صاحب‌خبر - علی براتی گجوان- آنچه که یک متن در مواجهه با ذهن پیدا می کند، کوششی است برای پیدا کردن مفهوم بطنی متن. یعنی تلاش برای درک معنی خاص متنی که در مواجهه با ذهنیت ماست. متن ادبی نیز همین کارکرد دارد. ذهن در مواجهه با آن به دنبال معنی و مفهوم تلاش می کند و سعی در تصویر سازی دوباره آن دارد. این یعنی همذات پنداری با متن ادبی. داستان نیزکارکردی دوگانه دارد یکی در ذهنیت نویسنده و دیگری در ذهنیت مخاطب که نویسنده دوم اثر است . اگر بستر متن داستان چیدمانی منطقی و عقلانی داشته باشد، ذهنیت دوم حتی با سابقه قبلی برداشت های فردی از متن دوباره سازی می کند و می تواند در ورای متن مفهوم اثر را دریابد. اصلی ترین مقوله انتقال مفهوم هم ساده نویسی به همراه استفاده درست از عناصر ادبی و نشانه هاست. به زبان دیگر داستانی موفق است که در انتقال این داده ها بتواند رویکردی روایی و تصویری نه بیانی داشته باشد. بیان متن جز سرخوردگی نویسنده چیزی نیست و مخاطب نیز از پذیرش متن خودداری می کند. مدت ها بود با مجموعه ای خوش خوان و نثرساده برخورد نکرده بودم. جوان ها خیال می کنند برای نوشتن داستان حتما باید خیلی فکورانه جلوه کنند. داستان امروز باید با نثر ساده بتواند مفهوم کلی خود را بیان کند و با دادن نشانه ها بستر دومی فراهم کند برای اندیشیدن مخاطب نسبت به مفهوم داستان. مجموعه« تمام سهم من از بابا »مصداق بحث ماست. در اولین داستان زنی که پیرزنی را پیدا کرده ... با داستانی نا متعارف روبه رو هستیم. داستانی که مکانی خاص و زمانی خاص ندارد. اما حضورگاه وبیگاه نویسنده، کار را در حد یک داستان عامه پسند پایین می آورد.داستان فالگیر بده بستان خوبی با مخاطب ایجاد می کند در بستر توهم شخصیت زن و به چالش کشیدن فال و فالگیر ، اما از میانه اثر اصرار های زن فالگیر و واکنش برای پاسخگویی تلفن در خارج اتاق و ... داستان را از ابهام بیرون می آورد . زن اول نمایه ای از زن متوهم ایرانی را نشان می دهد که به جای حل مشکل خود از طریق منطقی به دنبال فال و فالگیر می رود و خود اولین قربانی این کار است. اما داستان دیگر اثر«من بابا نوئل نیستم» درفضای غیر شرقی اتفاق می افتد با آدم هایی از جنس غیر شرقی. باید قبول کرد به علت عدم آشنایی با این فضا نویسنده فقط یک ناظر است و چیز جدیدی برای خلق موقعیت از خود نشان نمی دهد. چرا نویسندگان جوان ما به سوی اینگونه داستان ها که هیچ تجربه اساسی در آن ندارند می روند شاید به خاطر موقعیت های خاصی است که نمی توانند در بستر داستان ایرانی آن را ارائه کنند اما داستان مقرنس های خاکی ... شادی تنها اثر متفاوت در این مجموعه است با آن که موضوع و نگاه متفاوتی ندارد اما طرح آن خوب بوده است و بده بستان بین دو شخصیت عالی است.داستان «تمام سهم من از بابا » شاید بهترین داستان موقعیت پرداز این مجموعه باشد که تمامی اتفاقات آن در یک ماشین و با تکیه بر دیالوگ شکل می گیرد و موقعیت های خوبی را ایجاد می کند. اما مفهوم های کلی مجموعه از خیانت و توهم تنها موضوعاتی است که نویسنده به طرف آن ها کشیده شده است و آنها را پرداخت کرده است . مجموعه تمام سهم من از بابا مجموعه ای خواندنی است که تنها به راحتی – به جز داستان اول آن- می توانید با آن ارتباط برقرار کنید و با نثری ساده به درون مفاهیم آن قدم بگذارید.∎​