1359: کابينه رجايي به مجلس
معرفي شد
پس از انتخاب ابوالحسن بني‌صدر به عنوان اولين رئيس جمهوري اسلامي ايران و اختلاف وي با مجلس بر سر انتخاب نخست‌وزير، در نهايت محمد‌علي رجايي با کسب 153 راي موافق از مجلس در 20 مرداد 1359نخست‌وزير شد و در تاريخ نهم شهريور همانسال کابينه خود را به مجلس معرفي کرد. وزيران معرفي شده توسط شهيد رجايي عبارت بود از: شهيد محمدجواد باهنر وزير آموزش‌و‌پرورش، شهيد محمود قندي وزير پست و تلگراف و تلفن (از شهداي حزب جمهوري اسلامي)، دکتر حسين نمازي وزير امور اقتصاد و دارايي، مهندس ميرحسين موسوي وزير امور خارجه، حسين کاظم‌پور اردبيلي وزير بازرگاني، دکتر‌هادي منافي وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، محمدسلامتي وزير کشاورزي،شهيد سرلشکر جواد فکوري وزير دفاع، شهيد موسي کلانتري وزير راه و ترابري، مهندس محمدرضا نعمت‌زاده وزير صنعت، معدن و تجارت، دکتر حسن عارفي وزير بهداشت، عباس دوزدوزاني وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، محمدرضا مهدوي کني وزير کشور، محمدشهاب گنابادي وزير مسکن و شهرسازي، شهيد محمّدجواد تندگويان وزير نفت و حسن عباسپور تهراني‌فرد وزير نيرو .
نهم شهريور 1386 علي‌اکبر محتشمي‌پور عضو شوراي مرکزي مجمع روحانيون مبارز گفت: با وجود نيروهاي خوشفکر در حوزه‌هاي علميه تفکر انجمن حجتيه و فرقه‌هاي مختلف رايج شده است. وي در دومين اردوي فرهنگي، دانشجويي «طريق جاويد» با بيان مطلب فوق افزود: متاسفانه وجود فرقه‌هاي مختلف در حوزه‌هاي علميه موجب ايجاد فاصله بين مردم و حوزه مي‌شود. محتشمي‌پور درباره قوت گرفتن تفکر مقدس‌مآبي و جريان خزنده حجتيه در حوزه‌ها ابراز نگراني کرد و گفت: بعد از امام(ره) نيز در حوزه‌ها تفکر فقه پويا و سنتي وجود دارد اما اگر به جريان‌هايي که در حال قوت گرفتن در حوزه‌ها هستند توجه نشود، نظام مسلط حوزه‌ها از آنها خواهد بود. وي يکي از دغدغه‌هاي امام(ره) را احتمال فاصله گرفتن جامعه از علما و حوزه عنوان کرد و گفت: يکي از کارهاي منحصر به فرد ايشان اين بود که جرياني را که سال‌هاي سال توسط استعمار براي جدايي روحانيت از دانشگاه‌ها و دانشگاهيان ايجاد شده بود از دست آنها گرفت و فضاي جامعه را به سوي انديشه پيش برد و رفته رفته دانشگاهيان با حوزه ارتباط گرفتند. محتشمي‌پور افزود: بر اساس تلاش‌هاي امام(ره) کار به جايي رسيد که بعد از انقلاب طرح وحدت حوزه و دانشگاه پيش آمد و يخ‌هايي که در طول تاريخ توسط دشمنان و استعمار ايجاد شده بود آب شد. وي ادامه داد: امام(ره) بعد از انقلاب نيز بار ديگر براي جلوگيري از اين که بين اين دو مرکز ديواري کشيده شود، دغدغه داشت و در واقع دليل موافقت امام(ره) در جدايي مجمع روحانيون مبارز از جامعه روحانيت مبارز نيز همين بود. وي ابراز عقيده کرد: اگر قرار بود روحانيت در جامعه روحانيت مبارز که گرايش به بازار و پيرمردها دارد خلاصه شود، جوانان فکر مي‌کردند اسلام يعني چيزي که آقايان مي‌فرمايند.
∎