به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، طبق آمار و ارقام مرکز پژوهش ‌های مجلس درباره عملکرد هدفمندی یارانه‌، اجرای این قانون طی بازه زمانی 28 آذرماه 1389 تا 31 آذرماه 1394 منجر به تحمیل هزینه ‌ای بالغ بر 236 هزار میلیارد تومان در کشور شده است.

اما با این وجود این در حالی است که با وجود این هزینه قابل توجه، پرداخت نقدی یارانه به مردم آثار و نتابج مطلوبی به‌ دنبال نداشته است.

مشکلات ایجاد شده در اجرای هدفمندسازی یارانه ها و توجه به هزینه کرد اقتصادی که به پشتوانه این طرح عملی می شود به سختی پاسخگوی نیازهای واقعی دریافت کنندگان و حتی منجر به ضعف بنیه اقتصادی دولت شده است!

اما با توجه به نتیجه ای که با پرداخت اولین یارانه به مردم در بازار و افزایش نجومی نرخ ها روی داد، در نهایت تبعات اجتماعی و سیاسی حذف یارانه ها به مراتب شدیدتر و لرزنده تر از شب عظمای دولت خواهد بود.

البته شاید با این وجود بهتر بود که از ابتدای سرکار آمدن دولت یارانه تمام مردم حذف می شد تا اینکه هر چند وقت یکبار و در بازه زمانی مختلف مردم را زیر منگنه قرار داده و یارانه تعدادی از آنها را حذف کرد.

ظرفیت و جیب دولت برای پرداخت یارانه خالی شده است چرا که خزانه ملی با فیش های حقوقی نجومی بگیران دولتی دیگر سرمایه ای حمایتی ندارد و بنابراین بهترین کار حذف یارانه نیازمندان برای جبران کسری بودجه دولتی است.

البته جایگزین کردن طرح های مناسب تر و کارشناسی تر می توانست به دولت در حمایت از مردم کمک کند و در مقابل هیچگونه تناقضی هم در بین دریافتی و پرداختی دولت به مردم ایجاد نکند، هر چند کارگزاران دولتی هرگز به فکر مردم نبوده و برای حمایت از آنها از کمترین طرح ها و ممیزی ترین برنامه استفاده می کنند.

دولتمردان بارها در سخنان خود از حذف حقیقی و درست یارانه بگیران سخن به میان آورده اند، در حالی که در این میان ملاک حذف را تنها براساس دارای ملک و خودروی اشخاص تعیین می کنند و این یعنی اوج بی خردی در انتخاب و گزینش.

با گسترش بیکاری که در سه سال عمر دولت و یک سال تولد برجام در کشور روی داد، شاید بهترین اقدام انتخاب تمام مردم برای دریافت مجدد یارانه باشد، چرا که موج وسیعی از بیکاری، تورم، رکود و گرانی به وقوع پیوسته است.

اولین جرقه دولت در حوزه رونق اقتصادی می تواند بازتاب خوبی به دنبال داشته باشد و حتی مردم را از دریافت یارانه 45 هزار تومانی هم بی نیاز کند.

دولت می تواند رد مقابل پول ناچیزی که به مردم می دهد درخواست کار و مهارت داشته باشد و با این حساب چرخه اقتصادی را به حرکت درآورده و نیز اقتصاد مقاومتی را در تمام ابعاد حتی با نرخ کم گسترش دهد.

دولت می تواند با وارد کردن شوک به بدنه اقتصاد کشور رکود را تبدیل به رونق اقتصادی کند و انقلاب صنعیت را کلید زند.

در حال حاضر دغدغه اصلی‌ ای که وجود دارد، بحث اول به یارانه‌ ها برمی‌ گردد و دوم دغدغه اشتغال مردم همراه با واریز نقدی یارانه است که دولت یازدهم در دو سال باقی مانده از عمر خود برای این دو مساله باید تدبیری اساسی بیندیشد.

و حال باید منتظر برنامه و همت دولتمردان در این حوزه برای نجات اقتصاد بیمار و در حال غرق شدن کشور و ایده های شکل گرفته در این حوزه بود.

انتهای پیام/م