به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ؛ آزاد عمرانی در مصاحبه با رادیو اقتصاد ، برخورد عجولانه و غیرکارشناسی با موضوع تراریخته‌ها را غیرمنطقی دانست و افزود : تنها نباید فشار رسانه‌ای ذی‌نفعان را در نظر گرفت و در ورود این محصولات به طبیعت و سفره غذایی مردم عجله کرد بلکه باید در اسرع وقت زیرساخت‌های ارزیابی مخاطرات و انجام آزمون‌های سلامت و زیست محیطی این محصولات از سوی تمامی مراجع ذیربط فراهم شود.
وی همچنین با بیان اینکه واردات محصولات تراریخته به کشور یک دهه کتمان شده است، اظهار داشت : طبق اعلام دست اندرکاران سالانه 5 تا 5.5 میلیارد دلار محصول تراریخته وارد ایران می‌شود.
عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی گفت: در سالیان اخیر بدون اینکه مردم آگاه باشند این محصولات وارد سفره آنان شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه در این زمینه قانون باید سرلوحه کار باشد، افزود: یک معاهده بین المللی در این زمینه می‌گوید محصول تراریخته پس از تولید باید از جنبه‌های گوناگون مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد تا مخاطرات سلامتی و زیست محیطی این محصولات به حداقل ممکن کاهش یابد.
آزاد عمرانی بیان داشت: انجام کامل این آزمایشات 13 سال طول می‌کشد و نیاز به 130 میلیون دلار هزینه دارد.
وی با اشاره به اینکه بعد از سال 2013 اعتراضات بین المللی بسیاری از جوامع را نسبت به مخاطرات و مسائل پشت پرده محصولات تراریخته حساس کرد، افزود: از این زمان به بعد ارزیابی مخاطرات تراریخته‌ها بر روی محیط زیست و سلامت جوامع مورد توجه بیشتر ساکنان زمین قرار گرفت که به تبع در ایران نیز عده زیادی نسبت به این مسئله حساس شدند.
عضو انجمن ارگانیک ایران با بیان اینکه برغم تبلیغات بسیار زیاد، محصولات تراریخته با اقبال فراگیر و مستمری مواجه نشده است، اظهارداشت: تولیدات تراریخته در سراسر دنیا اغلب به 4 محصول ذرت، کلزا، سویا و پنبه محدود می‌شود.
وی گفت: در حال حاضر 4 کشور آمریکا، برزیل، کانادا و آرژانتین 90 درصد محصولات تراریخته دنیا را تولید می‌کنند.
عمرانی در ادامه از ممنوعیت کشت محصولات تراریخته در 38 کشور دنیا خبرداد و افزود: در بیشتر جوامع دنیا برچسب گذاری محصولات تراریخته امری ضروری و الزام آور است.
وی تصریح کرد: در سال 2015 سطح زیرکشت محصولات تراریخته در دنیا 1.8 میلیون هکتار کاهش یافت.
عضو انجمن ارگانیک ایران با بیان اینکه انتظار می‌رود این روند کاهش در سال 2016 تشدید شود، ادامه داد: به همین دلیل کمپانی‌های تبلیغ کننده تراریخته به دنبال جلب رضایت کشورهای جهان سوم به منظور جلوگیری از کاهش سطح زیر کشت این محصولات هستند.
وی تاکید کرد: تمامی آئین‌نامه‌های اجرایی و شیوه نامه‌های وزارتی مرتبط با تولید و واردات محصولات تراریخته باید از سوی یک هیئت کارشناسی خبره و بی طرف مورد بررسی قرار گیرد وبا معاهدات بین المللی و قانون ایمنی زیستی مطابقت داده شود.
عمرانی بیان داشت: برچسب گذاری محصولات تراریخته و آگاهی رسانی به مصرف کنندگان یکی از دلائل افت تقاضای این محصولات است زیرا مصرف کنندگان با وجود محصولات طبیعی تمایل چندانی به مصرف تراریخته‌ها ندارند.
