به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، خودکشی به‌خصوص در ملأعام به‌شدت رو به افزایش است که دلایل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بسیاری را می‌توان برای بروز چنین رفتاری برشمرد اما در کنار بسترهای افزایش این رفتار تلخ و دردناک نباید از زمینه‌های ترغیب به خودکشی در شبکه‌های اجتماعی مجازی، فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی غافل شد. بحث نظارت بر رعایت قوانین در تولید محتوای این رسانه‌ها می‌تواند در کاهش این رفتارها مثمرثمر باشد. چندی پیش بود که مدیر شبکه سوم سیما و کارگردان سریال «پنج کیلومتر تا بهشت» که رمضان 1390از شبکه سه سیما پخش شد به دادسرای جنایی احضار شده بودند. مقام قضائی اتهام این دو را «تسبیب در مرگ شبه‌عمدی محمدمهدی کوهی به نحو مشارکت» اعلام کرده و در توجیه این مطلب گفته بود از محتوای سریال و عدم اخطار از سوی سازمان صداوسیما برای ممنوعیت تماشای آن برای اطفال، دستور احضار مدیر شبکه سوم، کارگردان و تهیه‌کننده سریال و... صادر شد. نباید فراموش کرد که تنها مشکل عدم نظارت بر محتوای فیلم‌ها و سریال‌ها نیست و شبکه‌های اجتماعی مجازی نیز در افزایش رفتارهای ناهنجاری چون اقدام به خودکشی نقش بسزایی دارند. البته در قوانین تنها موردی که در آن نامی از خودکشی به میان آمده، ماده 16قانون مجازات جرایم رایانه‌ای است، برای کسی که «به‌منظور ارتکاب جرایم و انحرافات جنسی یا سایر جرایم یا خودکشی یا استعمال مواد روانگردان اشخاص زیر 18سال تمام را آموزش داده یا تبلیغ یا تحریک یا تهدید یا تشویق یا دعوت کرده یا فریب دهد یا طریق ارتکاب یا استعمال آنها را تسهیل نماید یا آموزش دهد»، همچنین در این راستا اگر فردی از طریق سیستم رایانه‌ای یا مخابراتی عمل و اقدام کند، حبس از 91روز تا یک‌سال یا جزای نقدی از 2میلیون و 500هزار تا 10میلیون ریال یا هر دو مجازات پیش‌بینی شده است.
در این بین قرارهای تلگرامی برای خودکشی را نیز باید مدنظر داشت که خود عامل تشویق به خودکشی میان افراد بوده، هرچند طبق قانون معاونت و تشویق به خودکشی به عنوان یک جرم منتفی است، زیرا «خودکشی» در نظام حقوقی ما جرم نیست، لذا معاونت در آن هم معنی ندارد. برای بررسی نقش رسانه‌های مکتوب، مجازی و رسانه ملی و شبکه‌های اجتماعی مجازی در افزایش آمار خودکشی و راهکار قانونی برای برخورد با متخلفان در این زمینه با حقوقدانان به گفت‌و‌گو نشسته‌ایم.
عبدالصمد خرمشاهی، وکیل دادگستری در پاسخ به این سوال که در گذشته انتشار اخبار خودکشی محدود و از سوی اورژانس ممنوع شده بود، به همین دلیل خبری از اخبار خودکشی به شکلی که اکنون شاهد هستیم، نبود آیا انتشار اخبار خودکشی‌ها خلاف قانون است یا انتشار اخبار خودکشی‌ها بین رسانه‌ها نوعی ترغیب به خودکشی محسوب می‌شود یا خیر؟ توضیح می‌دهد: در مورد این‌که رسانه‌ها به چه میزان می‌توانند نفیا یا افراطا در مسائلی از قبیل خودکشی نقش داشته باشند، آمار دقیقی در دسترس نیست. اما در رابطه با موضوع انتشار اخبار مربوط به خودکشی از دیدگاه صاحب‌نظران این موضوع به دو گروه تقسیم می‌شود؛ گروه نخست عده‌ای هستندکه با نگاه بدبینانه به این موضوع می‌نگرند و مخالف انتشار این اخبار از سوی پزشک قانونی و رسانه‌ها هستند. آنها معتقدند انتشار اخبار خودکشی در رسانه‌ها عاملی محرک و ترغیب‌کننده برای جوانان و نوجوانان محسوب می‌شود.
