برخورد فيزيكي يكي از نمايندگان مجلس با خبرنگار پارلماني روزنامه ايران موجب برانگيختن اعتراضات فراواني شد. نماينده مذكور در جريان فعاليت انتخاباتي هم اظهاراتي را مطرح كرده بود كه جنجالي شد و حتي اين احتمال وجود داشت كه منجر به اعتراض به اعتبارنامه‌اش در مجلس شود. در آن زمان به ملاحظاتي هيچ اعتراضي به اعتبارنامه‌اش نشد و وي كارش را به عنوان نماينده مجلس ادامه داد اما اقدام تازه همان نماينده مجلس آنقدر زشت و دور از شان نمايندگي است كه نبايد از كنار آن گذشت و اقدامي انجام نداد. خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در واقع ديدبانان جامعه و نمايندگان افكار عمومي هستند و در مواجهه با مسوولان وظيفه دارند كه بپرسند و پيگير امور باشند و انتظار مي‌رود كه به آنان پاسخ بدهند و حرمت آنان حفظ شود. تعرض فيزيكي به يك خبرنگار آن هم از سوي يك نماينده مجلس را با هيچ منطقي نمي‌توان توجيه كرد و بنابراين نمايندگان مجلس و جامعه خبري و رسانه‌اي نبايد از كنار اين ماجرا به آساني بگذرند. نمايندگان مجلس براي دفاع از شان نمايندگي بايد كاري بكنند؛ به خصوص نمايندگاني كه سابقه كار مطبوعاتي دارند يا الان هم صاحب رسانه و روزنامه هستند. نخستين اقدامي كه بايد صورت بگيرد محكوم كردن اين رفتار نماينده مذكور از سوي ديگر نمايندگاني است كه مخالف اين كارند. فراكسيون‌هاي مختلف و نمايندگان سرشناس و بانفوذ مجلس با اعلام نظر در اين باره بايد وي را وادار به عذرخواهي رسمي و علني كنند و اجازه ندهند كه زشتي اين روش برخورد كمرنگ شود. در تكميل اين مواجهه تاديبي بايد هيات نظارت بر رفتار نمايندگان هم وارد ماجرا شود و فلسفه تشكيل اين هيات را عملياتي كند. قرار بود اين هيات به موضوعاتي رسيدگي كند كه تخلف نمايندگان از وظيفه نمايندگي آنان است يا اموري كه از نماينده مجلس سر مي‌زند و در شان نمايندگي مجلس نيست. برخلاف نظر كساني كه اختلاف نظر سياسي خودشان با نماينده‌اي خاص را به اين هيات ارجاع مي‌دهند، الان زمان ورود «هيات نظارت» به اين ماجرا و دفاع از شان نمايندگي و نمايندگان مجلس است.