ائتلاف سوریه،ایران و سوریه بر ترکیه و آمریکا پیروز می شود اما اجازه می دهد که آنها بر عربستان و القاعده و داعش و شبه نظامیان کرد پیروز شوند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،«ناصر قندیل» نویسنده لبنانی و تحلیلگر مسائل خاورمیانه در یادداشتی در روزنامه لبنانی البناء نوشت:شبکه های ماهواره ای عربستان این روزها از چهره های سوری های ائتلاف مخالفان و جماعت مذاکره کننده و کسانی که لقب هایی مانند«ارتش آزاد»دارند و کارشناسان و تحلیلگرانی پر شده است که به دلیل توافق داریا اشک می ریزند؛ توافقی که به گروهی از قاتلان اجازه داد با امنیت به منطقه ای دور یعنی«ادلب»بروند؛منطقه ای که چه بسا همه گروه های مسلح در آن جمع شوند و گریه سر داده و خواستار توافقی مانند داریا شوند.توافق داریا فضایی برای خانواده های شان مکان هایی امن تهیه کرد تا از هر گونه انتقام توسط صدها شخصی که عزیزان سرباز و افسر خود را به دست این افراد مسلح از دست دادند، جلوگیری کند.این مساله در جنگ هایی مانند جنگ سوریه کمتر اتفاق می افتد.امری که  باعث شد «سرگئی لاوروف»وزیر خارجه روسیه که مسیر جنگ را زیر نظر گرفته و می گیرد و دنبال کرده و دنبال می کند بگوید که الگوی داریا را می توان تعمیم داد نه برای آن که مایل به دیدن تصایر سقوط کانون هایی است که قاتلانی که نام جعلی «انقلابی»بر خود گذاشته اند را ببیند و ببیند که به آغوش کشور سوریه باز می گردد بلکه برای تشویق دولت سوریه برای پیگیری مسیر داریا است که لاوروف نگران آن است که اجرای آن در مراحل آینده جنگ دشوار شود، آن هنگام که به تعیین سرنوشت ادلب نزدیک شویم، زیرا کسانی که در تلویزیون ها صحبت می کنند به دستور حامیان مالی شان سخن می گویند و عنان زبان شان دست خودشان نیست.سخن لاوروف به این معناست که وضع آنها مانند وضع افراد مسلح در داریا است و آنها پیش از آن که کار از کار بگذرد خواستار تکرار توافق داریا در مناطق شان خواهند شد.در این جا می توان به مثال مهمی مانند منطقه «الوعر»در «حمص»،مناطق شرقی«حلب»و حتی «دوما»در نزدیکی دمشق اشاره کرد؛همان جایی که مذاکرات برای حل مشکل آغاز شده است که با تحویل صدها گروگانی شروع می شود که افراد مسلح دوما از روزهای کشتار منطقه کارگرنشین«عدرا»به گروگان گرفته اند تا به راه حلی برسد که درگیری را پایان دهد.

آن چه رخ می دهد بزرگتر از آن است که مغزهای سطحی مخالفان سوری مانند «میشل کیلو»و امثال وی درک کنند.توافق صورت گرفت و قرار است که عربستان بهای جنگ های منطقه را بپردازد و ترکیه خودش را نجات دهد و کردها به دلیل ساده لوحی رهبران شان در شمال سوریه بسیاری چیزها را از دست دهند؛ همین کردهایی که پیش از این مورد عنایت روسیه،سوریه و ایران بودند البته پیش از آن که سرنوشت خود را به دست آمریکایی هایی بسپارند که آمریکایی ها نیز آنها را به ترک ها فروختند.همه گروه هایی که وابسته به عربستان هستند به همراه عربستان بها را می پردازند.جدایی میان تروریسم و معارضان بر اساس معادله جدایی میان گروه های هوادار عربستان که در ادلب جمع شد اند و گروه های وابسته به ترکیه  صورت می گیرد که به جنگ داعش می روند و در مقابل آن یک کرسی در ژنو(مذاکرات ژنو برای حل بحران سوریه)رزرو می کنند و نیز در دولت وحدت ملی به ریاست «بشار اسد»رئیس جمهوری سوریه نیز کرسی ای برای خود رزرو کنند آن وقت باید منتظر انتخاباتی ماند که می دانند اسد رئیس جمهوری را به کاخ ریاست جمهوری باز می گرداند.عربستان نیز با طرح هایش با سقوط داریا نقش بر آب شده است زیرا ریف دمشق که داریا قلب و شاهرگش به شمار می رود و «دوما» که باغ پشتی آن و تنها مکان نفوذ عربستان است که ترک ها دیگر از آن محافظت نمی کنند.شمال سوریه وضعیت به همین شکل است، به طوری که به ترک ها این فرصت داده شد تا از کابوس کردها راحت شوند آن هم پس از آن که رهبران کرد اشتباه مرگباری با انکار سوری بودن شان با تبعیت مستقیم از آمریکایی ها مرتکب شدند و اکنون این کردها هستند که بها را می پردازند.در مقابل،ترک ها جای سعودی ها را گرفتند زیرا مکان برای هر دوی آنها جا ندارد و زمانی برای انتظار طولانی وجود ندارد.