انتشار اخبار تاثیری در افزایش خودکشی ندارد
وی ادامه می‌دهد: اما گروه دیگر افرادی هستند که به صورت خوشبینانه به این موضوع نگاه می‌کنند و معتقدند انتشار اخبار خودکشی در رسانه تأثیر چندانی به افزایش خودکشی در جامعه ندارد و اذعان می‌کنند موضوع خودکشی را در جای دیگری باید جست‌وجو کرد، زیرا فردی که استعداد خودکشی را ندارد، درحال گذراندن زندگی مطلوبی است و از آسیب اجتماعی و روحی محفوظ مانده باشد، قطعا با انتشار چنین اخباری دست به خودکشی نمی‌زند. معمولا کسانی اقدام به خودکشی می‌کنند که امید به زندگی ندارند و شرایط بحرانی را سپری می‌کنند. همچنین این موضوع از نظر روانشناسی نیز قابل‌تامل است، زیرا بنده معتقدم چنین مسائلی در رسانه‌ها بازتاب چندانی ندارد و آنچنان نمی‌تواند افراد را تحت‌الشعاع خودکشی قرار دهد، معمولا کسانی که قصد خودکشی دارند عامل دیگری را باید در آنها جست‌وجو کرد. این وکیل دادگستری ادامه می‌دهد: قانون مطبوعات حدود رسانه‌ها را مشخص کرده با فرض این‌که رسانه‌ها به ترغیب و تشویق افراد به خودکشی می‌پردازند، بنابراین مجرمان درجه دوم تلقی می‌شوند. ضمن این‌که بنده معتقدم رسانه‌ها به صورت مثبت در این عرصه فعالیت کنند و در پیشگیری از وقوع جرم موثر واقع شوند.
صداوسیما باید برای صدور پروانه نمایش دقت‌نظر بیشتری داشته باشد
این وکیل دادگستری در ادامه به فیلم‌ها و سریال‌هایی که به موضوع مرگ و خودکشی می‌پردازند، پرداخته و توضیح می‌دهد: طبیعتا زمانی که صداوسیما مجوز پخش فیلمی را صادر می‌کند، ضوابطی را نیز وضع می‌کند که این ضوابط باید رعایت شود. با وجود این ضوابط شاهد هستیم بسیاری از فیلم‌هایی که درحال پخش هستند، ارتکاب به جرم را تبلیغ می‌کنند، شاید همه این موضوعات به قصد ایجاد هیجان در مخاطب باشد. متاسفانه این نوع سریال‌ها، آموزشی برای ارتکاب به جرم و تبلیغ قانون‌شکنی محسوب می‌شوند، برای مثال راه‌های خودکشی، سرقت، آدم‌ربایی و... را آموزش می‌دهند. وی در ادامه با بیان این مطلب که «این قواعد باید هنگام صدور مجوز نمایش لحاظ شود» می‌افزاید: متاسفانه به نظر می‌رسد این موارد، مورد توجه چندانی قرار نمی‌گیرد. همچنین نباید از صلاحیت افرادی که به تأیید و بررسی این فیلم و سریال‌ها می‌پردازند، غافل شویم، زیرا چنین سریال‌هایی نیازمند بررسی‌های حقوقی، روانشناسی و جامعه‌شناسی هستند. خرمشاهی ادامه می‌دهد: نباید از یاد برد بسیاری از سریال‌هایی که پخش می‌شود باعث خدشه‌دار شدن روحیه افراد شده و می‌تواند یکی از علل افسردگی افراد در جامعه شود. بنابراین چنین سریال‌هایی نیازمند کارشناسی‌های قبلی هستند و همان‌طور که بیان کردم باید مورد تأیید کارشناسان و روانشناسان قرار بگیرد، سپس اقدام به پخش کنند، زیرا رسانه‌ها، صداوسیما و سینما می‌توانند نقش بسزایی در آموزش همگانی داشته باشند و در افزایش یا کاهش جرایم موثر واقع شوند.
