کیلوها و وزنه‌هایی که معیار سنجش موفقیت‌ها و ناکامی‌های ورزش ایران در ادوار المپیک‌هاست و می‌تواند سبب براندازی یا ضامن بقای مسئولان ورزش در یک دوره ورزش ایران باشد.
حسن تفتیان خارج از تشک کشتی و تخته وزنه برداری برای نخستین بار نگاه‌ها را به پیست دوومیدانی دوخت. پسر اهل تربت حیدریه با تمرین روی پیست شهر که ناچار بود خودش آماده‌اش کند، به المپیک رسید و میان نام‌آوران این ورزش دوید.
صاعقه تفتیان و برق شمشیر مجتبی عابدینی، اتفاقات نو در ورزش ایران است. ورزشکارانی که بیدار باش تا پاسی از شب یا بیدار ماندن تا 4 و نیم صبح را برایمان به ارمغان بیاورند، می‌توانند موفقیت‌هایی فراتر از دو و شمشیربازی در ریو داشته باشند.
حسن تفتیان دونده دوی 100 متر المپیک در گفت‌وگو با جام‌جم از هیجان و احساس همان 4 و نیم صبح به وقت تهران می‌گوید که ما برای نخستین بار به‌واسطه حضور او در رویدادی به بزرگی دوهای سرعت المپیک بیدار ماندیم تا رقابت او را با بزرگان دوومیدانی تماشا کنیم.
دوست داریم حسن تفتیان برای ما از احساسی که در آن لحظات سراسر وجودش را فرا گرفته بود، حرف بزند.
من در میان یک واقعیت بزرگ قرار گرفته بودم. چشمانم همه جا کار می‌کرد. مردم روی سکوها نشسته بودند و منتظر یک رقابت حساس در دوهای سرعت المپیک. این حس را نخستین بار بود تجربه می‌کردم و شبیه هیچ‌کدام از اتفاقاتی که در مسابقه‌های قبلی برایم افتاد، نبود. نمی‌توانستم از میان آن همه دونده یکی را پیدا کنم که انگیزه رسیدن به خط پایان به عنوان نفر اول را نداشته باشد و این تفاوت بزرگ المپیک با رقابت‌های دیگر است.
قهرمانان بزرگ المپیک با همین انگیزه‌ای که گفتی می‌آیند.
ببینید اصلا نمی‌توانید میان قهرمانان پرآوازه و ورزشکاران تازه کار تفاوتی احساس کنید. همه برای موفقیت تلاش می‌کنند. مایکل فلپس در شنا می‌آید و مدال می‌گیرد و یوسین بولت در دوومیدانی. همه می‌دانند وقتی این دو نفر رقابت می‌کنند ممکن است بختی نداشته باشند، اما کسی از پیش باخته نیست. با روحیه روی خط شروع می‌ایستند و برای عبور از خط پایان تلاش می‌کنند.
در میان این همه تلاش دیگران خودت چه کردی و آیا از خودت راضی هستی؟
تلاش کردم. از مدت‌ها قبل وقتی سهمیه المپیک گرفتم تمرین کردم و مسابقه دادم. دو ماه در مجارستان بودم و در مسابقه‌های مختلف دویدم تا نگویند حسن تفتیان برای المپیک کم گذاشت.
کمپ مجارستان چطور بود؟
من در کمپ مجارستان بودم و چند دوره مسابقه را در تورهای اروپا ازجمله اسپانیا سپری کردم. شرایط اردوها در حد توان فدراسیون دوومیدانی خوب بود. در مسابقه‌های اروپا برای نخستین بار یک ایرانی را می‌دیدند که در دوی 100 متر شرکت کرده است و برای ورزشکاران کشورهای دیگر حضور من قابل توجه بود. در یکی از مسابقه‌ها آسافا پاول، یکی از رکوردداران سابق دنیا به من گفت تکنیک خوبی دارم، اما از رنگ پوستم تعجب کرد. برای او جالب بود یک سفیدپوست رکورد نزدیک به 10 ثانیه در دوی 100 متر دارد.
تفتیان با 23 سال سن خیلی جا دارد. برنامه آینده ات چیست؟
فرصت برای المپیک 2020 مناسب است، اما بخشی از آن را من می‌توانم در تمرینات مدیریت کنم بخش‌های دیگر از عهده من خارج است. ما باید نگاهمان را به دوومیدانی تغییر دهیم. در دوهای سرعت صحبت از صدم ثانیه‌هاست که برای کم کردن آن به ماه‌ها و سال‌ها تلاش با امکانات مناسب نیاز است. برای نخستین بار به نیمه‌نهایی المپیک رسیدم و می‌توانم آن را با راهیابی به فینال تغییر دهم. این نکته‌ای است که در ذهن من است و برای رسیدن به آن چهار سال زمان دارم.
ویژگی بزرگ بولت
حسن تفتیان می‌گوید: یوسین بولت دونده جاماییکایی بی‌نظیر است. او سوپر استار و شومنی است که تماشاگران را به وجد می‌آورد. تفتیان ادامه می‌دهد: بولت فکر برنده دارد و همه باور کرده‌اند او زودتر از بقیه می‌تواند از خط پایان بگذرد. تمامی ورزشکاران حتی جاستین گاتلین برای دوم شدن می‌دوند و این بزرگ‌ترین ویژگی‌ای است که یک ورزشکار در حد بولت می‌تواند داشته باشد.
محمد رضاپور - ورزش