موهای سر عربستان در «نجران»و «جیزان» «عسیر» در حال ریختن است زیرا خبرها حکایت از نزدیک بودن سقوط این سه استان یمنی تاریخی و کنترل آنها توسط ارتش یمن و کمیته های مردمی است که در نزدیکی درهای آنها هستند.اطلاعات موثق نشان می دهد که محموله های موشک های پاتریوت به خطوط نزدیک به جبهه ها به سرعت فرستاده شدند تا سعودی ها خود را برای دور جدیدی از جنگ آماده کنند.سعودی ها به گونه ای رفتار می کنند که یمنی ها وارد این سه استان شده و آنها به کنترل ارتش یمن و کمیته های مردمی هوادار حوثی ها در می آیند. همانطور که یمنی ها می گویند مشکل ریاض این است که با تاخیر طرحی را پذیرفت که «جان کری»وزیر خارجه آمریکا درباره دولت وحدت ملی یمنی ارائه کرد زیرا عملی شدن طرح کری به عنوان چارچوبی برای آتش بس مدت زمانی طولانی وقت می گیرد و این مدت زمان برای موفقیت ارتش و کمیته های مردمی در پاک سازی استان های جیزان،نجران و عسیر کافی است.سعودی ها همه هم پیمانان خود از کشورهای حاشیه خلیج فارس گرفته تا سودان را از دست دادند و فقط یک راه پیش روی آنها مانده است آن اعلام خروج یک طرفه از جنگ یمن به هر بهانه ای که شده است آن هم در مقابل تفاهم ضمنی برای توقف پیشروی یمنی ها داخل مرزهای رسمی عربستان و مناطق یمنی تاریخی و گرنه افسران و سربازان عربستان که در استان های «عدن»،«تعز» و «مأرب»مستقر هستند آرزوی راه حل و توافقی به مانند راه حل و توافق داریا می کنند.

لحظه های حمله فراگیر در جبهه های یمن و سوریه به نظر نزدیک است،نقش ها و صف بندی ها نیز متبلور شده است.آمریکایی ها و ترک ها فهمیدند که ایستادن در کنار برندگان ممکن و در دسترس است اما به دو شرط:نخست،دولت سوریه، رئیس و ارتش آن را از فهرست رویاهای پیروزی شان از بین ببرند و دوم:در پیروزی بر دشمنان دولت سوریه و نه بر دوستانش حتی اگر دوستان آنها باشند، مشارکت کنند.این درباره ترک ها در حالت عربستان و جبهه النصره و احرار الشام صدق می کند و درباره آمریکا در حالت عربستان در اصل و نیز شبه نظامیانی که آموزش داده و تسلیح کردند مانند کردها و گروه های تندرو صدق می کند و همه می دانند که زیرک ها و قطعا قوی ها و کسانی که خون می دهند پیروز می شوند.مشکل آمریکایی ها و ترک ها و سعودی ها این است که از دادن خون می ترسند و همه ذکاوت شان در این است که ابله ها را جذب کنند تا این ابله ها به جای آنها خون دهند این در حالی است که در محور مقاومت زیرکی و دادن خون جمع است و سقف پیروزی نیز بسته به درجه زیرکی و خون دادن است.

ائتلاف سوریه،ایران و سوریه بر ترکیه و آمریکا پیروز می شود اما اجازه می دهد که آنها بر عربستان و القاعده و داعش و شبه نظامیان کرد پیروز شوند.درجه بندی زیرکی از بالا به پایین،صحنه پیروزی در سوریه را تشکیل می دهد به همین دلیل عربستان،القاعده و داعش در پاین درجه از این هرم هستند و پنجره ای برای موضع گیری دوباره رهبران کرد در مکان درست باقی می ماند تا از فرو ریختن سنگ ها بالای سرشان نجات پیدا کنند.