تاثیر منفی انتشار تصاویر خودکشی در شبکه‌های مجازی
این وکیل دادگستری با بیان این‌که فضای مجازی علاوه بر صداوسیما نقش موثری در کاهش یا افزایش وقوع چنین جرایمی دارد، می‌گوید: همچنین نباید فضای مجازی را از یاد برد که در این روند تاثیرگذاری مضاعفی دارد، زیرا بسیار پیش آمده فیلم و عکس‌هایی از خودکشی در فضای مجازی منتشرشده و خودکشی‌های مشابه فراوانی صورت گرفته است که می‌تواند یکی از مهم‌ترین عوامل ترغیب‌کننده جوانان به سمت خودکشی باشد. خرمشاهی ادامه می‌دهد: وقتی جرمی رخ می‌دهد مجموعه علل و عواملی باعث وقوع چنین حادثه‌ای می‌شود. یکی از عواملی که می‌تواند در ارتکاب جرم تاثیرگذار باشد، مسائلی است که در فیلم‌ها و سریال‌ها به صورت تخیلی نشان داده می‌شود. بنابراین شکی نیست این موارد نیز مانند حجاب مورد توجه صداوسیما قرار بگیرند و ساختار کلی و تفکر حاکم بر فیلم مورد بررسی قرار گیرد.
فرهنگ‌سازی در اولویت قرار دارد
بسیاری از فیلم‌ها به ظاهر دارای ایراد و مشکلی نیستند ولی ماهیتی متفاوت از آنچه نشان می‌دهند دارند و تأثیر خود را روی اذهان به‌خصوص جوانان می‌گذارند که در این مورد فرهنگ‌سازی امری بسیار مهم است و در آخر باید بگویم رسانه‌ها اعم از دیداری، شنیداری و گفتاری هم می‌توانند نقش مثبت و سازنده و هم مخرب و تخریب‌گر داشته باشند، به همین جهت باید ناظرانی که بر این مسائل نظارت دارند، تحت‌آموزش قرار گیرند تا بدانند هر فیلم و سریالی برای چه گروه سنی مناسب است و این تفاوت را از یکدیگر تمیز دهند تا بتوانند از اثرات تخریب‌گر این فیلم‌ها یا سریال‌ها بکاهند. در نتیجه بسیاری از این فیلم‌ها و سریال‌ها در وقوع حوادث نقش بسزایی دارند، به همین جهت نباید نقش رسانه‌ها را نادیده گرفت و از اهمیت آنها کاست. وی به قانون‌نویسی در کشور اشاره کرده و می‌افزاید: زیرا نمی‌شود به قوانین اکتفا کرد. ما قانون‌های بسیاری وضع کرده‌ایم که مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و در این مقوله با فرهنگ‌سازی پاسخ بهتری دریافت خواهیم کرد.
