به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، شاید بتوان چهارم سپتامبر را روز تولد دوباره مل گیبسون نام نهاد. روزی که از سال آینده کارگردان «شجاع دل» باید به خاطرش کیک بخرد و شمع فوت کند. پس از دو فیلم «مصائب مسیح»، «آپوکالیپتو» و حواشی به وجود آمده برای آنها گیبسون دیگر در مقام کارگردان در هیچ پروژه ای حضور پیدا نکرده بود. از او خبرهایی مبنی بر رانندگی در هنگام مستی و فحاشی به یهودیان منتشر شد و این چهره برنده اسکار کاملا به حاشیه رانده شد. آن قدر که مجبور شد برای حضور در سینما به مشاوری کارگردانان چینی روی بیاورد و در پروژه های آسیایی شرکت کند.

سکوت اول

اما این اولین بار نبود که گیبسون به حاشیه رفته بود. سال 1995 بعد از اکران فیلم موفق «شجاع دل» مل گیبسون در مصاحبه با یکی از مجلات پر فروش آمریکایی بیل کلینتون، رئیس جمهور دموکرات وقت ایالات متحده را «یک نان به نرخ روز خور سطح پایین» نامید و از او با عنوان «مردی که کسی به او دستور می دهد چه کاری انجام دهد» یاد کرد. بعد از این مصاحبه تند علیه رئیس جمهور ایالات متحده گیبسون 9 سال هیچ فیلمی را کارگردانی نکرد. این موضوع وقتی عجیب می شود که بدانیم این کارگردان صاحب نام در سال 1995 برنده دو جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و برنده جایزه گولدن گلوب بهترین کارگردانی شده بود و احتمالا از گوشه و کنار هالیوود می توانسته سفارش های قابل توجهی بگیرد.

سکوت دوم

 اما گیبسون 9 سال بعد با قدرت بازگشت. با سرمایه کمپانی شخصیش، «آیکون پروداکشنز» فیلم «مصائب مسیح» را ساخت. قرار بود این فیلم توسط کمپانی فاکس قرن بیستم پخش شود اما این کمپانی به دلیل اعتراضات یهودیان به فیلم تصمیم به عدم انجام این کار گرفت. داو هیکیند سیاست مدار یهودی و دموکرات آمریکایی شرکت های دیگر فیلمسازی را هم تهدید کرد تا «مصائب مسیح» را پخش نکنند. یک کمیته روابط بین ادیان در آمریکا فیلم مل گیبسون را رنج آورترین اثر با محتوای ضد یهودی دانست که در ربع قرن اخیر دیده شده است.

اگر «مصائب مسیح» را دیده باشید احتمالا به خاطر دارید که قتل حضرت مسیح علیه السلام در این فیلم به توطئه یهودیان نسبت داده می شود. این روایت از داستان حضرت مسیح توسط شورای دوم واتیکان رد شده و گروه های مذهبی با اشاره به همین موضوع ساخته مل گیبسون را داستانی تخیلی از کتاب مقدس می دانستند و این را به عنوان یکی از دلایل جلوگیری از اکران فیلم مطرح می کردند. جالب این که در سالیان بعد هالیوودی ها فیلم های حضرت نوح و موسی را هم از نگاه خودشان ساختند و هر گونه صفتی را که مایل بودند به این پیامبران الهی نسبت دادند، اما اعتراضاتی در این حجم اصلا صورت نگرفت. شاید چون آن فیلم ها مضمون ضد یهودی نداشتند. جالب است بدانید که همه این اعتراضات قبل از اکران فیلم مل گیبسون صورت گرفت. سال 2005 دقیقا همان اتفاقی که امسال برای «هشت نفرت انگیز» کویینتین تارانتینو رخ داد برای مل گیبسون و «مصائب مسیح» هم اتفاق افتاد؛ ساخته مل گیبسون نامزد سه جایزه اسکار شد اما خود او هیچ سهمی از نامزدی ها نداشت. حتی با وجود این که با کنار گذاشته شدن نام مل گیبسون کارگردانان و نویسندگان سطح پایین تری توانستند نامزدی در اسکار را تجربه کنند.

اما این پایان حواشی زندگی کاری مل گیبسون در اوایل قرن جدید نبود. وقتی فیلم «فارنهایت 11/9» مایکل مور در سال 2004 و در دوره جورج بوش جمهوری خواه، اکران شد گیبسون آن را به شدت تحسین کرد و تصمیم گرفت تهیه کننده فیلم های بعدی مور شود. اما به ناگاه وقتی همه چیز در شرایط خوب خودش بود، کمپانی آیکون پروداکشنز حقوق فیلم های مایکل مور را با میراماکس برادران وینشتاین واگذار کرد. بعد ها مور گفت اری امانوئل مدیر برنامه هایش به وی گفته که چند سیاستمدار جمهوری خواه رده بالا با مل گیبسون تماس گرفته اند و گفته اند در صورت حمایت از فیلم های مایکل مور دیگر توقع دعوت به کاخ سفید را نداشته باشد.

بعد از این اتفاقات مایکل مور فقط توانست «آپوکالیپتو» را بسازد و دوباره هیچ فیلمی تا سال 2016 نساخت. حالا پس از یک دهه سکوت، ظاهرا دوباره مل گیبسون با حرف های تازه ای بازگشته. او از فیلمی که به نظر رویکرد ضد جنگ و انتقادی دارد در ونیز رونمایی کرده و از برنامه هایش برای ساخت «مصائب مسیح 2» خبر داده. فیلمی که قرار است به رستاخیز حضرت مسیح علیه السلام بپردازد.

تولد دوباره در ونیز

روز پنجم ونیز به خاطر تمام شدن این سکوت یک دهه ای، بدون شک روز مل گیبسون بود. فیلم جدید او «ستیغ اره ای» در بخش خارج از مسابقه جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت و با تحسین منتقدان مواجه شد. اندرو پالور به این فیلم 4 ستاره داده و در یادداشتش عنوان کرده که مل گیبسون نمی توانست فوق العاده تر از این به سینما بازگردد. «ستیغ اره ای» داستان پزشکی را روایت می کند که در بحبوحه جنگ جهانی دوم مجبور به اعزام می شود. اما تصمیم می گیرد هیچ اسلحه ای دست نگیرد و فقط با دانش پزشکی به نبرد اوکیناوا برود. جایی که موفق می شود به جای کشتن دشمن، به خاطر نجات جان بیش از 75 نفر از سوی رئیس جمهور ترومن مدال افتخار بگیرد. اندرو گارفیلد، وینس وان و سم ورثینگتون مهم ترین بازیگران این پروژه 55 میلیون دلاری هستند. پروژه ای که هیچ یک از کمپانی های بزرگ هالیوودی حاضر به سرمایه گذاری یا پخش آن نشده اند و 10 کمپانی به نسبت کوچک تر تهیه کنندگی این فیلم را بر عهده داشته اند. با این حساب فکر می کنید این فیلم یکی از مهم ترین فیلم های فصل جوایز پیش رو باشد؟! واقعا بعید است. تا کنون این نخستین فیلم تحسین شده جشنواره ونیز است که کسی از الان در مورد شانس اسکار بردنش صحبت نکرده. به هر حال تا موزیکال سازها و بلاک باستر سازها هستند، شاید به این راحتی ها نوبت به مل گیبسون نرسد.

گزارش: مهدی مافی

انتهای پیام/ج