وی اضافه کرد: محصولات تراریخته باید برچسب گذاری ملموس و مشخصی داشته باشند تا مردم خودشان بتوانند در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.
∎
وی همچنین با بیان اینکه واردات محصولات تراریخته به کشور یک دهه کتمان شده است، اظهار داشت : طبق اعلام دست اندرکاران سالانه 5 تا 5.5 میلیارد دلار محصول تراریخته وارد ایران می‌شود.
عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی گفت: در سالیان اخیر بدون اینکه مردم آگاه باشند این محصولات وارد سفره آنان شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه در این زمینه قانون باید سرلوحه کار باشد، افزود: یک معاهده بین المللی در این زمینه می‌گوید محصول تراریخته پس از تولید باید از جنبه‌های گوناگون مورد آزمایش و بررسی قرار گیرد تا مخاطرات سلامتی و زیست محیطی این محصولات به حداقل ممکن کاهش یابد.
آزاد عمرانی بیان داشت: انجام کامل این آزمایشات 13 سال طول می‌کشد و نیاز به 130 میلیون دلار هزینه دارد.
وی با اشاره به اینکه بعد از سال 2013 اعتراضات بین المللی بسیاری از جوامع را نسبت به مخاطرات و مسائل پشت پرده محصولات تراریخته حساس کرد، افزود: از این زمان به بعد ارزیابی مخاطرات تراریخته‌ها بر روی محیط زیست و سلامت جوامع مورد توجه بیشتر ساکنان زمین قرار گرفت که به تبع در ایران نیز عده زیادی نسبت به این مسئله حساس شدند.
عضو انجمن ارگانیک ایران با بیان اینکه برغم تبلیغات بسیار زیاد، محصولات تراریخته با اقبال فراگیر و مستمری مواجه نشده است، اظهارداشت: تولیدات تراریخته در سراسر دنیا اغلب به 4 محصول ذرت، کلزا، سویا و پنبه محدود می‌شود.
وی گفت: در حال حاضر 4 کشور آمریکا، برزیل، کانادا و آرژانتین 90 درصد محصولات تراریخته دنیا را تولید می‌کنند.
عمرانی در ادامه از ممنوعیت کشت محصولات تراریخته در 38 کشور دنیا خبرداد و افزود: در بیشتر جوامع دنیا برچسب گذاری محصولات تراریخته امری ضروری و الزام آور است.
وی تصریح کرد: در سال 2015 سطح زیرکشت محصولات تراریخته در دنیا 1.8 میلیون هکتار کاهش یافت.
عضو انجمن ارگانیک ایران با بیان اینکه انتظار می‌رود این روند کاهش در سال 2016 تشدید شود، ادامه داد: به همین دلیل کمپانی‌های تبلیغ کننده تراریخته به دنبال جلب رضایت کشورهای جهان سوم به منظور جلوگیری از کاهش سطح زیر کشت این محصولات هستند.
وی تاکید کرد: تمامی آئین‌نامه‌های اجرایی و شیوه نامه‌های وزارتی مرتبط با تولید و واردات محصولات تراریخته باید از سوی یک هیئت کارشناسی خبره و بی طرف مورد بررسی قرار گیرد وبا معاهدات بین المللی و قانون ایمنی زیستی مطابقت داده شود.
عمرانی بیان داشت: برچسب گذاری محصولات تراریخته و آگاهی رسانی به مصرف کنندگان یکی از دلائل افت تقاضای این محصولات است زیرا مصرف کنندگان با وجود محصولات طبیعی تمایل چندانی به مصرف تراریخته‌ها ندارند.
وی اضافه کرد: محصولات تراریخته باید برچسب گذاری ملموس و مشخصی داشته باشند تا مردم خودشان بتوانند در این زمینه تصمیم‌گیری کنند.