مدير عامل انجمن يوزپلنگ ايراني از اجراي فاز سوم پويش يوز خبر داد که تا پايان سال‌جاري ادامه خواهد داشت و بر اساس آن شمار يوزهاي ايراني تعيين مي‌شود.

به گزارش ايسنا ، مرتضي اسلامي‌دهکردي در برنامه راديويي «گفت وگوي علمي» با موضوع حيات وحش و چالش‌ها با بيان اينکه گونه‌هاي گوشت خوار بزرگ جثه در پيشاني انقراض قرار دارند، اظهار داشت: اين وضعيت به اين دليل است که هر تغييري در زيست گاه پايين دست، انعکاس سريعي در گوشت خواران بزرگ جثه ايجاد مي‌کند. اين گوشت خواران در راس هرم قرار دارند و با توجه به اينکه از نظر تعداد کمتر از بقيه هستند، زودتر نيز به تغييرات واکنش نشان مي‌دهند. وي ادامه داد: اين وضعيت درباره دو گونه‌اي که منقرض شد يعني ببر مازندران و شير ايراني پيش آمده است و در حال حاضر نيز براي دو گونه ديگر يعني پلنگ و يوزپلنگ نيز چنين وضعيتي وجود دارد.

مدير ملي پروژه بين‌المللي حفاظت از يوزپلنگ آسيايي تلاش‌ها براي حفظ جانداران را در دنيا يکسان دانست و عنوان داشت: همه سعي مي‌کنند براي حفاظت چنين گونه‌هايي زيست گاه و منابع زيست را حفاظت کنند. کاري که سازمان محيط‌زيست در اين چند سال انجام مي‌دهد اين است که اين کار را با تمام محدوديت‌ها انجام دهد.

وي اضافه کرد: در حال حاضر چون تعداد دوربين‌هاي تله‌اي کم است مجبوريم آنها را جابجا کنيم .

دهکردي مدير عامل انجمن يوزپلنگ ايراني برآورد جمعيت يوزپلنگ‌ها را مشکل دانست و بيان داشت: با همکاري سازمان حفاظت محيط‌زيست و پروژه يوز، پايشي را انجام داديم که در آن مقطع تعداد 40 الي 70 عدد بود که در آن زمان از 20 يوز شناسايي به عمل آمد و برايشان شناسنامه تصويري ساخته شد.

دهکردي از اجراي فاز دوم پايش يوزپلنگ ايراني در دو سال گذشته گفت و عنوان داشت: اين فار پايش با مشکلات زيادي همراه بود و نتوانستيم تمام مناطق را پوشش دهيم و فاز سوم از سال 95 شروع شده است و تا پايان سال ادامه خواهد داشت و اينکه در پايان اين فاز به چه عددي مي‌رسيم را در انتهاي سال اعلام مي‌کنيم ولي نتايج اوليه کمي‌نگران کننده است. در محدوده‌هايي که قبلاً دوربين گذاري کرده ايم، وضعيت ماده‌ها نگران کننده شده است. در استان يزد تقريباً نزديک سه سال است که هيچ يوز ماده اي را نتوانستيم تصويربرداري کنيم و به نظر مي‌رسد تعداد يوز ايراني کمتر از پيش‌بيني‌هاي سابق است.

جوکار مدير ملي پروژه بين‌المللي حفاظت از يوزپلنگ آسيايي نيز در ادامه با اشاره به پروژه ملي يوز ايراني اظهار داشت: اين پروژه از سال 1380 با همکاري مشترک با سازمان حفاظت محيط زيست و برنامه توسعه ملل متحد شروع به کار کرد. در فاز اول به اين موضوع مي‌پرداخت که اطلاعات در مورد يوزپلنگ خيلي کم است و اگر در جايي يوزپلنگ قرار دارد، بايد يکسري اقدامات سريع در مورد آن انجام شود.

وي ادامه داد: تهيه اطلاعات اوليه در مورد يوز ايراني اولين کاري بود که در فاز نخست انجام شد. همچنين افزايش زيست گاه‌هاي يوز، تعيين زيست‌گاه‌هاي جديد و ارتقاي سطح آنها از ديگر اقداماتي بود که در اين فاز صورت گرفت.

مدير ملي پروژه بين‌المللي حفاظت از يوزپلنگ آسيايي اقدامات انجام شده در هفت سال نخست را بسيار موفق دانست و عنوان داشت: اگر اين اتفاق نيفتاده بود، احتمالاً معادن زيادي در اين مناطق زده شده بود و تغييراتي بزرگ ايجاد مي‌شد ولي اين پروژه باعث حذف آن برنامه‌ها شد و زيست گاه‌هايي که براي يوز شناسايي شده بود به خوبي تا به امروز حفاظت کرده است.