله حریری که «از بیم ترور شدنم استعفا می‌دهم» که غیرمستقیم به حزب‌الله اشاره دارد، چه مضمونی جز توطئه یک طرف خارجی می‌تواند داشته باشد؟ مگر در مدت نخست‌وزیری سعد حریری، رهبران حزب‌الله به‌ویژه شخص سید حسن نصرالله بارها از او و دولتش اعلام حمایت نکردند؟‌بنابراین ادعای ترورشدن چه معنایی دارد جز اینکه یک طرف غیرلبنانی این جمله را به او دیکته کرده باشد. پرواضح است که شکست عربستان در سوریه، یمن و عراق، فشار بر سعودی‌ها را تشدید کرده و آنها که زمانی خود را زعیم و رهبر معنوی کشورهای عربی می‌دانستند، اکنون نه فقط از خارج از مرزهای عربستان تهدید می‌شوند، که در داخل هم مدتهاست صدای اعتراضات مخالفان دیکتاتوری آل سعود به گوش می‌رسد. بنابراین، بی‌قراری و نگرانی سعودی‌ها امری کاملاً طبیعی است. این بی‌قراری را باید به شکست آنچه طرح «خاورمیانه بزرگ» خوانده می‌شود اضافه کرد که قرار بود با سرمایه عربستان و اجرای آمریکا و اسرائیل، منطقه خاورمیانه تجزیه شود و کشورهای آن به کلونی‌های کوچک تقسیم شوند اما محور مقاومت در منطقه این طرح را ناکام گذاشت. در چنین شرایطی، پرواضح است که عربستان و اربابانش آرام نمی‌نشینند و از هر راهی برای ضربه به محور مقاومت در منطقه،‌استفاده می‌کنند و در این مسیر،‌چه کشوری بهتر از لبنان که به دلیل شرایط سیاسی متزلزل آن، راحت‌تر از هر کشور دیگر منطقه، پتانسیل بحرانی شدن را دارد. اخیراً هم مدتی است که رهبران رژیم صهیونیستی هرازگاهی از احتمال حمله نظامی جدید به لبنان خبر می‌دهند و به صراحت گفته‌اند که مقاومت لبنان را مانع اجرای سیاست‌های خود در منطقه می‌دانند. شاید به همین دلیل است که فقط عربستان و اسرائیل از استعفای حریری استقبال کردند و صهیونیست‌‌ها بلافاصله پس از این استعفا بار دیگر از ضرورت حمله به لبنان سخن گفتند. واقعیت این است که چیدن تکه‌های این پازل در کنار هم و هماهنگی عربستان و رژیم صهیونیستی، حکایت از احتمال ایجاد بحران جدید در منطقه می‌دهد؛ بحرانی که در صورت آغاز، همه کشورهای منطقه را درگیر خواهد کرد. بی‌مناسبت نیست که رفت و آمد مقامات سعودی و صهیونیستی در ماه‌های اخیر افزایش یافته و رهبران تل‌آویو به صراحت اذعان کرده‌اند که همکاری آنها با سعودی‌‌ها مدت‌هاست آغاز شده است. این هماهنگی که با هدف بهبود وجهه عربستان و تقویت بنیه اسرائیل در حال انجام است، لبنان را طعمه مناسبی برای تحقق این هدف تشخیص داده است. از دیگر سو، نزدیک شدن انتخابات پارلمانی لبنان که احتمال پیروزی حزب‌الله در آن بنابر نظرسنجی‌‌ها بسیار بالاست، در کنار فروپاشی سیاست‌های عربستان در منطقه، برهمکاری و هماهنگی سعودی‌‌ها و صهیونیست‌‌ها افزوده است و در آنسوی مرز‌های خاورمیانه نیز آمریکا و کشورهای غربی تحرکاتی را برای تحریم حزب‌الله لبنان در شورای امنیت آغاز کرده‌اند. اما عربستان و اسرائیل و اربابان غربی آنها از این نکته غافل هستند که لبنان دیگر آن کشور ضعیف دهه 80 میلادی قرن گذشته نیست که در کمتر از 48 ساعت توسط اسرائیل اشغال شد. اکنون مقاومت لبنان با داشتن زرادخانه ای با بیش از 100 هزار موشک و دهها هزار نیروی زبده، به اذعان مقامات نظامی غربی و صهونیستی‌، از بسیاری از ارتش‌های منطقه قدرتمندتر است. بنابراین نه فقط توطئه مشترک سعودی ـ صهیونیستی در لبنان راه به جایی نخواهد برد بلکه به اعتقاد آگاهان سیاسی، خروج ناگهانی حریری از کشور که به نوعی فرار تلقی می‌‌شود، نه تنها شخص حریری بلکه دیگر رهبران «جریان 14 مارس» لبنان را نیز منزوی خواهد کرد و چه بسا این گروه سیاسی به سمت اضمحلال پیش برود. سعد حریری که آشکارا خود را به آغوش سعودی‌‌ها انداخت و ملت و هویت و غیرت و شرف لبنانی را فدای منافع شخصی کرد، در حقیقت دست به خودکشی سیاسی زد و چه بسا دیگر امکان بازگشت به لبنان را به دلیل ملاحظات سیاسی نداشته باشد اما آنچه مسلم است اینکه لبنان این مرحله را نیز با تکیه بر گزینه سه گانه «ملت ـ ارتش ـ مقاومت » مانند همه توطئه‌های گذشته با موفقیت‌ پشت سر خواهد گذاشت. *منبع:روزنامه اطلاعات،1396،8،16 **گروه اطلاع رسانی**1893**9131**انتشاردهنده: شهربانو جمعه انتهای پیام /* برچسب ها سياسي اطلاعات عربستان حريري∎​