نادیده گرفتن نقش قوانین در کاهش خودکشی
«هرچند این‌روزها موضوع خودکشی بیشتر در بخش روانشناسی مورد بررسی قرار می‌گیرد، همین امر سبب شده قوانینی که می‌توانند با حذف بسترهای خودکشی باعث کاهش تمایل به خودکشی در جامعه شوند، نادیده گرفته شوند. برای نمونه ما قوانین مختلفی برای کارکرد صحیح رسانه‌ها داریم اعم از رسانه‌های صوتی و غیرصوتی تا در راستای گسترش فرهنگ و حقوق شهروندی تلاش کنند. با توجه به دیالوگ سریال‌های ایرانی که دایما درحال پرخاش هستند، شخصیت‌های اصلی داستان‌ها یا روان‌پریش یا درگیر نقشه‌کشی برای امور خلاف هستند. بنابراین نبود نظارت درست بر روند ساخت سریال‌ها و فیلم و نبود نگاه حقوقی برای تلاش در جهت پیشگیری از وقوع جرم همچون معضلاتی مانند آموزش ناهنجاری‌ها توسط رسانه ملی ادامه دارد».عبدالله سمامی، حقوقدان و وکیل دادگستری در نقد انتشار آمار خودکشی در رسانه‌ها می‌گوید: اصولا ارایه و انتشار آمار جرایم و به‌طور کلی ناهنجاری‌های جامعه چنانچه با نگاه کارشناسی‌شده مورد آسیب‌شناسی قرار گیرد مثمرثمر واقع می‌شود. انتشار این قبیل آمار‌ها که درواقع به نوعی واکاوی مشکلات زیر پوست جامعه است، ترغیب به خودکشی تلقی نمی‌شود. همچنین با توجه به این‌که خودکشی جرم محسوب نمی‌شود، ترغیب به آن هم جرم محسوب نمی‌شود، چراکه مطابق قاعده قانونی‌بودن جرایم و مجازات‌ها باید حتما موضوعات مبنای قانونی داشته باشند تا برای آن مجازات تعیین شود و با توجه به این‌که در این زمینه قانونی وجود ندارد، همچنان مجازاتی برای این‌گونه موارد تعیین نشده است.
انتشار اخبار خودکشی محدود شود
این وکیل دادگستری در نظری متفاوت در نقد موضوع خودکشی معتقد است باید به این موضوع نگاهی متفاوت داشت، زیرا با نگاهی در باب انتشار اخبار خودکشی‌ها باید نقش رسانه را درراستای روشنگری دید که تبیین‌کننده اتفاقات موجود در جامعه است و با ارایه این اخبار نه قصد تبلیغ واژه خودکشی وجود دارد و توجیه آن بلکه نگاه فقط برای اطلاع‌رسانی است. وی در ادامه توضیح می‌دهد: از سویی دیگر با نگاهی به اخبار منتشر شده متوجه می‌شویم اخباری که دارای بعد مثبت بوده به نفع اجتماع هستند و نقش موثری هم در کاهش جرایم دارند و اخبار منفی موجبات تکدرخاطر مردم شده و به نوعی آشنایی درخصوص واژگانی همچون خودکشی و راه‌هایی که انجام این عمل را افزایش می‌دهند باید محدود شوند.سمامی در ادامه تأکید می‌کند: به عقیده بنده به دور از نگاه متجدد دسته نخست، با توجه به این‌که بسترهای اولیه هنجارها و نابهنجاری اجتماعی در کشور و ایجاد فرهنگ در این زمینه به‌صورت کامل صورت نگرفته، اگر قایل به انتشار هر گونه اخبار در این زمینه‌ها باشیم به نوعی پرده‌برداری از حرمت و ترس و نگرانی مردم در این زمینه خواهد بود.
