منظر بصری و فرهنگی آثار تاریخی با حکاکی‌ها و ابراز نظر بازدیدکنندگان با وسایل مختلف از میخ و اسپری گرفته تا ماژیک و... خدشه‌دار می‌شود و از حس معنوی مکان و تجربه زیباشناختی دیگر بازدیدکنندگان می‌کاهد، همچنین در مواردی، ارزش علمی برخی اماکن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
امروزه این مساله چهره بسیاری بناهای تاریخی را زشت و نامناسب کرده و آسیب‌های جدی را متوجه آن ساخته است. از یک سو شاهد تخریب میراث باستانی هستیم و از دیگر سو نشان‌دهنده فرهنگ معاصر و جاری مردمان است که چگونه از یادمان‌های تاریخی کشورمان مراقبت و حفاظت می‌کنیم.
این در حالی است که فرهنگ‌سازی، کم‌هزینه‌ترین و کاربردی‌ترین راه در حفظ بناهای تاریخی از تخریب‌های انسانی است. این امر می تواند از طریق NGOها و ایجاد کمپین مقابله با یادگاری‌نویسی روی آثار تاریخی، یک موج فرهنگی برای حساس کردن جامعه به داشته‌های فرهنگی و هویتی ایجاد کند.
از این طریق نه‌تنها می‌توانیم فرهنگ جامعه را نسبت به حفظ میراث فرهنگی بالا ببریم، بلکه می‌توان شاهد توسعه پایدار گردشگری نیز بود.
به این معنا که اگر جامعه را ترغیب به بازدید از جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی می‌کنیم در کنار آن کار آموزش و ارتقای سطح آگاهی عمومی بر لزوم حفظ میراث فرهنگی را انجام دهیم.
دکتر اکبر پورفرج / باستان‌شناس