تأثیر شبکه‌های اجتماعی در خودکشی
این حقوقدان با انتقاد از افزایش تصاویر خودکشی در شبکه‌های اجتماعی مجازی چون تلگرام و اینستاگرام می‌گوید: دسترسی گسترده آحاد مختلف جامعه به شبکه‌های اجتماعی همان‌قدر که می‌تواند در اشاعه و ترویج خودکشی نقش داشته باشد و قبح آن را از بین ببرد در صورت بررسی آسیب‌شناسانه و کارشناسی‌شده در جلوگیری و کاهش خودکشی نیز نقش ایفا خواهد کرد. وی با بیان این جمله که «البته با توجه به گستردگی شبکه‌های اجتماعی مجازی نباید از دایره نفوذ این شبکه‌ها غافل شویم»، افزود: من معتقدم که ابتدا باید بستری برای فرهنگ‌سازی و شناخت بیشتر مردم نسبت به موضوعات و آسیب‌های اجتماعی فراهم کنیم تا همگان به یک اندازه و به میزان کافی از اطلاعات و آسیب‌های این شبکه‌ها مطلع شوند و در گام بعدی محتوای این رسانه‌ها نیز باید مورد بازبینی قرار گیرد. انتشار عکس و فیلم خودکشی افراد و تلاش برای افزایش اعضای کانال‌های تلگرامی با هر خبری نتیجه‌ای جز تبلیغ این رفتار در جامعه نخواهد داشت. سمامی همچنین درمورد ساخت برنامه‌هایی در رسانه ملی با هدف آموزش برای پیشگیری از وقوع جرم و کاهش رفتارهای پرخطر در جامعه توضیح می‌هد: به تصویرکشیدن عاقبت و نتیجه اعمال منفی همچون خودکشی می‌تواند نتیجه خوبی در جامعه داشته باشد اما اگر بدون هدف به موضوعات حساسی همچون خودکشی در سریال‌ها نگاه شده و فقط به نوعی ایجاد هیجانات آنی بیننده توجه و برای جلب مشتری فیلم و سریال ساخته شود، مطمئنا مثمرثمر نخواهد بود، زیرا ابتدا با موج هیجانی ایجادشده با اثرات منفی چون افزایش جرم و تخلف و حتی خودکشی مواجه خواهیم بود.
موضوع خودکشی باید به صورت زیربنایی حل شود
این وکیل دادگستری در خاتمه با اشاره به این‌که تنها قانون نمی‌تواند عامل بازدارنده باشد، بیان می‌کند: اساسا وضع و تصویب قوانین بازدارنده، به تنهایی نمی‌تواند عامل پیشگیرانه تلقی و در کاهش خودکشی مثمرثمر واقع شود. به‌نظر من به‌صورت زیربنایی و با پررنگ جلوه دادن مذمت اخلاقی و دینی خودکشی و نمایش آثار مخرب این موضوع روی فرهنگ، اخلاق اجتماعی و خانواده باید به آن پرداخته شود. همچنین باید به مهم‌ترین موضوع که افزایش رفاه اجتماعی است به‌صورت جدی پرداخته شود که موجبات شوق، ترغیب و میل به زندگی و خوشبختی در جامعه شکل گیرد. کارکردن روی مضامین معنوی و دنیوی نقش انکارناپذیری در پیشگیری از خودکشی می‌تواند ایفا کند.
همچنین باید محتوای رسانه‌های اجتماعی مجازی، فیلم و سریال‌ها از فیلترها و گزینش‌های بسیاری عبور کنند و این‌جا نقش قوانین بسیار پررنگ است. در صورت نقض قوانین در تولید محتواها برای رسانه‌ها باید برخورد قضائی صورت گیرد تا شاهد تکرار این مسأله نباشیم.
براساس این گزارش با توجه به روند رو به رشد خودکشی در جامعه نیاز بر نظارت بر محتوای اخبار و فیلمنامه سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی امری نیست که بشود به فراموشی سپرد. با همه سختی که سازمان‌های نظارتی در این رابطه دارند، تلاش برای اجرای قوانین می‌تواند با ایجاد ترس از برخورد قضائی دقت تولیدکنندگان محتواهای رسانه‌ای را افزایش دهد. همچنین نباید فراموش کرد تبلیغ و ترغیب به مواردی چون خودکشی خود امری خلاف قانون است. بنابراین برنامه‌ها و اخباری که باعث آموزش و ترغیب افراد به خودکشی می‌شوند باید ممنوع شوند.
منبع: شهروند
انتهای پیام/
∎